MENU

Where the world comes to study the Bible

කිතුණු ඇදහිල්ලේ මුලධර්ම-2 දේවත්වය

Related Media

දෙවියන්වහන්සේ මොන වගේද?උන්වහන්සේ මනුෂ්‍යය උඩුමහළද?උන්වහන්සේට අපට පහරදෙන්නට පුළුවන් නිසා, අප වරදක් කරනවාදැයි බලා සිටින කර්කශ විනිෂ්චය කාරයෙක්ද? උන්වහන්සේ ලෝකය මවා එය චලනය වීමට සලස්වා ඒ සමග මැදිහත්වීමෙන් විශ්‍රමික වුවාද? නැතහොත් කවුරුන් හෝ කෙනෙකුට උන්වහන්සේ වීමට වුවමනාද? දෙවියන්වහන්සේ දැනගැනීම ඇත්තෙන්ම කළහැකිද? උන්වහන්සේම එළිදරව් නොකරන්නේ නම් උන්වහන්සේ සොයාගැනීමට හෝ දැනගැනීමට පුළුවන්කමක් නැත. උන්වහන්සේගේ දෙවිකම හා බලය මවා ඇති විශ්වය තුල උන්වහන්සේ එළිදරව් කර ඇති බව අප ඉගෙනගෙන තිබෙනවා. එයට අප පොදු එළිදරව්ව යයි කියනවා. නමුත් අපට තව දැනගැනීමට අවශ්‍යයයි. උන්වහන්සේද තවත්දේ එළිදරව් කර තිබෙනවා. අප කියන විශේෂ එළිදරව්ව උන්වහන්සේ අපට මිනිස් ඉතිහාසය තුලින් අවුරුදු සහශ්‍ර ගණනක් ආරක්ෂා කර, සුරක්ෂිත කර ලිඛිත වචනය දී තිබෙනවා. තවද අපට දෙවියන්වහන්සේ මොනවගේදැයි ප්‍රත්‍යක්ෂ ලෙස දැනෙන පරිදි හා දකින පිණිස උන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා අපට එවු සේක.

ත්‍රිත්ව දෙවියන්වහන්සේ

කියවන්න ද්විතීය කතාව 6:4

කියවන්න යෙසායා 45:5

ඇත්තේ එකම දෙවි කෙනෙක් පමණය; මෙය ඒක දේව වාදයයි.ශුද්ධ ලියවිල්ල පුරාවට ප්‍රතිරාවය කරන තේමාවයි. නමුත් අප දකින වෙනත් කරුණු, ඒවා අනුකූලතාවයකට පත්ව නැත්නම් වියවුල් වීමට පුළුවන.

ඇත්තේ එකම දෙවිකෙනෙකි, නමුත් බයිබලය පැහැදිලිවම කියන්නේ යේසුස් ක්‍රිස්තුස් නම්, දෙවියන්වහන්සේට සමානවු මනුෂ්‍යෙයක් සිටි බව හා ශුද්ධාත්මයාණන් යයි කියනු ලබන දෙවියන්වහන්සේට සමානත්වයක් ඇති තවත් කෙනෙක් සිටින බවය.

කියවන්න යොහාන් 6:27, 20:28, සහ ක්රියා 5:3-4

පියාණන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේය, යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේය, ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේය.මෙම කරුණු එකමුතු විය හැක්කේ කොහොමද? දෙවියන්වහන්සේ එක්කෙනෙක්ම නිසා මෙය අපට දෙවිවරු තිදෙනෙක් සිටින බවක් කියන්නේ නැත. දෙවියන්වහන්සේ යනු ත්‍රිත්වයක් නැතහොත් ත්‍රී එක දෙවිකෙනෙක් යයි අප කියන්නේ එබැවිනි. ත්‍රීඑක යන වචනය බයිබලයේ හමුවන්නේ නැත. නමුත් සංකල්පය පැහැදිලිවම එහි තිබෙනවා. වඩා හොඳ වචනයක් ඕනෑ අයට අප විශ්වාස කරන්නේ දේවත්වයෙහි පුද්ගලයින් තිදෙනෙක් සිටින බවය.

කියවන්න මතෙව් 3:16-17

යේසුස්වහන්සේ බෞතීස්ම වනු ලැබුවා, ආත්මයාණන්වහන්සේ පරෙවියෙකු මෙන් බැස ආවා. සහ පියාණන්වහන්සේ ස්වර්ගයෙහි සිට කථා කළා. දේවත්වයෙහි තිදෙනාම වැඩ සිටියා.

කියවන්න මතෙව් 28:19

මහා නියෝගය මෙයයි: අදහන්නන් විසින් පියාණන්, පුත්‍රයාණන්, සහ ශුද්ධාත්මයාණන්(ත්‍රීඑක) නාමයෙන් (ඒකවචන) බෞතීස්ම විය යුතුය.

කියවන්න 2කොරින්ති 13:14

මෙම ආශිංසනය පැහැදිලිවම ත්‍රිත්ව දෘෂ්ඨිකයයි.

කුමක්වුවත් පියවු දෙවියන්වහන්සේ සත්‍යය, පුත්‍රවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සත්‍යය, ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ සත්‍යය. එමනිසා මෙය ආරම්භයේ සිටම වටහාගැනීම වැදගත්ය.

අප විසින් පහත් ස්ථාන හෝ දේවත්වයේ සාමාජිකයින්ට විශේෂණ නියම කිරීම හෝ නොකළ යුතුය. ත්‍රිත්වය තුල පිළිවෙලක් තිබුනත්: (එනම් පුත්‍රයාණන් පියාණන්ට අවනතවේ) තිදෙනාම සහ සමාන, හා සදාකාලික දෙවියන්වහන්සේය. කෙසේ නමුත් අලුත් ගිවිසුම ඔවුන්ට වෙනස් ක්‍රියාකාරිත්ව ඇති බව එළිදරව් කරයි.

පියාණන්වහන්සේ වැඩසිටින්නේ: තෝරාගැනීම, ප්‍රේම කිරීම හා ප්‍රදානය කිරීමටය.

පුත්‍රයාණන්වහන්සේ වැඩසිටින්නේ දුක්විඳීම, මිදීම, හා විශ්වය උසුලාගැනීමටය.

ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ වැඩසිටින්නේ නැවත උත්පාදනය, ඇතුලාන්ත වැඩසිටීම,බෞතීස්ම කිරීම, ශක්තිමත් කිරීම හා පවිත්‍ර කිරීමටය.

සහභාගිත්වයක් තිබෙනවා, දේවත්වය තුලින් ප්‍රේමය සහ දේවත්වය සමග මිත්‍රත්වය. දෙවියන්වහන්සේ තනිව නොසිටින ලෙස මනුෂ්‍යයා මවා ඇත්තේ උන්වහන්සේ සමග මිත්‍රත්වයක සිටින ලෙසය. දෙවියන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ මැවිල්ලෙන් මුළුමනින්ම ස්වාධීනය, උන්වහන්සේ සමග අපට තිබිය හැකි ඕනෑම සම්බන්ධතාවයක් ආරම්භ කරන්නේ උන්වහන්සේය. අපේ දෙවියන්වහන්සේ පියාණන් වෙන ආකාර දෙස බලමු.

දෙවියන්වහන්සේ පියාණන්

කියවන්න ක්රියා 17:28-29

දෙවියන්වහන්සේ මැවිල්ල කෙරෙහි පියාණන්ය.

කියවන්න එපීස 1:3

දෙවියන්වහන්සේ අපගේ ස්වාමීවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පියාණන්ය.

කියවන්න එපීස3:14-15, රෝම8:15

දෙවියන්වහන්සේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල අදහාගන්නා සියලු දෙනාගේ පියාණන්ය. ඒ අනුව අප අපේ දෙවියන්වහන්සේගේ ගැන ඉගෙනගන්නා පළමු දෙය නම් උන්වහන්සේ පුද්ගලයින් තිදෙනෙකු තුල- ත්‍රිත්වය එක දෙවියන්වහන්සේය.

දෙවියන්වහන්සේ ගැන බයිබලය අපට උගන්වන වෙනත් යම් කරුණු මොනවාද?

දෙවියන්වහන්සේගේ ගතිලක්ෂණ

දෙවියන්වහන්සේ ආත්මයක්ය.

කියවන්න යොහාන් 4:24

දෙවියන්වහන්සේට එක තැනකට සීමාවීමටවත් ඕනෑම වර්ගයක භෞතික ශරීරයක් සමග සම්පාත වීමටවත් නුපුළුවන. උන්වහන්සේ නියෝජනය කිරීම සඳහා පිළිරූසෑදීම හෝ නමස්කාර කිරීම තහනම්ව තිබීමට එය එක් හේතුවකි. මනුෂ්‍ය ඇසින් උන්වහන්සේ දැකීමටවත් මනුෂ්‍ය පර්යේෂණ වලින් සොයාගැනීමටවත් නොහැකිය. දෙවියන්වහන්සේගේ අපට ඇති එකම පින්තූරය ඇත්තේ යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුලය.

කියවන්න යෙහාන්1:18, යොහාන්14:9()

දෙවියන්වහන්සේ මොනවගේදැයි ඔබට සිතෙන විට යේසුස්වහන්සේ දෙස බලන්න. යේසුස්වහන්සේ කළේ පියාණන්වහන්සේ කරමින් සිටි දේය. යේසුස්වහන්සේ කීවේ පියාණන් කියමින් සිටිදේය.යේසුස්වහන්සේට දැනුනේ එනම් උන්වහන්සේගේ කරුණාව, සංවේගය, තද හිත් ඇති කුහකයින් කෙරෙහි තරහව, දරුවන් කෙරෙහි ආදරය, උන්වහන්සේගේ ගෝලයින්ට තිබු ආදරය ආදිය දෙවියන්වහන්සේට තිබු හැඟීම්ය. ඔබට පීතෘත්වය ගැන දුප්පත් කල්පනාවක් තිබුනා නම් ස්වර්ගික පියාණන් ගැනද එසේම වනවා ඇත. යේසුස්වහන්සේ දෙස බලා දෙවියන්වහන්සේ දැකීමෙන් ඔබේ වැරදි සංකල්ප නිවැරදි කරගැනීමට පුළුවන.

දෙවියන්වහන්සේ ආලෝකයයි

කියවන්න 1යොහාන් 1:5

ආලෝකය යනුවෙන් සඳහන් කරන්නේ යහපත්, ශුද්ධ, පවිත්‍ර, හා සත්‍යය දෙයක්ය. අන්ධකාරය නපුර නියෝජනය කරයි. දෙවියන්වහන්සේගේ පුර්ණ පවිත්‍රකම නපුර හා පාපයෙන් මුවා වන්නේ නැත. “මම ලෝකයේ ආලෝකයයි(යොහාන්8:12) කීමට යේසුසවහන්සේට හැකිවුයේ එබැවිනි. ආලෝකය එළිදරව් කරයි. එය අපට හරිදේ කුමක්දැයි දැකීමට පුළුවන්කම ඇතිකරයි. දෙවියන්වහන්සේ ආලෝකය බැවින් උන්වහන්සේ අපේ පාපද අපට නිරාවරණය කරයි. එවිට අපට ඒ ගැන කටයුතු කර ක්ෂමාව ලබාගත හැකි වෙනවා. ආලෝකය පවිත්‍ර කරයි.

ආලෝකය උනුසුම හා බලයද දෙයි, එය දේවල් වර්ධනය කරයි.

අප ලෝකයේ හැසිර යේසුස්වහන්සේ මෙන් වීමට තව තව වර්ධනය වන්නේ දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය කියවන විට හා එය විශ්වාස කර එයට අවනත වන විට, පමණය. උන්වහන්සේගේ ආලෝකය අපට මග පෙන්වා අප පරිනත භාවයට වර්ධනය ඇති කරයි.

දෙවියන්වහන්සේ ප්‍රේමයයි

කියවන්න 1යොහාන්4:8

ප්‍රේමය දෙවියන්වහන්සේගේ ස්වභාවයෙන්ම පවතින ලක්ෂණයකි. උන්වහන්සේ එය අප සමහරවිට කරන්නාක් මෙන් බෙර ගසා කරන්නේ නැත. ප්‍රේමයට කියන ග්‍රීක් වචනය අගාපේ, එනම් අපට කිසි තැනක හමු නොවන කොන්දේසි විරහිත ප්‍රේමයයි. මෙම ප්‍රේමයට අවශ්‍ය වන්නේ ප්‍රේම කරනු ලබන්නා සඳහාවු හොඳම දෙයයි. “පියාණන්වහන්සේ මට ප්‍රේම කළාක් මෙන්ම මමත් නුඹලාට ප්‍රේම කළෙමියි යේසුස්වහන්සේ කීසේක(යොහාන්15:9) . අප විශ්වාස කර උන්වහන්සේගේ ප්‍රේමය මත රැඳී සිටින විට උන්වහන්සේ අපේ ජීවිත වල කුමක් වීමට සැලැස්වුවත් අපට සුරක්ෂිතකමක් දැනෙනවා ඇත. වටිනාකම ගැන අපේ හැඟීම මිනිසුන් අප ගැන කුමක් සිතනවාද යන්න මත රඳා පවතින්නේ නැත. මිත්‍රෙයකු, ස්වාමිපුරුෂයා හෝ දරුවෙකු විසින් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම අපට පාලු බවක් ඇති කරන්නේ නැත. අප දෙවියන්වහන්සේ විසින් ප්‍රේම කරනු ලබන්නෙමු. අප උන්වහන්සේට අනර්ඝය, අප කරන කිසි දෙයකින් එම ප්‍රේමය පහව යන්නේ නැත. උන්වහන්සේගේ ප්‍රේමය අපට අතිශය වැදගත්කමක් ලබාදෙයි.

දෙවියන්වහන්සේ ශුද්ධය

කියවන්න යෙසායා 6:3

සමහරවිට මෙය දෙවියන්වහන්සේගේ වැදගත්ම ලක්ෂණයයි. ශුද්ධකම යනු මුළුමනින්ම නපුරෙන් තොරවීමයි. නමුත් එය එයට වඩා දෙයකි. එහි ධනාත්මක ධර්මිෂ්ඨකමක් ඇතුලත්ය. මෙයට සමාදෘෂයක් දීමට අවසර දෙන්න. සෞඛ්‍ය සම්පන්න යන්නෙහි තේරුම කුමක්ද? එය අසනීපව නොසිටීමට වඩා ප්‍රබල දෙයකි, එය ප්‍රබල ශක්තිමත්, ශාරීරික මානසික සහ ආත්මික තත්වයකි! දෙවියන්වහන්සේ ශුද්ධය. උන්වහන්සේගේ ශුද්ධ ස්වභාවයට පටහැනි වන දෙයක් කිරීමට උන්වහන්සේට නුපුළුවන.

පේත්‍රැස්: “අපිද ඔබ දෙවියන්වහන්සේගේ ශුද්ධ තැනන්වහන්සේ බව විශ්වාස කරගෙන සිටිමු යයි කීවේය.(යොහාන්6:69) අප වෙනුවෙන් මැරී මරණයෙන් නැගිටුන, මෙම ශුද්ධ තැනැත්තා අපිද ශුද්ධ තැනැත්තන් කිරීමට අප අතර වැඩ සිටින සේක.

“නුඹලා කැඳවු තැනන්වහන්සේ ශුද්ධව සිටින්නාක් මෙන් නුඹලාත් නුඹලාගේ මුළු හැසිරීමේදී ශුද්ධව සිටපල්ලා.(1පේත්‍රැස්1:15)

ශුද්ධ යන වචනයට බෙහෝවිට ග්‍රීක් වචනයෙන් පරිවර්ථනය කරනු ලබන්නේ සාන්තුවර යන වචනයය. ශුද්ධව සිටීමට හෝ සාන්තුවර වීමට දෙවියන්වහන්සේගේ අනන්‍ය භාවිතය පිණිස වෙන්විය යුතුය.

අප ස්වාමීවු යේසුස්වහන්සේ අදහාගන්නා විට දෙවියන්වහන්සේ අප ශුද්ධවන්තයින් ලෙස කැඳවයි. එවිට පෙළොවේ අපගේ ජීවිතවල ගත කරන ඉතිරි කාලය වඩ වඩා ශුද්ධ බවට පත්වෙමින් ගත කළයුතුය.

නපුරේ තිතක්වත් නැති දෙවියන්වහන්සේ, උන්වහන්සේ තුල අපගේ අවසාන යහපත්කම සඳහා නොවන කිසියම් සැලැස්මක් නැති බව සිතාගැනීම පටන්ගැනීමටවත් ඔබට හැකිද? උන්වහන්සේගේ ශුද්ධකම අපට විශ්වාසනීයත්වය දෙනු ලබන්නේය.

දෙවියන්වහන්සේ සර්වඥය(සියල්ල දන්නාසේක)

කියවන්න ගීතාවලිය147:4-5

දෙවියන්වහන්සේ සියල්ල, අතීතය වර්ථමානය හා අනාගතය දන්නා සේක. සිදුවෙන්ට තිබෙන දේවල් දැන සිටීම පමණක් නොව සිදුවිය යුතු දේද මෙයට ඇතුලත්ය. (යේසුස්වහන්සේගේ සර්වඥතාවය යයි සඳහන්වන) උන්වහන්සේ විශ්වාස කරන අපට ඉන් කුමක් කියන්නේද කියා සිතා බලන්න. දෙවියන්වහන්සේ සියල්ල දන්නේ නම් උන්වහන්සේ අප ගළවාගන්නා විට උන්වහන්සේ නොදැන සිටි කිසිවක් අපේ ගැළවීමෙන් පසු නිසැකවම ආලෝකයට පැමිණීමට නොහැකිය. අපගේ ගැළවීම ගැන කම්පාවීමක් හෝ උන්වහන්සේගේ මනස වෙනස් කිරීමක් හෝ කිරීමට හැකි කිසිවක් නැත. උන්වහන්සේ දැනනොසිටි කිසිම ඛේදවාචකයක් අපේ ජීවිත වලට ඇතුල් නොවන්නට තිබුනා. අපේ ජීවිත කණගාටු වලින් නාස්ති නොවී තැබීමට උන්වහන්සේට බලය හා ප්‍රඥාව තිබෙනවා. අපට යේසුස්වහන්සේ සිටින නිසා ජීවිතයේ සිදුවන කුමන දෙයක් සමග හෝ කටයුතු කිරීමට අපට අවශ්‍ය සියලු ප්‍රඥාව අපට තිබෙනවා. ඒ ඔබ දෙවියන්වහන්සේගෙන් පැමිණ සිටින යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල සිටින නිසාය.

“ නුමුත් උන්වහන්සේ කරණකොට ගෙන නුඹලා ක්‍රිස්තුස් යේසුස්වහන්සේ තුල සිටින්නෙහිය. ඒ තැනන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේගෙන් අපට ප්‍රඥව එනම් ධර්මිෂ්ඨකමද, ශුද්ධකමද, මිදීමද කරනු ලැබු සේක. (කොරින්ති1:30)

දෙවියන්වහන්සේගේ සර්වඥතාවය අපට නිෂ්චිතකම හා ප්‍රඥාව දෙනු ලබයි.

දෙවියන්වහන්සේ සර්ව බලධාරීය (සියලු බලවන්ත)

කියවන්න යෙරමියා 32:27

කියවන්න මතෙව් 19:26

දෙවියන්වහයන්සේ සර්වබලධාරී බව බයිබලය 56 වරක් ප්‍රකාශ කරයි.

උන්වහන්සේ කැමති දේවල් ඉෂ්ඨ කිරීමට උන්වහන්සේට අසීමිත බලයක් ඇත.

රෝම1:16 - අප ගැළවීම සඳහා කෙතරම් අපුරු බලයක්ව පවතින්නේද- අප රැකගැනීමේ බලයක්.

යොහාන්10:28 ආරක්ෂා කිරීම සහතික කිරීමේ බලයක්-

1පේත්‍රැස්1:5 අපේ උරුමය දෙවියන්වහන්සේගේ බලය නිසා අපේ ගැළවීම සුරක්ෂිතය. උන්වහන්සේ අප ආරක්ෂාකාරී ලෙස උන්වහන්සේගේ අතේ තබාගැනීමට පුළුවන. දෙවියන්වහන්සේගේ සර්ව බලධාරිත්වය අපගේ ගැළවීම ආරක්ෂා කරයි.

සර්ව ව්‍යාපී ( සෑමතැනම වැඩසිටීම)

කියවන්න ගීතාවලිය139:7-10

දෙවියන්වහන්සේ සෑම තැනම වැඩසිටින සේක.මෙය සර්වදේවවාදය නොවේ. සර්ව දේව වාදය කියන්නේ සෑම දෙයක්ම ඇතුලේ දෙවියන් සිටින බවය.- එනම් අහස, ගස්, පර්වත හා කඳුවැටිය. සර්ව ව්‍යාපී යනු දෙවියන්වහන්සේ එකවිටම සෑම තැනම වැඩ සිටින සේක. නමුත් වෙන්ව, ලෝකය සහ එහි තුල ඇති සියලු දේ එකිනෙකට වෙනස්වය. උන්වහන්සේගේ දැනගැන්මෙන් අපට මගහැරීමට නුපුළුවන. උන්වහන්සේගේ වැඩ සිටීමෙන් අපට සැඟවෙන්නට නොහැකිය. උන්වහන්සේගේ දරුවන් වන අපට මොනතරම් සුවපහසුවක්ද! උන්වහන්සේ අප සමග නොවන තැනක් ඇත්තේ නැත. දානියෙල්ගේ යාළුවන් තිදෙනා සමග ගිනි උඳුනේ උන්වහන්සේ සිටියාසේය.

අපේ පරීක්ෂාවේදීත් අපේ ප්‍රීතියේදීත් උන්වහන්සේ අප සමගය.

කියවන්න හෙබ්‍රෙව්13:5-6

උන්වහන්සේගේ නිරතුරු වැඩසිටීම අපේ උපකාරය හා ආරක්ෂාවයි.

දෙවියන්වහන්සේ අසීමිතයි සදාකාලිකයි

කියවන්න ගීතාවලිය145:3

කියවන්න ගීතාවලිය90:2

අපේ සීමිත මනසට අසීමිත බව තේරුම් ගැනීමට නුපුළුවන. එයින් කියන්නේ දෙවියන්වහන්සේ සීමිත වන සීමා මායිම් වලට කොටුවී ඇති බවක් වත් එකිනෙක අනුක්‍රමික සිදුවීම් වලට අවශ්‍ය කරන කාලයේ සීමාවන් වලට සීමාවී සිටින බවක් වත් නොවේ. උන්වහන්සේගේ සදාකාලිකත්වය කාලය පිලිබඳ අපගේ දැක්මෙහි පසුපස සිට සදාකාල ඉදිරිය දක්වාද විහිදී පවතින්නේය. උන්වහන්සේගේ පටන්ගැන්මක් හා අවසන්වීමක් ඇත්තේ නැත.

යෙසායා ගැළවුම්කරුවාණන්ගැන අනාවැකි කියන විට මෙසේ කීවා “ මක්නිසාද අපට ළදරුවෙක් උපන්නේය, අපට පුත්‍රයෙක් දෙන ලද්දේය. ආණ්ඩුවද උන්වහන්සේගේ කර පිට තිබෙන්නේය. උන්වහන්සේගේ නාමය අපුර්වය, මන්ත්‍රීවරයාය. පරාක්‍රමවත් දෙවියන්වහන්සේය. සදාකාල පියාණෝය, සමාදානයේ කුමාරයා යයි කියනු ලබන්නේය. (යෙසායා9:6) අප සඳහා මෙයින් කියන්නේ අපට සදාකාලික නිවසක්, සෙවන දෙන ස්ථානයක් සැගවෙන ස්ථානයක්, බලකොටුවක් සහ ආරක්ෂාවක් ඇති බවත් එය දෙවියන්වහන්සේගෙන්ම බවත්ය.

උන්වහන්සේ හැරදා යන්නේවත් මියයන්නේවත් නැත. උන්වහන්සේගේ රාජකාරි කාලය හෝ වාරය කිසිවිටෙක අවසන් වන්නේ නැත. උන්වහන්සේගේ සදාකාලිකත්වය අපට ආරක්ෂාව ලබාදෙන්නේය.

දෙවියන්වහන්සේ නිත්‍යය

කියවන්න යාකොබ්1:17

දෙවියන්වහන්සේ කිසි විටෙක වෙනස් වන්නේ නැත. ගීතිකා කාරයා දෙවියන්සේ උන්වහන්සේගේ මැවිල්ල සමග සංසන්දනයකරමින් මෙසේ කීවේය “ පොළොව හා ස්වර්ගය විනාශ වන්නේය, නමුත් ඔබ එසේම ඉතිරිව සිටිනවා ඇත. ඔබේ අවුරුදු අවසන් නොවන්නේය (ගීතාවලිය102:25-27) පොළොවේ සෑම දෙයක්ම වෙනස්වීමට නියමිතය.

අපේ සම්බන්ධතා අපේ වෘත්තීන්, අපේ නිවාස සහ අපේ සමාජය. නමුත් දෙවියන්වහන්සේ කිසි විටෙක උන්වහන්සේගේ ආවේනික ලක්ෂණ තුල වෙනස් වන්නේ නැත. අපට සම්පුර්ණ නිසැක කමක් ඇතිව උන්වහන්සේ මත රඳා පවතින්නට පුළුවන. උන්වහන්සේ පුර්ණ විශ්වාසදායකය. නොවෙනස්ය.

කියවන්න හෙබ්රෙව්13:8

අපේ ගැළවීම ගැන මෙයින් ගම්‍ය වන දේ ඔබ දකිනවාද? අප ගළවා ගැනීම ගැන උන්වහන්සේ කිසි විටෙක මනස වෙනස්කර නොගන්නවා ඇත. උන්වහන්සේ අප අත්හැර දමන්නේ නැත.

උන්වහන්සේගේ එක පොරොන්දුවක්වත් ආපසු ගන්නේ නැත. උන්වහන්සේ අප ගැන වැරදි කර ඇතැයි කියා, උන්වහන්සේගේ සැලැස්ම නැවත සකස් කර ගන්නේ නැත. උන්වහන්සේ නිත්‍යය. උන්වහන්සේගේ නොවෙනස්වන ස්වභාවපය දෙවියන්වහන්සේ කරන තාක් දුරට ආරක්ෂාවක්ය.

දෙවියන්වහන්සේ පරමය

කියවන්න යෙසායා 46:9-10

පරම යනු දෙවියන්වහන්සේ විශ්වයෙහි ඉහළම කෙනාය. උන්වහන්සේගේ අධිකාරිත්වය පුර්ණ හා නිරපේක්ෂය. දැන් අවංකවම ශුද්ධ ලියවිල්ලෙහි දෙවියන්වහන්සේ ගැන නැවත නැවත කියද්දී මම යමි දෙයක් නොදැන සිටින්ට භයවෙමි.

දෙවියන්වහන්සේ යහපත්ය

කියවන්න ගීතාවලිය 100:5

කියවන්න ගීතාවලිය 119:68

දෙවියන්වහන්සේ යහපත්, ප්‍රේමණීය, හා විශ්වාස වන්තය. සිතිවිලි හා සැලසුම් මා සදහා ඉහළම යහපත කිරීමට බව මා දන්නා නිසා මට උන්වහන්සේගේ පරම බව ගැන මට විශ්වාසදායකය. දෙවියන්වහන්සේ යහපත් බව විශ්වාස කිරීමටඇදහිල්ල ශක්තිමත්ව තබාගෙන අපේ මනස සකස්කරගැනීමට අපට හැකි නම් අපගේ ඉදිරි කාලයේ වීමට ඇති දේවල් කුමක් වුවත් කම් නැත.

කියවන්න යුදස් 4

උන්වහන්සේගේ පරම බව සහ යහපත්කම අපට බලාපොරොත්තුව ගෙනදෙන්නේය. මේවා ගරු බිය උපදවන ලක්ෂණයන්ය. අපේ සීමිත මනසින් මේවා ග්‍රහණය කරගැනීමට පුළුවන්කමක් නැත. දෙවියන්වහන්සේ ගැන ශුද්ධ ලියවිල්ල කියන දේවල් ගැන සම්පුර්ණ තේරුම්ගැනීමකින් තොරව අප විසින් සරලව විශ්වාස කළයුත්තේ එබැවිනි. අපට සැබවින්ම දෙවියන්වහන්සේ තේරුම්ගැනීමට පුළුවන් වුනා නම් උන්වහන්සේ ඉතා කුඩා වනවා ඇත. දැන් අපට පහසුවෙන් ග්‍රහණය කරගත හැකි වෙනත් ලක්ෂණ සමහරක් දෙස බලමු.

දෙවියන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ තේජස මෝසෙස්ට එළිදරව් කරන විට උන්වහන්සේ අප පුදුමයට පත්කරවන බව සිහිකිරීම සිත් ගන්නා සුළුය.

කියවන්න නික්මයාම 34:6-7

ස්වර්ග වලින් ඉහළට නැගුනාවු ශ්‍රේෂ්ඨ දෙවි කෙනෙක් ගැන ඇසීමට අප බලාපොරොත්තු වන්නේ නැත. මිත්‍යා දෘෂ්ඨිකයින් ඔවුන්ගේ දේවරූප ගැන මේ විධියට සිතන්නේ නැත. එනම්: ප්‍රේමවන්ත, කරුණාවන්ත, අනුග්‍රහය දක්වන උදහස්වීමට ප්‍රමාද, ක්ෂමාව දෙන, ආදී වශයෙන්. නමුත් අපේ දෙවියන්වහන්සේ අසීමිත අනුග්‍රහයක් ඇති දෙවි කෙනෙක්ය. කෙසේවුවද උන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ ක්ෂමාව පිළි නොගෙන, පසු තැවිලි නොවන වරදවල් විනිෂ්චය කරන විනිෂ්චය කාරයෙක්ද වේ. දෙවියන්වහන්සේ යන අපේ සංකල්පය තුල අප සමබර විය යුතුය. මෙවැනි දෙවි කෙනෙකුට අප මොන වගේ ආකල්පයක් දැක්විය යුතුද? අප කුමක් කළයුතුදැයි ගීතාවලිය 103 අපට කියයි.

කියවන්න ගීතාවලිය 103

අධ්‍යයන ප්‍රශ්න

1. මෙම පද අපට දෙවියන්වහන්සේ ගැන කියන්නේ මොනවාද?

කියවන්න යොහාන්6:27; 1පේත්රැස්1:2; යොහාන්20:28; ක්රියා5:3-4

2. දෙවියන්වහන්සේ ගැන මෙය තවත් දෙන ආලෝකය කුමක්ද? දේවත්වයේ පුද්ගලයින් තිදෙනා එක සමාන දෙවියන්වහන්සේද?

කියවන්න මතෙව්28:19;2කොරින්ති13:14; මතෙව්3:16-17

3. දෙවියන්වහන්සේගේ ත්‍රීඑක වීම ගැන තවදුරටත් සාක්ෂි මොනවාද?

කියවන්න එපීස1:3-6;යොහාන්5:37; හෙබ්රෙව්12:9

4. උන්වහන්සේගේ පුත්‍රයාණන් කෙරෙහි අදහාගන්නා අප සඳහා පියාණන්වහන්සේ කර ඇති විශේෂ දේවල් මොනවාද? තවමත් උන්වහන්සේ කරමින් සිටින්නේ මොනවාද?

කියවන්න යොහාන් 2:24;1යොහාන්4:8;1යොහාන්1:5

5(අ) දෙවියන්වහන්සේගේ මෙම මුලික ලක්ෂණ කියන්නේ සහ එළිදරව් කරන්නේ මොනවාද? මෙම ලක්ෂණ තුනෙන්ම ඔබ දකින සම්බන්ධ හා භාවිත ලියන්න.

5(ආ) පහත සඳහන් පද වලින් ඔබ දකින දෙවියන්වහන්සේගේ ලක්ෂණ ලැයිස්තුවක් ලියන්න. ක්‍රියා14:18;1පේත්‍රැස්1:15; ගීතාවලිය19:9;1යොහාන්4:8;රෝම3:4;යෙසායා40:13-14; එළිදරව්19:6; ගීතාවලිය90:2; යාකොබ්1:17;ගීතාවලිය139;දානියෙල්4:17,35

කියවන්න නික්මයාම34:17;ගීතාවලිය103

6. මෙහි එළිදරව් කර ඇති වෙනත් ලක්ෂණ මොනවාද? ඔබ දිරිමත් කරවන හා පහසු කරවන ඔබ දකින දේ මොනවාද?

7. දෙවියන්වහන්සේ ගැන ඔබේ සංකල්පය කුමක්ද? මෙම ජේද ඔබේ මනස තුල ආකල්ප වෙනස්කර තිබෙනවාද? දෙවියන්වහන්සේ ගැන මෙහි කියන සියලු දේ ඔබ සැබවින්ම විශ්වාස කරන්නේ නම් ඔබේ චර්යාව මත කෙබඳු බල පෑමක් ඇති කරයිද? ඔබේ යාඤා ජීවිතය කෙරෙහිද? ඔබේ සාක්ෂි දැරීම්වල, කරදර වලට ඔබ දක්වන ප්‍රතික්‍රියා කෙරෙහිද?

Related Topics: Curriculum, Theology Proper (God)

කිතුණු ඇදහිල්ලේ මුලධර්ම-3 මැවීම සහ වැටීම

Related Media

මැවීම සහ වැටීම: සවර්ගයෙහි හා පොළොවෙහි සියලු දේවල් දෙවියන්වහන්සේ විසින් මවා උන්වහන්සේගේ බලයෙන් පවතින බව අප විශ්වාස කරනවා. ( උත්පත්ති1:1); කොලොස්සි1:16-17)

මනුෂ්යයා මවනු ලැබුවේ නිර්දෝෂී කෙනෙකු ලෙස, දෙවියන්වහන්සේට සමාන ස්වරූපයකින් නමුත් ඔහු විසින්ම තමාටත් මතු පරපුරටත්ශාරීරික හා ආත්මික මරණය යන දෙකම ගෙන එමින් ඔහු පාපය කළ බව අප විශ්වාස කරනවා.

මනුෂ්යයා දෙවියන්වහන්සේගෙන් පාපී ස්වභාවයක් උරුම කරගත් බවත් ගැළවීමේ අවශ්යතාවයක සිටින බවත් අප විශ්වාස කරනවා. (උත්පත්ති1:27;2:17;3:19; එපීස2:1-3)

මනුෂ්‍යත්වය යනු කුමක්ද? අප ආවේ කොයි සිටද? වසර දහස් ගණනක් දාර්ශනිකයින් හා දේවධර්ම ධරයින්ගේ මනසෙහි අභියෝගයක්ව තිබු ප්‍රශ්න මේවාය. කෙසේ වුවද අප සෑම කෙනෙකුටමත් එම ප්‍රශ්න සලකා බැලිය යුතුව තිබෙනවා.

ආලෝකය තත්පරයට හැ. 186000ක වේගයෙන් ගමන් කළත් මට

පෞද්ගලිකව එය එතරම් කාරණයක් නොවේ, නමුත් මගේ සම්භවය, මගේ ඉරණම

සහ මගේ ප්‍රෙයෝජනය ආදිය මටද අනෙක් සෑම දෙනකුටමද ඉතා වැදගත්ය. අප පදාර්ථයෙන් පැන නැගී පැවැත්මට පැමිණ, එමගින්ම නිකම්ම පරිණාමණය වනවාද? නැතහොත් ජීවමාන බලවත් දෙවි කෙනෙකු විසින් මවනු ලැබුවාද? මෙය කුමන වෙනසක් ඇතිකරනවාද කියා ඔබ සිතන්නට පුළුවන්. එය මහත් වෙනස් දෙයක් ඇති කරයි.

චාල්ස් රයිරි මෙසේ පවසයි “ මනුෂ්‍යයා පරිණාමයේ නිපැයුමක් නම්, යන්න ඉවත්කර නොගන්නේ නම් පාපයේ බලපෑම හා ගැළවුම්කරුවෙකුගේ අවශ්‍යතාවයේ ප්‍රමාණය පහත වැටෙනවා. අනික් අතට මනුෂ්‍යයා මවනු ලැබුවේ දෙවියන්වහන්සේ විසින් නම්, මෙම සංකල්පය මනුෂ්‍යයාගේ වගකීම එය හා සම්බන්ධව ගෙන එයි. දෙවියන්වහන්සේ මනුෂ්‍යයා මැව්වේ නම්, මනුෂ්‍යයාට පිටින් ඔහු වගකියන කෙනෙක් සිටී. මැවීමේ දර්ශනයක් අඟවන්නේ මවනු ලැබු අය මැවුම්කරුට වගකිව යුතුය යන්නය. මනුෂ්‍යයාගේ පරිණාමික සම්භවය ඔහුටම පිටතින් සිටින පෞද්ගලික මැවුම්කරුට ඇති වගකීමෙන් නිදහස් කරයි.

විශ්වයේ මනුෂ්‍යය වර්ගයාගේ සම්භවය ගැන ශුද්ධ ලියවිල්ල අපට කියන දෙවියන්වහන්සේගේ එළිදරව්ව අප ඉගෙනගැනීම අවශ්‍ය වන්නේ ඒ නිසාය. උත්පත්ති 1 සහ 2 පරිච්ජේද වල ඒවා සරලව හා පැහැදිලිව කදිමට පැහැදිලි වෙනවා.

දෙවියන්වහන්සේ විශ්වය මැවු සේක

කියවන්න උත්පත්ති 1:1

කියවන්න යොහාන් 1:1-3

දෙවියන්වහන්සේ, පුත්‍රයාණන්වහන්සේ සහ ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ යන ත්‍රිත්වය පොළොව මත, පොළොව තුල සහ අභ්‍යවකාශයේ පවතින, පෙනෙන නොපෙනෙන සෑම දෙයකම මැවුම්කරුය. උන්වහන්සේගේ බලය හා තේජස සරල වචන වලින් දෙවියන්වහන්සේ කීසේක යයි එළිදරව් කර ඇත. මෙය උත්පත්ති1හි දහ වරක් පුනරාවර්ථ ලෙස සඳහන්වේ. දෙවියන්වහන්සේ වචනය කථා කළා, එය සිදුවුනා. උන්වහන්සේ අලංකාර වාසස්ථානයක් ඔවුන් සඳහා මවා තිබුන විට, දෙවියන්වහන්සේ පළමු මනුෂ්‍යයින් මවනු ලැබුවා.

උත්පත්ති1:26-28,31: තවද දෙවියන්වහන්සේ අපගේ ස්වරූපයෙන්, අපගේ සමානත්වය ලෙස, මනුෂ්‍යයා සාදම්හ. ඔවුහු මුහුදෙහි මත්ස්‍යයන් කෙරෙහිද, ආකාශයේ පක්ෂීන් කෙරෙහිද, තිරිසනුන් කෙරෙහිද, මුළු පොළොව කෙරෙහිද, පොළොව පිට බඩ ගා යන සියලු සතුන් කෙරෙහිද ආණ්ඩු කෙරෙත්වයි කී සේක.දෙවියන්වහන්සේ තමන් ස්වරූපයෙන් මනුෂ්‍යයා මැවු සේක. දෙවියන්වහන්සේගේ ස්වරූපයෙන් ඔහු මැවු සේක. පුරුෂයාද ස්ත්‍රියද කොට ඔවුන් මැවු සේක. දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන්ට ආශිර්වාද කළ සේක. දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන්ට කියනසේක්: නුඹලා බෝවී වැඩෙමින් , පොළොව පුර්ණ කොට යටත් කර ගනිව්. මුහුදේ මත්ස්‍යයක් කෙරෙහිද ආකාශයේ පක්ෂීන් කෙරෙහිද පොළොව පිට හැසිරෙන සියලු සතුන් කෙරෙහිද අධිපතිකම් කරව් යයි කීසේක.දෙවියන්වහන්සේ තමන් සෑදු සියල්ලම දුටු සේක. එය ඉතා යහපත්ව තිබුනේය.

උසස්ම ජීවීන් ලෙස ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින්ට දෙන ලද ඔවුන්ගේ වටිනාකම, ඔවුන්ගේ වැදගත්කම සහ ඔවුන්ගේ තත්වය මෙයයි.

දෙවියන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ ස්වරූපයෙන් පුරුෂයා සහ ස්ත්‍රිය මැවු සේක. දෙවියන්වහන්සේ‍ගේ මුළු ස්වරූපය පුරුෂයා සහ ස්ත්‍රිය එකටය.

1. පුරුෂයා සහ ස්ත්‍රිය එක සමානව මැවු සේක.

(අ) ස්වභාවයෙන්, බුද්ධියෙන්, හැඟී‍මෙන් චේතනාවෙන් සහ ආත්මයෙන් යුත් පුද්ගලයින්ය.

(ආ) වගකීමෙන් හා ගණන් දීමෙන්

1. ආශිර්වාද- ඵල දැරීම, ගණනින් වැඩිවීම.

2. ආධිපත්‍යය- පොළොවේ සභා පාලකයින්

(ඇ) වටිනාකමෙන් ඉතා හොඳයි.

2. පුරුෂයා සහ ස්ත්‍රි වෙනස්ව මැවුසේක.

උත්පත්ති 2 පරිච්ජේදයෙහි දෙවියන්වහන්සේ ස්ත්‍රිය සහ පුරුෂයා මැවු විස්තරය අපට දෙයි.

කියවන්න උත්පත්ති 2:7

සෑදීම යන වචනය කුඹල්කරුවා මැටි හැඩගැස්වීම විස්තර කරයි. මැවුම්කාරයාගේ පෞද්ගලික සැලකිල්ල සිතට ගන්න. වචනය කීම පමණක් නොව, උන්වහන්සේ ප්‍රථම මිනිසා හැඩගස්වා සාදා ඔහු තුලට ජීවන හුස්ම පිඹින ලදී. උන්වහන්සේ ඔහුට කිරීමට වැඩදී ඔහු වෙනුවෙන් සාදා තිබු වාසස්ථානය වන අලංකාර උයනෙහි සතුටු වීමට නිදහස දුන් සේක. නුමුත් එම නිදහසෙහි එක බාධාවක් තිබුනා.

උත්පත්ති 2:16-17

“ආදම් නුඹට දිනපතා මම නුඹ ඳහා සාදා තිබෙන සියලු අපුරු ගෙඩි වලින් කෑමට භෝජන සංග්‍රහයක් තැබීමට පුළුවන්. අර ගසෙන් විතරක් කන්න එපා!මොකක්ද තහනම? දෙවියන්වහන්සේ ගස එහි පළමු ස්ථානයේ තැබුවේ ඇයි? උන්වහන්සේට වුවමනාවුයේ මැවිල්ල තම කැමැත්තෙන්ම උන්වහන්සේ නමස්කාර කිරීමට තෝරාගන්නා ජාතීන්ය. නමස්කාරය ප්‍රතිඵල දෙන්නේ කීකරු වීම තුලය. උන්වහන්සේට අප රොබෝ මෙන් හදන්ට තිබුනා. උන්වහන්සේ අපට තෝරාගැනීමට පුළුවන්කමක් වීමට ඉඩහරිමින් ගන්නේ මහත් අවදානමක්! නමුත් උන්වහන්සේ එසේ කළා. ඊළගට අප කියවන්නේ මැවිල්ලෙහි යහපත් නොවන එකම දෙය ගැනය.

කියවන්න උත්පත්ති 2:18-25

මනුෂ්‍යයාගේ තනිකම යහපත් නැත, ඔහුට ආදරය කිරීමට, ඔහු සමග වැඩ කිරීමට, පාලනය කිරීමට වෙනත් කෙනෙක් වුවමනා විය, ඔහුට ගැලපෙන සහකාරියක් වුවමනාවිය. සහකරුවෙක්/ සහකාරියක් යනු කෙනෙක් තව කෙනෙකුගේ දේවල් ඉෂ්ඨ කිරීමය. ස්ත්‍රියෙකු නැතිව ආදම්ට ඔහුගේ පුර්ණ විභවයට ළගාවිය නොහැකි විය. එනම් ඔහුට ඉෂ්ඨ කිරීමට තිබුන නියෝග ඉෂ්ඨ කිරීමට නොහැකි විය. හෙබ්‍රෙව් භාෂාවෙන් සහකරු යන වචනයට ඇත්තේ එසෙර් යන වචනයයි. පරණ ගිවිසුමෙහි මෙම වචනය19 වතාවක් භාවිතා කර ඇත. හතර වතාවක් මිනිසුන් මිනිසුන්ට උපකාර කිරීම ගැනය. 15 වතාවක් යොදා ඇත්තේ දෙවියන්වහන්සේ අපේ සහකාරයා ලෙසටය. උසස් තැනැත්තා පහත් තැනැත්තට උපකාර කරනවා මිස පහත් තැනැත්තා උසස් තැනැත්තාට කිසිවිටෙක උපකාර කිරීමක් ගැන නොවේය. නුමුත් දෙවියන්වහන්සේ ඔහුට අවෂ්‍යවු ස්ත්‍රිය දීමට පෙර, ආදම් සියලුම සතුන්ට නම් දී තිබුනේය.ඔවුන් ඔහු ඉදිරියට එනවිට ඔහු සිතට ගත්තේ මොනවාදැයි ඔබ සිතනවාද? ඔවුන් පිරිමි හා ගහැණු වශයෙන්, ජෝඩු වශයෙන් ආවෝය.ඔහු “ඉරේ කෙළවරට පැමිණෙන විට තමා වගේ ම කිසිවෙක් ඔහුට සම්භ නොවීය. ස්ත්‍රිය මනුෂ්‍යයාගෙන්, ඔහුට සහකාරියක් ලෙස සාදනු ලැබුවේය.

ඔහු ඔහුගේ අවශ්‍යතාවය හා උපකාරයක් නැති බව දුටුවේය. දෙවියන්වහන්සේ මේ පුද්ගලයාට, ඔහුට ගැලපෙන නමුත් ඔහුගෙන් වෙනස් කෙනෙක් සපයා දුන්සේක. ඇය ඔහු වාගේ කෙනෙකු වු නිසා ඇයට ඔහුගේ සහකාරිය වීමට පුළුවන් විය.

ඇය දෙවියන්වහන්සේගේ අතින්වු විශේෂ මැවිල්ලක් වු නමුත් වෙනස් කෙනෙක්වී ඔහු සම්පුර්ණ කිරීමට ඇයට පුළුවන්විය.

මනුෂ්‍යයාගේ කොටසකින් ස්ත්‍රියෙකු සෑදීමට දෙවියන්වහන්සේ පුද්ගලික අවධානයක් දීම ගැන සිතේ තබාගන්න.(ඉල ඇටයකට හෙබ්‍රෙව් වචනය පරණ ගිවිසුමේ වෙනත් තැන්වල ඇත්තේ පැත්තක් යනුවෙන්ය.)දෙවියන්වහන්සේ ඇය ආදම් වෙතට ගෙන ඒම ප්‍රථම සරණ මංගල්‍යයි.ඔහු සතුටින් ඇයව තමා වගේම තමාගේම ශරීරයෙන් කෙනෙකු ලෙස පිළිගත්තේය. ඔවුන් එක මාංශයක්වී එකිනෙකා අනිකාට හිග දේ පිරිමැසීය. ඔවුන් ලජ්ජාවකින් තොරව නිරුවත්ව සිටියෝය මෙයින් කියන්නේ කුමක්දැයි ඔබට යම් අදහසක් තිබෙනවාද? විවෘත භාවයක් අනතුරකට පත්වෙන ස්වභාවයක් අවංක ස්වයභාවයක් සහ ප්‍රේමයක් තිබුනේය. මෙම ප්‍රථම යුවල අතර සන්නිවේදනය නිදහසේ ගලා ගියේය. බිත්ති නොතිබුනේය, භය නොතිබුනේය, අගතීන් නොතිබුනේය, අනෙකාගේ වටිනාකම ගැන හෝ වැඩ ගැන හෙළාදැකීමක් නොතිබුනේය, ඔවුන්ගේ ලිංගිකතාවය කිසි අවනම්බුවකින් හෝ ලජ්ජාවකින් තොරව නිදහසේ රස වින්දේය. ඔවුන් පරීක්ෂා කරනු නොලැබු අහිංසක තත්වයක ජීවත්වුවෝය. පළමු විවාහයේ සිටම දෙවියන්වහන්සේ විවාහය කෙනෙකුගේ කිට්ටුම මිනිස් සම්බන්ධතාවයටත් වඩා මුල් තැන දිය යුතු බවද විවාහය ස්ථිර දෙයක් විය යුතු බවද පැහැදිලි කර ඇත. ඒදන් එසේ විය.කෙනෙක් ඔවුන්ගේ අහිංසක කම පරීක්ෂා කර පරීක්ෂාව සමත්වී ඇත්නම් ලෝකය අද මෙන් වී තිබීම ගැන පුදුම වෙනවා හැර කෙනෙකුට කරන්න දෙයක් නැත.

පරීක්ෂාව

කියවන්න, උත්පත්ති3:1-5

සාතන් ඔහුගේ පරීක්ෂාව සමග ස්ත්‍රිය වෙතට ළගාවුවේ ඇයි? ඇය සදාචාරාත්මකව දුර්වලව සිටි නිසා හෝ පාපයට බර වෙලා සිටි නිසා යයි මා හිතන්නේ නැහැ. යහපත හා නපුර දැනගැනීමෙන් ජීවන වෘක්ෂයෙන් නොකෑයුතුයි යන නියෝගය දෙවියන්වහන්සේගේ මුඛයෙන් අසා තිබුන තැනැත්තා ආදම්ය. ඒව එය ලැබුවේ ආදම්ගෙන්ය. ඇය කෙතරම් බලපෑමක් සහිතද කියාත් ආදම්ට ඇය කෙතරම් වුවමනාවී සිටියාද කියාත් සාතන් දැන සිටියා. සාතන් ඇයට කථා කළේ සර්පයාගේ මුඛයෙන්ය. ඔහු අදත් පාවිච්චි කරන උපක්‍රමයක් පාවිච්චි කර එය ස්ත්‍රිය කළ දෙයක් ලෙස අප වට්ටනවා.

සාතන්ගේ උපක්රමය

දෙවියන්වහන්සේ ඔබට වුවමනා දෙයක් ලබාගැනීමට ඉඩ නොදෙන නිසා උන්වහන්සේ යහපත් නැත. දෙවියන්වහන්සේ යහපත්ව සිටියා නම් ඔබගෙන් කිසිවක් රඳවා නොගන්නවා ඇත. නමුත් උන්වහන්සේ මෙම ගසෙන් කෑමට ඉඩ නොදුන් නිසා උන්වහන්සේ යහපත් විය නොහැකිය, ඔබට බාධා නොතිබිය යුතුයි, බාධාවන් ඔබ සීමා කරයි. බලාපොරොත්තු බිඳ වට්ටයි.

යහපත් දෙවි කෙනෙකුට ඔබ මත බාධා පමුණුවන්ට පුළුවන්ද? දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය සැබෑවන්නේ නැහැ, දෙවියන්වහන්සේ බොරුකාරයෙක්. ඔබ නිසැකවම මැරෙනේනේ නැහැ. එය විශ්වාස කරන්න එපා.දෙවියන්වහන්සේට ඔබ උන්වහන්සේ වගේ වන්නට අවශ්‍ය නැහැ. උන්වහන්සේ ඔබේ විභවයට ළගාවීමෙන් නවතා තිබෙනවා. ඉදිරියට ගොස් ගසෙන් කන්න. එය කෙතරම් ලස්සනද කියා බලන්න. අද අපට ඇති ආත්මික ගැටළු වලින් බොහොමයකට දෙවියන්වහන්සේ ගැන කියන මෙම බොරු දෙක හේතු වෙන බව ඔබට හමුවී නැද්ද?දෙවියන්වහන්සේ සැබවින්ම යහපත් නැහැ, දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය සත්‍යය නැහැ. උපක්‍රම පහර දෙනවිට-- පැහැදිලි කළ නොහැකි දේ සිදුවනවිට සිතීමට ඔබේ මනස හරහා නොපැමිණ “යහපත් දෙවි කෙනෙකුට මෙයට ඉඩ දෙන්ට පුළුවන් කොහොමද? හෝ දෙවියන්වහන්සේ වෙන මිනිසුන්ට හොඳ වෙන්ට පුළුවන්, නමුත් උන්වහන්සේ මට හොඳ නැහැ. උන්වහන්සේ මට හොඳවුවා නම් උන්වහන්සේ මට ස්වාමි පුරුෂයෙක් දෙනවා ඇත. හෝ උන්වහන්සේ අපට දරුවෙක් දෙනවා ඇත. හෝ උන්වහන්සේ මගේ විවාහ ජීවිතය සතුටු කරනවා ඇත. හෝ උන්වහන්සේ මම හෝ ස්වාමිපුරුෂයා හෝ දරුවා හෝ සුව කරනවා ඇත. උන්වහන්සේ මට රැකියාවක් දෙනවා ඇත. මට ඇත්තටම සතුටු වෙන්න තිබුනා. මම ඇත්තටම දෙවියන්වහන්සේ යහපත් යයි විශ්වාස කරන්නේ නැහැ.

උන්වහන්සේගේ වචනය කොහොමද?

ඔබ එය සත්‍යයයි විශ්වාස කරනවාද? ඔබ උන්වහන්සේගේ වචනය විශ්වාස කරනවා නම් ඔබ එයට කීකරු වනවා ඇත. ඇත්තෙන්ම මේ සියලු පුරාණ මනුෂ්‍යයින්ට කළයුතුව තිබුනේ එයයි. “දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය විශ්වාස කර උන්වහන්සේගේට කීකරු වෙන්න. නමුත් වෙනත් කටහඬක් සැකයේ බීජ පැලකර, දෙවියන්වහන්සේට අකීකරු වුනා.

වැටීම

කියවන්න උත්පත්ති 3:6-7

යථාර්ථකරණය

ස්ත්‍රිය යථාර්ථකරණය වන හැටි සිතට ගන්න. එය ආහාරයට හොඳයි, එය බලන්න ලස්සනයි, සහ එය අප ඥාණවන්ත කරයි. එය තුල හානිකර විය හැක්කේ මොනවාද?

අකීකරුකම

ඇය කා, පැහැදිලිවම සංවාදය නැවැත්වීමට කිසිවක් නොකළ ඇගේ ස්වාමි පුරුෂයාට දුන්නා.

ඵල විපාක

එකිනෙකා සමග සම්බන්ධතාවලට ඉක්මනින් යම් දෙයක් සිදුවුනා. ඔවුන් අතර ප්‍රේමයේ ඒ විවෘතකම හා නිදහස ගලායාම දැන් වරද හා ලජ්ජාවෙන් කැළැල් වුනා. එකිනෙකාසැඟවීමට ඔවුන් විසින්ම අත්තික්කා කොල වලින් ආවරණය කරගත්තා. පළමු ප්‍රත්‍යක්ෂ ඵල විපාකය වුයේ ඔවුන්ගේ විවාහය මතවු බලපෑමයි. නමුත් දෙවියන්වහන්සේගේ සමගවු ඔවුන්ගේ සම්බන්ධතාවයට වඩා නරක විපාක පැමිණෙන්නට ඇත.- ආත්මික මරණය

කියවන්න උත්පත්ති 3:8-13

ඔවුන් දෙවියන්වහන්සේගෙන්සැඟවුනා. එසේ දෙවියන්වහන්සේ සමග තිබු සම්බන්ධතාවය නැතිවීම නැතිවීම ආත්මික මරණයයි.“ නුඹ ගසෙන් කනවිට නිසැකවම නුඹ මැරෙන්නෙහි යයි දෙවියන්වහන්සේ කීසේක. ආත්මික මරණය, දෙවියන්වහන්සේගෙන් වෙන්වීම

ඉක්මනින් සිදුවිය. නමුත් දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන් සෙවීමට පැමිණි බව ඔබ සිතට ගත්තාද? උන්වහන්සේ සොයාබැලීම ආරම්භකළා. උන්වහන්සේ ඔවුන්ගෙන් ප්‍රශ්න කරන විට ආදම් තම භාර්යාවට හා දෙවියන්වහන්සේට දොස් පැවරුවා. ඒව කීවේ සර්පයා තමා රැවටු බවත් තමා හරි බවත්ය. 1තිමොති2:14 කියන්නේ ඇය මුළුමනින්ම රැවටුන බවයි. සාතන්ට අවනත වීමෙන් මෙම පළමු මනුෂ්‍යයින් ඔවුන් විසින්ම ඔහුගේ ආධිපත්‍යය යටතට පත්වුනා. දැන් ඔවුන්ගේ අකීකරුකමේ ඵල විපාක බොහෝ දුරට පැහැදිලියි.මෙතැන් පටන් ලෝකය කෙසේ වන්නේද? පුරුෂයින් සහ ස්ත්‍රීන් අතර සම්බන්ධතාවය කෙසේ වෙනස්වනු ඇද්දැයි දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන්ට කීසේක.

කියවන්න උත්පත්ති 3:14-15

සර්පයාට සහ සාතන්ට

සර්පයා ශාප ලද්කේ බ ව ඇගවීය. උගේ ශරීරය පාවිච්චි කළ සාතන් ශාප ලද්දෙක්ය. සර්පයා දැන් බඩගා යනවා ඇත.

ගැළවුම්කරුවාණන් පොරොන්දුවිය

දෙවියන්වහන්සේ මිදුම්කරුගේ පළමු පොරොන්දුව, සාතන් පරදවන කෙනාට දුන් බව සාතන්ට සුවිශේෂී විය. මෙම මිදුම්කරු, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ කන්‍යා උපත ගැන අනාවැකි කියන ස්ත්‍රියගේ දරුවකු වනවා ඇත.

සාතන් මිනිස් වර්ගයා තුලට පාපය හඳුන්වා දීමට ස්ත්‍රිය පාවිච්චි කළේය. දෙවියන්වහන්සේ ගැළවීම ගෙනෙන්නට ස්ත්‍රිය පාවිච්චි කරන්නට ඇත. සාතන් හා ස්ත්‍රිය අතර ප්‍රතිපක්ෂ බවක් තිබෙන්නට ඇත. එය තම දරුවාගේ විලුඹට ගැසීම දක්වා උග්‍රවන්නට ඇත. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ කුරුසිය මතවු මරණය එයයි.

නුමුත් උන්වහන්සේගේ නැවත නැගිටීම මරණය ජයගත්තේය.

උන්වහන්සේගේ මරණය හා නැවත නැගිටීම මගින් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සාතන්ගේ හිස පොඩි කළේය. මෙය අප එළිදරව් පොතෙහි කියවන, සාතන් පරදවන, අවසන් ජයග්‍රහණය කලින් කියනු ලබයි.

ස්ත්‍රින්ට: දරුවන් වැදීමේදී වේදනාව සහ ආධිපත්‍යය

කියවන්න උත්පත්ති 3:16

දැන් දෙවියන්වහන්සේ ජීවිතය වැටුන ලෝකයක් තුල වන බව ඔවුන්ට කියනසේක. ස්ත්‍රිය සඳහා, දරුවන් වැදීම මහත් වේදනාවක් වනවා ඇත. නමුත් නරකම දෙය වුයේ ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයා සමග තිබු අපුරු සම්බන්ධතාවය වෙනස්වීම යයි මා සිතනවා. පාලනය කරන්නන්ගෙන් එක් කෙනෙකු වනවා වෙනුවට ඇය පාලනය වන්නකු බවට පත්වුවා විය හැක. මෙහි පාවිච්චි කළ වචනය කුරිරු ආධිපත්‍යයක් ලෙස පෙන්නුම් කරයි. මෙය කෙසේ සත්‍යවනවාදැයි අප දනිමු. යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ දැන නොගත් ලෝකයේ ස්ත්‍රීන්: භාණ්ඩ, දේපල සෙල්ලම්බඩු මෙහෙකාරියන් සහ වහලියන් ලෙස සලකනු ලබති. උන්වහන්සේ දැන සිටින තැන්වල පවා අරගලය පවතියි. ශුද්ධ ලියවිල්ලෙන් කියනවාට වඩා ඇත්තේ ස්ත්‍රීන් ගැන වැරදි ආකල්පයන් සහිත දේවල්ය.

පුරුෂයන්ට: වේදනාකාරී වෙහෙස සහ ශාරීරික මරණය

කියවන්න උත්පත්ති 3:17-20

ශාප කරවනු ලැබුවේ සර්පයා සහ භූමිය පමණක් බව සිතට ගන්න. පස ඵල ඇතිකරවනසේ සාරවත්වීම වෙනුවට ආදම්ට ඔවුන්ගේ ආහාර වේදනාකාරී වෙහෙසකින් විරුද්ධකාරී පොළොවකින් උදුරාගන්නට සිදුවන්නට ඇත. අන්තිමේදී ඔවුන් මැරෙනවා ඇත. සදාකාලිකව ජීවත්වීමට මැවු අපුරු ශරීරය මැරෙන්නේය. පළමු පරම්පරාවෙන් එසේ වන්නට වසර සිය ගණනක් ගත්තේය. ආදම් අවුරුදු 930ක් ජීවත් විය.

දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන් අකීකරුවු මොහොතේ සිට ඔවුන් වෙනස් කර තිබු උන්වහන්සේගේ තහනම ඔවුන් වෙනස් කර තිබු ලෝකය සහ ඔවුන් වෙනස්කර තිබු ඉරණම ඔවුන්ට දැන්වු සේක.

ආදම් තම භාර්යාවට ඒව යයි නම් තැබීය. එය මනුෂ්‍ය වර්ගයා ඉතිරිව පවතී යයි විශ්වාස කරමින් කළ ඇදහිල්ලේ ක්‍රියාවකි. නමුත් දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන් බලාපොරොත්තු නැතිව සිටීමට ඉඩ හැරියේ නැහැ. දිනෙක ගැළවුම් කරුවාණන් ඔවුන්ගේ සතුරන් පරාජය කරන බවට උන්වහන්සේ පොරොන්දු දී තිබුනා.

දැන් ගැළවුම්කරු කුමක් කරයිද කියා චිත්‍රයක් ඔවුන්ට දුන්නා

ගැළවුම්කරු සිතුවම්වේ

කියවන්න උත්පත්ති 3:21

අත්තික්කා කොළ යෝග්‍ය නොවීය, දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන්ට හම් වලින් ඇඳුම් සාදා දුන්සේක. උන්වහන්සේ ඒවා ලබාගත්තේ කොහොමද?දෙවියන්වහන්සේ තමන්ගේ වැටුනු දරුවන්ට ඇඳුම් සඳහා සතුන් මරා ඇත, උන්වහන්සේ එසේ කරමින් කරුණු කීපයක්ම අපට ඉගැන්වු සේක.උන්වහන්සේ ඔවුන්ට දෙවියන්වහන්සේගේ ඇස් හමුවේ පාපය කෙසේ භයංකාරද කියා ඉගැන්වු සේක. ලේ හැලීමක් නැතිව කමාවක් නොවීය.

ඔවුන් වෙනුවට ආදේශකයෙකුට මැරෙන්නට පුළුවන් බ ව උන්වහන්සේ විදහා දැක්වු සේක. සතුන් ආදම් සහ ඒව වෙනුවට මැරෙන පාප දරන්නන් වුයේය. අපේ වාසි කෝණයෙන්ම එය අප සඳහා කොහොම පින්තූරයක්ද! ආදම්, ඒව සහ ඊට පසු සියලු පරම්පරා වෙනුවෙන් යේසුස්වහන්සේ කළේ එයයි. ආබෙල් පුජා කළ සතුන් පිළිගත් අතර කායින් ඔහුගේ මහන්සියේ ඵල පුජා කළවිට එය පිළි නොගත් නිසා දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන්ට උන්වහන්සේ නමස්කාර කරන විධිය ගැන යම් උපදේශයක් දුන් බව අපට නිෂ්චය කිරීමට පුළුවන.

(උත්පත්ති4) පාපය කුඩා විෂ බීජයක් ලෙස පටන්ගෙන සෙමින් මිනිස් වර්ගයාට පැතිරුනු ‍දෙයක් නොවේ. එම පාපය ආදම් සහ ඒවට ඉපදුන පළමු දරුවා ඔහුගේ සහෝදරයා මැරීමෙන් සම්පුර්ණ සංවර්ධනයට පැමිණියේය. ආදම් සහ ඒව පව්කාරයන් බවට පත්වු විට ඔවුන්ගේ පාප ස්වභාවය ඔවුන්ගෙන් පැවතෙන්නන් වෙතටද පත්වුනේය.

ඒදනෙන් පිටමං කිරීම

කියවන්න උත්පත්ති 3:22-24

මෙය මිනිස් ඉතිහාසය පටන්ගැනීමේදී සිදුවු දේවල සරල වාර්ථාවකි. මෙම සිදුවීම් වල විශේෂත්වය වඩාත් පැහැදිලිව අලුත් ගිවිසුමෙහි සඳහන්වේ.

කියවන්න රෝම 5:12-14

ආදම් ස්වභාවයෙන්ම පව්කාරයෙක් බවට පත්විය. ඔහුගෙන් පැවත එන සියල්ලෝම එම පාපී ස්වභාවය උරුම කර ගත්තෝය. පාපය යනු කුමක්ද? බයිබලය එය බොහෝ ආකාර වලින් විස්තර කරයි: නොපනත්කම, කැරලිකාර කම, අපචාරය, අයුක්තිය, සහ නපුර.

පාපය සඳහා පරණ ගිවිසුමෙහි වෙනස් වචන අටක් පාවිච්චි කර ඇත. අලුත් ගිවිසුමෙහි වෙනස් වචන දොළහක් ඇත.

පාපය අර්ථ දැක්වීම: දෙවියන්වහන්සේ අපෙන් බලාපොරොත්තු වන, දෙවියන්වහන්සේ මහිමයට පත් කිරීමට අනුකූල නොවන ඕනෑම දෙයක් පාපයකි. අප සියලු දෙනාටම අඩුවී ඇති, අප එය මනින ප්‍රමිතිය යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ බව රෝම3:23 අපට පෙන්වා දෙයි.

පාපය ලෝකයට ඇතුල්වුනේ එක් මනුෂ්‍යෙයක්, එනම් ආදම් තුලින්ය. මරණය පැමුණුනේ දඬුවම ලෙසය, සෑම මනුෂ්‍යෙයක්ම පව්කාරයෙක්, ස්වභාවයෙන් පව්කාරයෙක් බව ඔප්පු කරන සාධකය නම් ව්‍යවස්ථාව ඉශ්‍රෙයල්ට දීමට ප්‍රථම අවුරුදු දහස් ගණනක් තුල සියලු මනුෂ්‍යයින් මැරුනෝය. ඔවුන්ට හරිදේ සහ වැරදි දේ කියාදීමට නීති මාලාවක් නොතිබුනේය. ව්‍යවස්ථාව දුන්විට ව්‍යවස්ථාවට අවනතනොවු අයත් ව්‍යවස්ථාව නැති අයත් පව් කළෝය. ඔවුන් මියයාමේ සාධකය එය ඔප්පු කළේය.

එක් මිනිසෙකු තුලින් කමාවේ ත්‍යාගය, සාධාරණය ඉෂ්ඨ කිරීම සහ සදාකාල ජීවනය නොමිලේ දෙන ලද බව පාවුල් අපට කියයි.

කියවන්න රෝම 5:15-21

මෙම කොටසෙහි පාපය සහ දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහය අතර වෙනස එළිදරව් කරනු ලැබේ. පාපය වැඩිවන තරමට දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහය තවත් වැඩිවේ. යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුලින් දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහය කොතරම් වැඩියෙන් පිටාර ගලයිද?

ආදම් සහ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අතර වෙනස

1. එක් කෙනෙකුගේ වරද නිසා බොහෝ දෙනෙක් මැරුනේය, එක් මනුෂ්‍යෙයකුගේ අනුග්‍රහයේ දීමනාව බොහෝ දෙනෙකු වෙත පිටාර ගැලුවේය.

2. එක් අපචාරයක් - විනිෂ්චය හා වරදට පත් කිරීම බොහෝ අපචාර- දීමනාව- සාධාරණය ඉෂ්ඨ කිරීම

3. එක් මිනිසෙකුගේ අපචාරය තුලින් මරණය රජවීම, එක් මිනිසෙකුගේ කීකරුවීම තුලින් අදහන්නන් ජීවනය තුල රජවීම

4. එක් අපචාරයක් සියලු දෙනා වරදට පත්කිරීම, -එක් ධර්මිෂ්ඨ ක්‍රියාවක් තුලින් සියලු දෙනාට සාධාරණය ඉෂ්ඨ කිරීම ප්‍රදානය කිරීම

5. එක්කෙනෙකුගේ අකීකරුකම -බොහෝදෙනා පව්කරුවන් කරනු ලැබීම.

එක් කෙනෙකුගේ කීකරුකම- බොහෝදෙනා ධර්මිෂ්ඨ කරනු ලැබීම.

6. පාපය වැඩිවිය - අනුග්‍රහය ඊටත් වඩා වැඩිවිය.

7. පාපය මරණයෙහි රජවිය. - අනුග්‍රහය සදාකාල ජීවනය ගෙන ඒමෙහි රජවිය. වෙනස ඉතා ප්‍රබලය. උපතේදී ස්වභාවික පාපයෙන් තොරවු කිසිවෙක් නැත. සිතිවිල්ලෙන්, වචනයෙන් හෝ ක්‍රියාවෙන් ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලය තුල පව් නොකළ කිසිවෙක් නැත. කොතරම් යහපත්වුවත් සදාචාර පුද්ගලයෙක් වුවත් උත්සහා කරනවා විය හැකි වුවත් ධර්මිෂ්ඨකම සඳහා දෙවියන්වහන්සේ තබා ඇති ප්‍රමිතියට ලගා ළඟාවීමට නුපුළුවන. අනෙක් අතට දෙවියන්වහන්සේ යේසුස්ක්‍රිස්තුස්)වහන්සේ දීමෙන් විදහාපෑ දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහයට සමාව දිය නොහැකි පාපයක් නොපනත්කමක් ඇත්තේ නැත.

උන්වහන්සේට යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුලින් ධර්මිෂ්ඨ කළ නොහැකි තරම් දුෂ්ටයෙක් නැත. නමුත් නැවතත් අපේ කැමැත්ත කිරීම කාරණයකදී ඔබ 17 වෙනි පදයෙහි දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහයෙහි බහුලත්වය සහ ධර්මිෂ්ඨකමේ දීමනාවෙහි යන වචන සිතා බැලුවාද?දෙවියන්වහන්සේ ත්‍යාගය දී තිබේ- උන්වහන්සේගේම පුත්‍ර යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ, උන්වහන්සේ අපගේ ආදේශකයෙකු ලෙස ලේ හැලුවේය. උන්වහන්සේ මරණයෙන් නැගිට අපගේ සියලු පාප මිල ගෙවා ඇති බවත් උන්වහන්සේගේ පුජාවීම දෙවියන්වහන්සේ පිළිගත් බවත් ඔප්පු කළේය. නුමුත් ත්‍යාගය ඔබ ගන්නා තුරු එය ඔබේ නොවේ. යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ඔබේ ගැළවුම්කරු හා ස්වාමීන්වහන්සේ ලෙස පිළිගෙන තිබෙනවාද? දෙවියන්වහන්සේට ඔබට සදාකාල ජීවනය දීමට තවත් කිරීමට දෙයක් නැත. කරන්නේද නැත.දෙවියන්වහන්සේ ඔබ ගළවාගැනීමට ඔබේ කිසිම උත්සහායක් හෝ උන්වහන්සේගේ ඇස් හමුවේ පිනක් උන්වහන්සේ භාරගන්නේ නැත. උන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහයේ බහුලත්වය පිටාර ගලා ඇත. ඔබ එය ලබාගෙන ඇති බවට නිසැකවන්න.

අධ්‍යයන ප්‍රශ්න

කියවන්න යෝබ් 38:1-18; ගීතාවලිය8;යෙසායා 40:26-28

1. මෙම පද වලින් ඔබ මැවුම්කරු හා උන්වහන්සේගේ මැවිල්ල ගැන ඔබ ඉගෙනගන්නේ මොනවාද?

කියවන්න උත්පත්ති 1-2; ගීතාවලිය 33:6-9;හෙබ්රෙව් 11:3

2. දෙවියන්වහන්සේ විශ්වය මැව්වේ කෙසේද? උන්වහන්සේ පුරුෂයා හා ස්ත්‍රිය මැවු විධියෙහි වෙනස කුමක්ද? (උත්පත්ති 2:7, 21-22) එය තුල ඔබ දකින විශේෂත්වය කුමක්ද?

3. මෙම පළමු මිනිසුන් සඳහා දෙවියන්වහන්සේ සැලස්වුයේ මොන ආකාර වලින්ද? උන්වහන්සේ ඔවුන්ට දුන් එකම තහනම කුමක්ද?

කියවන්න උත්පත්ති3

4. සර්පයා(සාතන්) ස්ත්‍රිය වෙත ළගාවුයේ ඇයි කියා ඔබ සිතන්නේ කුමක්ද? ස්ත්‍රිය ගෙඩි වලින් කෑවේ ඇයි? ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයා සිටියේ කොහේද? ඔහු කෑවේ ඇයි කියා ඔබ කුමක් සිතනවාද?

5. ඔවුන් පිට ඉක්මනින් පැමිණි බලපෑම කුමක්ද? එයට තිබුන විශේෂත්වය කුමක්ද? ඔවුන් සොයාගෙන ආවේ කවුද? දෙවියන්වහන්සේ සමග තිබු සම්බන්ධතාවය වෙනස්ව තිබුන බව අප දන්නේ කෙසේද?

6. ඔවුන්ගේ අකීකරුකම සඳහාවු විපාක ඔවුන් සහ ඔවුන්ගෙන් පැවතෙන්නන්ගේ ජීවිත වෙනස් කළේ කෙසේද? එය ඔවුන්ගේ ස්වභාවය වෙනස් කළාද?

7.දෙවියන්වහන්සේ සර්පයාට වුන පොරොන්දුව කුමක්ද? ඌ අදාල කරගන්නේ කාටද? බීජවල විලුඹට ගැසුවේ කෙසේද? සර්පයාගේ හිස පොඩි කළාද?

8. උත්පත්ති3:21න් අඟවන්නේ කුමක්ද? දෙවියන්වහන්සේ සම් ලබාගන්නේ කොහොමද? පාපය ගැන ඔවුන් ඉගෙනගන්නා පාඩම කුමක්ද?

කියවන්න රෝම5:12-21

9පාපය ලෝකයට ඇතුල්වුනේ කා තුලින්ද? එය බලපෑවේ කාටද? දඬුවම කුමක්ද?

10. ධර්මිෂ්ඨකම ඇතිවුනේ කා තුලින්ද? වරප්‍රසාද ලද්දෝ කවුද? ත්‍යාගය කුමක්ද?

11 යේසුස්වහන්සේගේ වෙනස්කම් ලැයිස්තුවක් සාදන්න

12 සෑම කෙනෙක්ම, යහපත් සදාචාර මිනිසුන් පවා පාප ස්වභාවයකින් ඉපදීම හඳුනාගැනීම ගැන ඔබට ගැටළුවක් තිබෙනවාද? අප ධර්මිෂ්ඨ කිරීමට දෙවියන්වහන්සේට කුමන මිලක් වුයේද? උන්වහන්සේගේ පාපය ගැන දැක්ම තුලට ඔබේ ඇතුලාන්ත අදහස් යමක් දෙන්න.

13. 15-21 පදවල ත්‍යාගය සහ අනුග්‍රහය යන වචන හතර වරක් බැගින් සඳහන්වේ. දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා නම් ත්‍යාගය ඔබ ලබා තිබෙනවාද?

Related Topics: Creation, Curriculum, Man (Anthropology)

කිතුණු ඇදහිල්ලේ මුලධර්ම-4 යේසුස් ක් රිස්තුස්වහන්සේ ස්වාමීන්වහන්සේය

Related Media

යේසුස්වහන්සේ මනුෂ්‍ය, නමක් සහ පවුලක් ඇතිව සිටි ගලීලයේ යුදෙවිවෙක්ය, වෙනත් ඕනෑම කෙනෙකු ආකාරයේ පුද්ගලයෙක්ය. නමුත් වෙනත් විධියකින් උන්වහන්සේ මෙතෙක් පොළොවේ සිටි ඕනෑම කෙනෙකුට වඩා වෙනස් කෙනෙක්ය. මෙම “වෙනත් ඕනෑම කෙනෙක් මෙන්ය, “යම් වෙනස් කෙනෙක්ය යන මත දෙක අතර සමබරතාවයක් සදහා එකගතාවයකට පැමිණීමට කිතුණු සභාවට ක්‍රියාකාරී සංවාදයක යෙදීමට ශත වර්ෂ පහක් ගතවිය. කිතුණු සභාව තුලද සාමාන්‍ය කිතුණු සංස්කෘතිය තුලද මෙම කාරණා මතු කිරීමේදී නොවැලක්විය හැකි ලෙස වෙනස් කෙනෙකු යන මතය දෙසට නැඹුරුවක් තිබුනේය. පැස්කල් කී පරිදි යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මනුෂ්‍යයෙක් යයි එය ප්‍රතික්ෂේප කළ අයට පෙන්වාදීම උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ යයි පෙන්වාදීම සභාවට වඩා අමාරු දෙයක් වුයේය. - පිලිප් යැන්සෙ

යේසුස්වහන්සේ යනු කවුද? උන්වහනසේ දිව්‍ය මනුෂ්‍යයා නිසා උන්වහන්සේ අද්විතීයය.

නමුත් එය සරලව ප්‍රශ්නයකින් තොරව පිළිගැනීමට ඇති අප මත පැටවු ලබිධියක් නොවේ. එය බයිබලයේ සාක්ෂි වලට පිටතින් වර්ධනය වන නිගමනයකි. බොහෝ කරුණු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේය යන නිගමනය පෙන්වා දෙති. තවත් බොහෝ කරුණු උන්වහන්සේ සැබවින්ම මනුෂ්‍යයෙක් යන නිගමනයට මග පෙන්වයි. එතුමන් තුල ඇත්තේ හීන නොවන දේවත්වයක් හා පුර්ණ මනුෂ්‍යත්වයේ ඒකත්වයකි - චාර්ල්ස් රයිරි

ඔබ කිසියම් කෙනෙකු සමග උන්වහන්සේ ගැන සාකචිජා කර ඇත්නම්, ශුද්ධ ලියවිලි මගින් ඔබගේ ඒත්තු ගැන්වීමි ඔප්පු කිරීමට හැකිවුනාද?

මුල් සභාව කාලයට යනවිට වෙනස් මත පවතිනවා.

සමහර මිනිසුන් උන්වහන්සේගේ දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කර තිබෙනවා. සමහරු උන්වහන්සේගේ මනුෂ්‍යත්වයේ යථාර්ථය ප්‍රතික්ෂේප කර තිබෙනවා. සමහරු දෙවි කෙනෙක් ලෙස උන්වහන්සේට පහත් ස්ථානයක් දී තිබෙනවා, උදා: යෙහෝවාගේ සාක්ෂි කාරයෝ. සමහරු උන්වහන්සේ නිකමිම මිනිසෙක්, යහපත් මිනිසෙක් යයි කියනවා. තම ඒත්තු ගැන්වීමි උදෙසා දිවි පිදු ශ්‍රේෂ්ඨ මිනිසෙක් යයිද එවැනි දේ අපට ආදර්ශයක් යයිද කියනවා.(අද්වෛතවාදීන්)

යේසුස්වහන්සේ සමිපුර්ණයෙන්ම දෙවියන්වහන්සේද?

ශුද්ධ ලියවිල්ල අපේ එකම තොරතුරු මුලාශ්‍රයයි. දෙවියන්වහන්සේගේ හුස්ම හෙළා ඇති නිසා එහි මුල් අත්පිටපත් වල වැරදීමි නොමැති බව අප ඉගෙනගෙන තිබෙනවා. එබැවින් යේසුස්වහන්සේ ගැන බයිබලය කියන දේ සත්‍යය වන අතර එය අපට විශේෂිතවු මත වලට ගැළපෙන පරිදි සංස්කරණය කිරීමට නුපුළුවන.

නිෂ්චය කළ හැකිවන යම් ප්‍රශ්න බයිබලයෙන් අසමු.

ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ බෙතලෙහෙමෙහි ඉපදීමට පෙර, යම් පැවැත්මක්ව සිටියාද?

කියවන්න: මීකා 5:2 සහ කොලොස්සි 1:16-17

යොහාන්8:58: “ආබ්‍රහම්ට පළමු වෙන් මම සිටියෙමි"

පරණ ගිවිසුම හා අළුත් ගිවිසුම යන දෙකෙහිම දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා උන්වහන්සේ පොළොවට පැමිණ අපේ මනුෂ්‍යත්වය බෙදාගැනීමට පෙර සිටිය බව පැහැදිලිව සදහන් වෙනවා. උන්වහන්සේ සියලු දේවල මැවුම්කරු හා පෝෂකයාණන්ය.

යේසුස්වහන්සේ කිසිවිටෙක තමා දෙවියන්වහන්සේ වීමට ඉල්ලා සිටියාද?

යේසුස්වහන්සේ කිසිවිටෙක දෙවියන්වහන්සේ වීමට ඉල්ලා නොසිටිය නමුත් උන්වහන්සේගේ ගෝලයින් උන්වහන්සේගේ මරණයෙන් පසු මිත්‍යාවක් ප්‍රබන්ධ කළ බව කියන සමහරු සිටිනවා. නමුත් එම ප්‍රකාශනය ශුද්ධ ලියවිලි වල සාක්ෂි වලට එහෙම පිටින්ම පටහැනි වේ. එතුමාගේ කාලයේ යුදෙවිවරු උන්වහන්සේ කීදේ සමිපුර්ණයෙන් තේරුම්ගෙන තිබුනා.

කියවන්න යොහාන් 5:18

ඔවුන් කුපිත කරවීමට තරම් උන්වහන්සේ කී‍වේ කුමක්ද?

"මමද පියාණන්වහන්සේද එක්කෙනෙක්ය. " (යොහාන්10:30)

" නුඹලා මා හඳුනනවා නම් නුඹලා මාගේ පියාණන්වහන්සේද මා හඳුනනවා ඇත." (යොහාන්8:19)

" මනුෂ්‍යයෙක් මා දෙස බලන විට, ඔහු මා එවු තැනන්වහන්සේද දකින්නේය. " (යොහාන්12:45)

" යම් කෙනෙක් මා දැක තිබෙනවාද, ඔහු පියාණන්වහන්සේද දැක ඇත. "(යොහාන්14:9)

"මට වෛර කරන තැනැත්තා මගේ පියාණන්වහන්සේටද වෛර කරයි. "(යොහාන් 15:23)

"පුත්‍රයාණන්ට ගෞරව කරන සියල්ලන් පියාණන්වහන්සේට ගෞරව කරති, පුත්‍රයාට ගෞරව නොකරන තැනැත්තේ උන්වහන්සේ එවු පියාණන්වහන්සේටද ගෞරව නොකරයි " (යොහාන්5:23)

නොවරදින බසකින් යේසුස්වහන්සේ පියාණන්වහන්සේ සමග සමානත්වය කියා සිටියි. උන්වහන්සේගේ ජීවිතය සඳහා පරීක්ෂා කරනු ලබන විටදී හා දිවුරවන ප්‍රශ්න කරන විටදී පවා උන්වහන්සේ දහම අත්හැරියේවත් උන්වහන්සේසේගේ අනන්‍යතාවය හීන වීමට ඉඩ හැරියේවත් නැත.

කියවන්න මතෙව්26:63-65

උන්වහන්සේගේ ගෝලයින් උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ බව විශ්වාස කළාද?

පේත්‍රැස්ගේ පාපොච්චාරණය: " ඔබ වහන්සේ ජීවමාන දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍ර ක්‍රිස්තුස්වහන්සේය.( මතෙව් 16:16)

උන්වහන්සේ නැවත නැගිටීමෙන් පසු උන්වහන්සේම තෝමස්ට එළිදරව් වන විට තෝමස් කථා කළේ " මාගේ ස්වාමීනි, මාගේ දෙවියන්වහන්ස" කියාය.

උන්වහන්සේ ගේ නැවත නැගිටීමට පෙර උන්වහන්සේ විශ්වාස නොකළ, උන්වහන්සේගේ අර්ධ සොහොයුරු යුදස් උන්වහන්සේට කථා කළේ " යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අපේ එකම මහෝත්තමයාණන් හා ස්වාමීන්වහන්සේ" කියාය.

උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේගේ අද්විතීය ගති ලක්ෂණ විදහා පෑවාද?

මාර්ක් 2:12හි, උන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ සර්වඥතාවය සහ පප කමා කිරීමේ බලය විදහා දක්වා ඇත.

යොහාන් 5:25හි උන්වහන්සේ මරණින් නැගිටීමේ පොරොන්දුව දී , තමා පියාණන්වහන්සේ මෙන් ජීවන උල්පත බවත් ලෝකය විනිෂ්චය කිරීමේ බලය ඇති බවත් විදහා පා ඇත.

යොහාන් 15:26හි උන්වහන්සේ ස්වර්ගයට නැගුන පසු අදහන්නන් සමග සිටීමට ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ එවන බවට පොරොන්දුවී ඇත.

මතෙව් 28:20හි අප සමග සදාකාලිකව වැඩ සිටින බවට පොරොන්දුවී ඇත.

ශුභාරංචි තුලින් උන්වහන්සේ සිදු කළ හාස්කම් මගින් උන්වහන්සේගේ සර්ව බලධාරිත්වය විදහා පා ඇත. උන්වහන්සේ සෑම ආකාරයකම රෝග සහ ආබාධ සුවපත් කළේය. උන්වහන්සේ කැලඹුන මුහුදට අණ කළේය. උන්වහන්සේ රොටී සහ මාළු වැඩි කළේය. උන්වහන්සේ මළවුන් නැගිටෙවිවේය. උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේට පමණක් කළ හැකි වැඩ සිදු කළේය.

උන්වහන්සේගේ දේවත්වය කියා සිටින ප්‍රකාශ අන් අය සනාථ කරනවාද?

කියවන්න මතෙව්14:33. දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා ලෙස උන්වහන්සේ නමස්කාර කරනු ලැබ තිබෙනවා. යුදෙව් භාවිතය තුල මෙය මතු කළේ පහත් කිරීමකට වඩා සම කිරීමක් හා ස්වභාවයේ අනන්‍යතාවයක් ලෙසය.

කියවන්න කොලොස්සි2:9. උන්වහන්සේ තුල දේවත්වයේ සම්පුර්ණකම ශරීරාකාරයෙන් වාසය කරන්නේය.

යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ නම් සම්පුර්ණ ලෙසම දෙවියන්සේ බව වක්ක්‍රෝක්තියෙන් තොරව සදහන් කර ඇති තැන් කීපයක් මෙසේය.

කියවන්න හෙබ්‍රෙව්12:3. උන්වහන්සේ දේවත්වයේ නියම ස්වරූපය වු සේක.

කියවන්න එළිදරව් 19:16. "රජුන්ගේ රජ හා ස්වාමීන්ගේ ස්වාමීන්"

උන්වහන්සේ සත්‍යය, උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ වෙතට මාර්ගය, සහ උන්වහන්සේ සදාකාලික ජීවිතයේ උල්පත නිසා පොළොව මත අපේ ජීවිතය හා උන්වහන්සේගේ අතෙහිවු සදාතනික අනාගතය ගැන අපට විශ්වාසය තැබීමට පුළුවන.

උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ නොවේ නම් අපේ ඇදහිල්ල ගොඩනගා ඇත්තේ වැලිඅත්තිවාරමක් මතය. අපට බලාපොරොත්තුව නැත, අපේ පාප තුල අප මැරෙනවා ඇත, අප සියලු මිනිස්සුන්ගෙන් වඩාත් කාලකණ්නි අයයි.

අප පිළිතුරු දියයුතු අනෙක් ප්‍රශ්නය නම්:

යේසුස්වහන්සේ සම්පුර්ණ ලෙස මනුෂ්‍යයෙක්ද?

යේසුස්වහන්සේ සම්පුර්ණ වශයෙන් මනුෂ්‍යෙයක් බවට බයිබලය බහුලව සාක්ෂි දෙයි.

උන්වහන්සේගේ උපත අද්විතීයයයි.

ශරීරයකින් ලොව පහලවීම යනු මාංශය තුලය. දෙවියන්වහන්සේ මනුෂ්යවර්ගයා ආක්රමණය කරන විට, එතුමාගේ පිළිසිඳ ගැනීම සහ බිළිඳකු ලෙස උපත ලැබීම අද්විතීය විය. දේවදුතයෙක් මරියා නම් තරුණ කාන්තාවකට ශුද්ධාත්මයාණන් ඇය කෙරෙහි පැමිණ, ඇය ගැබ් ගෙන පුත්‍රෙයකු බිහි කරන බවද උන්වහන්සේ ශුද්ධ බවද මහෝත්තමයාණන්ගේ පුත්‍රයා වන බවද කීවේය. දේවදුතයන් උන්වහන්සේගේ උපත ලොවට දැන්වුයේය.

උන්වහන්සේගේ ස්වභාවය අද්විතීයයි

යේසුස්වහන්සේට මනුෂ්‍ය ස්වභාවයක් තිබුනේය, නමුත් උන්වහන්සේට පාපී ස්වභාවයක් තිබුනේ නැත. උන්වහන්සේ පාපයෙන් තොරවු අතර එසේ කියා සිටීමට හැකි වෙනත් කිසිම මනුෂ්‍යෙයකු ඇත්තේ නැත.

කියවන්න හෙබ්රෙවි4:15 සහ 2 කොරින්ති5:21

මෙය එතරම් වැදගත් වන්නේ ඇයි? උන්වහන්සේ අප වාගේ තවත් පව්කාරයෙක් වුවා නම් උන්වහන්සේසේට අපගේ ආදේශකයෙක් ලෙස මැරෙන්ට නොහැකි නිසාය. උන්වහන්සේට පුළුවන් වන්නේ උන්වහන්සේගේම පව් උදෙසා මැරීමට පමණය.

අපට අවශ්‍ය වුයේ පාපය නැති ගැළවුම්කාරයෙකි, එම සුදුසුකමට ඉදිරිපත් විය හැක්කේ දෙවියන්වහන්සේට පමණය. උන්වහන්සේගේ පැමිණීමට හේතු වුයේ කුමක්ද?

උන්වහන්සේගේ මනුෂ්‍යත්වයේ ඔප්පු කිරීම්

උන්වහන්සේ අනික් සෑම මනුෂ්‍යෙයක්ම වාගේම පරිනත වුයේය.( ලුක් 2:40,52)

උන්වහන්සේට මනුෂ්‍ය ශරීරයක් තිබුනේය: දැකීම, ඇසීම හා ස්පර්ශය (1යොහාන් 1:1)

උන්වහන්සේට මනුෂ්‍ය ප්‍රානයක් හා ආත්මයක් තිබුනේය. (මතෙව් 26:38, ලුක් 23:46)

උන්වහන්සේ මනුෂ්‍ය නාම ඇතිව සිටියේය, මනුෂ්‍ය පුත්‍රයා, දාවිත්ගේ පුත්‍රයා, යේසුස්.

උන්වහන්සේට බඩගිනි විය. (මතෙව් 4:2).

උන්වහන්සේට පිපාස විය.( යොහාන් 19:28).

උන්වහන්සේට මහන්සි විය.(යොහාන් 4:6)

උන්වහන්සේ ඇඬුවේය.(යොහාන් 11:35)

උන්වහන්සේ හැඟීම් පෙන්වීය.(මාර්ක් 6:34,ලුක්7:13, කරුණාව; 10:14, කෝපය; මාර්ක් 14:34, ශෝකය: යොහාන් 11:5 ආදරය).

උන්වහන්සේ පරීක්ෂා කරනු ලැබීය.( හෙබ්‍රෙව් 4:15).

උන්වහන්සේ යාඤා කළේය.(ලුක් 5:16).

උන්වහන්සේ මැරුනේය (යොහාන් 19:30,33).

උන්වහන්සේ මනුෂ්‍යෙයකු ලෙස පැමිණීමේ අරමුණු

මිනිසුන්ට දෙවියන්වහන්සේ එළිදරව් කිරීමට. (යොහාන් 1:18)

ජීවත්වීම සඳහා ආදර්ශයක් දීමට.(1පේත්‍රැස් 2:21).

මනුෂ්‍යත්වයේ පාප සඳහා පුජාවක් ලෙස මිය යාමට. (හෙබ්‍රෙව් 10:1-10)

උන්වහන්සේට කරුණාවන්ත උත්තම පුජකයා වීමට හැකිවන පිණිස. (හෙබ්‍රෙව් 4:15-16).

යක්ෂයාගේ ක්‍රියා විනාශ කිරීමට. ( 1යොහාන් 3:8).

මරණයේ බිය බැම්මෙන් අප මුදවා ගැනීමට. ( හෙබ්‍රෙව්2:14-15)

ලෝකයේ ගැළවුම්කරු වීමට. (1යොහාන්4:14).

මෙය විය හැක්කේ කෙසේදැයි පැහැදිලි කර ගැනීමට උපකාර වන අප බැලිය යුතු තව එක ජේදයක් තිබෙනවා.

කියවන්න පිලිප්පි 2:5-11)

උන්වහන්සේ තමන් විසින්ම කිසිවක් සෑදුවේවත් තමන් විසින්ම කිර්තියක් ගොඩනගා ගත්තේවත් නැත. ඇම්ලිෆයිඩ් බයිබල් අනුවාදයෙහි "උන්වහන්සේ, උන්වහන්සේ විසින්ම හිස්" වු බව කියයි.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ පොළොවට එනවිට උන්වහන්සේ දේවත්වයේ සමහර අංග හෝ අංග සියල්ලම හෝ හිස් කළාද?

හිස් කිරීම යනු ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ දිව්‍යමය ගති ලක්ෂණ සමහරක් පොළොවේ උන්වහන්සේගේ ජීවිත කාලය තුලදී අත්හැර දැමුවාද නැතහොත් නැති වුනාද, අප දැනටමත් බලා ඇති වෙනත් ශුද්ධ ලියවිලි එම මතයට පටහැනි වෙත්. මෙම ජේදය කියන්නේ මනුෂ්‍ය ශරීරය හා ස්වභාවය ගැනීමෙන් සහ අපරාධ දඬුවමක් හැටියට කුරුසිය මත මරණයට පත්වීමෙන් උන්වහන්සේම යටහත් වු බවයි. මෙයින් කියන්නේ උන්වහන්සේගේ දේවත්වයෙහි අඩුවක් වී නැති බවයි. නමුත් මනුෂ්‍යත්වය එහි ඵල විපාක වල සීමාවන් සමග එක් කරගෙන ඇති බවයි.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මුර්තිමත්වීමේ මහිමය වැසී තිබීමේ සංකල්පය (යොහාන් 17:5), පාපී මාංශයේ ආකාරය වන අවමානයට පත්වීමඋන්වහන්සේම ගැනීම, (රෝම 8:3) උන්වහන්සේගේ පොළොවේ ජීවිත කාලය තුලදී උන්වහන්සේගේ සමහර දේවත්ව ලක්ෂණ ස්වේචිජාවෙන්ම පාවිච්චි නොකර සිටීම ආදිය සමග සම්බන්ධිතය. (මතෙව් 24:36). උන්වහන්සේගේ මනුෂ්‍යත්වය මහිමයට පත්වු මනුෂ්‍යත්වයක් නොව, පරීක්ෂාව, දුර්වලකම, වේදනාව හා ශෝකයට ලක්වු මනුෂ්‍යත්වයකි. උන්වහන්සේගේ දේවත්වයේ ගති ලක්ෂණ පාවිච්චි නොකිරීමට තෝරාගැනීම ඒවා අතහැර දැමුවා යයි කියනවාට වඩා ඉතා වෙනස්ය. පාවිච්චි නොකිරීම යනු අඩුකරදැමීමක් නොවේ- රයිර් පිටු අංක 58, 59.

යේසුස්වහන්සේ යනු සැබවින්ම දෙවියන්වහන්සේව හා සැබවින්ම මනුෂ්‍යෙයකුව සිටිය සහ සිටින, හීන නොවන දේවත්වය සහ පරිපුර්ණ මනුෂ්‍යයත්වය සදාකාලිකව එක පුද්ගලයෙකු තුල තිබීමයි.

සී.එස්. ලෙවිස් එය හො‍ඳින් සටහන් තබයි.

මිනිසුන් බොහෝවිට උන්වහන්සේ ගැන කියන, ඇත්ත වශයෙන්ම මේ මෝඩදේ කිසිවෙක් කීමෙන් වැලැක්වීමට මම මෙහි උත්සහා ගන්නවා. එනම්: මම යේසුස්වහන්සේ ශ්‍රේෂ්ඨ ගුරුවරයෙක් යයි පිළිගැනීමට සුදානම්, නමුත් "උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ යයි කීම මා පිළිගන්නේ නැහැ. " එසේ කීම නොකිව යුතු එක් දෙයක්ය. නිකම්ම මිනිසෙක්ව සිට යේසුස්වහන්සේ කියු ආකාරයේ දේවල් කීම‍, ශ්‍රේෂ්ඨ සදාචාර ගුරුවරයෙක් නොවනවා ඇත. උන්වහන්සේ මඳ ගින්නේ තම්බාගත් බිත්තරයක් යයි කියන කෙනකු හෝ උන්වහන්සේ අපායේ යක්ෂයා වෙන්නට ඇතැයි කියන කෙනෙකුගේ මට්ටමෙන් උන්වහන්සේ උන්මත්තකයෙකු හෝ පිස්සෙකු වුවා විය හැක. ඔබ ඔබේ තෝරාගැනීම කළ යුතුයි. එනම් මේ මිනිසා දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා වුවා හෝ වනවා නැත්නම් පිස්සු මිහෙක් හෝ වඩා නරක යම් දෙයක්. ඔබට ඔහු මෝඩයෙකු ලෙස ගණන් නොගෙන සිටීමට පුළුවන් උන්වහන්සේට කෙල ගසන්න පුළුවන්, යකෙකු සේ මරන්න පුළුවන්, නැතහොත් ඔබට උන්වහන්සේගේ පාද පාමුල වැටී ස්වාමීන්වහන්සේ හා දෙවියන්වහන්සේ යයි කියන්නට පුළුවන්. නමුත් උන්වහන්සේ ශ්‍රේෂ්ඨ ගුරුවරයෙක් හැටියට සිටියා යයි ‍වැනි නිරර්ථක වර්ණනා කිරීම් නොකර සිටිමු. උන්වහන්සේ එය අපට විවෘත කර අප හැරදා ගොස් නැත. උන්වහන්සේ එසේ අරමුණු කළේද නැත.

අපේ ස්වාමීවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ගැන ශුද්ධ ලියවිලි කුමක් කියන්නේ දැයි වටහාගැනීම එතරම් වැදගත් වන්නේ ඇයි? උන්වහන්සේ කවුද කියාත් උන්වහන්සේ කළ දේවල් තහවුරු කරන නිසාත්ය.

උන්වහන්සේ අද්විතීය දිව්‍ය- මනුෂ්‍යයා නොවුවා නම් අසාධාරණ ලෙස වද හිංසා වලට ලක්ව දිවිපිදු තවත් එක්කෙනෙක් පමණය. එය කළ වෙනත් බොහෝ දෙනා සිටිනවා උන්වහන්සේ දිව්‍ය- මනුෂ්‍යයාය, උන්වහන්සේ දුක්විඳ, අපගේ පාප උදෙසා අප වෙනුවට මැරී, අපගේ සුභසෙත පිණිස ජයග්‍රාහී ලෙස මරණින් නැගිටුන සේක. ඉන්පසු උන්වහන්සේ ආපසු ස්වර්ගයට නැගුනු සේක. සැකයේ හෙවනැල්ලක්වත් නැතිව අපට උන්වහන්සේ විශ්වාස කිරීමට පුළුවන. උන්වහන්සේගේ සියලු පොරොන්දු විශ්වාස කිරීමට පුළුවන. වැටුනු ලෝකයක ජීවිතය දෙස සදාතනික දැක්මකින් බලන්ට අපට හැකිය. අපට බලාපොරොත්තුව,ධෛර්ය, විපත්තියේදී උද්‍යෝගය, ශෝකය මැද ප්‍රීතිය, අරගල මැද සමාදානය, අපේ ජීවිත සඳහාවු දෙවියන්වහන්සේගේ සැලසුම් තුල ඇදහිල්ල, අන් අය කෙරෙහි ප්‍රේමය, සමාව දීමට පුළුවන්කම, සහ අප කෙරෙහි වු මරණය: අපේ උතුම් දෙවියන්වහන්සේ සහ ගැළවුම්කරු, ස්වාමීවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ගේ වැඩසිටීම තුලවු සදාතනික මහිමයට ‍දොරටු ඇරීමක් පමණය යන්න ගැන ඒකාන්ත නිසැකකම අපට දෙන්නේ එයයි.

අධ්‍යයන ප්‍රශ්න

කියවන්න යෙසායා9:6; මීකා5:2; යොහාන්8:58; කොලොස්සි1:16

1. දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා ගැන මෙම බයිබල්පද කියන්නේ මොනවාද? උන්වහන්සේ කැඳවීම කුමක්ද? උන්වහන්සේ කර ඇත්තේ කුමක්ද? උන්වහන්සේගේ ජීවිතය පටන්ගත්තේ කවදාද?

කියවන්න යොහාන්1:18

2. වාඛ්‍යාණෝ (පද1,14)කවුද? ප්‍රකාශ කරනු ලැබුවේ කවුද? උන්වහන්සේ කුමක උල්පතද? මෙම ජේදයෙන් ඔබ උන්වහන්සේ කෙසේ විස්තර කරනවාද?

කියවන්න යොහාන්5:18; 8:19;10:30;14:7,9;12:44; මතෙව්26:63-65

3. යේසුස්වහන්සේ කීවේ තමා කවුරුන් කියාද? උන්වහන්සේ පියාණන්වු දෙවියන්වහන්සේ සමග වු සම්බන්ධතාවය ගැන කීවේ කුමක්ද?

කියවන්න මාර්ක් 2:1-12; යොහාන් 5:27; යොහාන් 15:26; යොහාන් 5:25; මතෙව් 28:18; 28:20;

4. දෙවියන්වහන්සේගේ කුමන චරිත ලක්ෂණ හා පරමාධිකාරයන් යේසුස්වහන්සේ තමා විසින්ම කියා සිටියාද? උන්වහන්සේ කියා දේවල් සත්‍යය නොවුයේ නම් එය අපේ ඇදහිල්ල මත කෙසේ බලපාන්නට තිබුනාද?, අපේ ගැළවීම මත කෙසේ බලපාන්නට තිබුනාද?

කියවන්න යොහාන්1:18; 1පේත්රැස්2:21;හෙබ්රෙව්2:14-15;5:1-2; 10:1-10; 1යොහාන්3:8

5. දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා මනුෂ්‍යෙයකු බවට පත්වීමේ යම් අරමුණු ලැයිස්තුවක් ලියන්න.

කියවන්න මතෙව්4:2; ලුක්2:40,52; යොහාන්4:6; 11:35;19:28,30,33

6. යේසුස්වහන්සේගේ මනුෂ්‍යත්වය ගැන මෙම බයිබල් පද දෙන සාක්ෂි මොනවාද? යේසුස්වහන්සේගේ සම්පුර්ණ දේවත්වය හා මනුෂ්‍යත්වය තුල අදහාගැනීම අවෂ්‍ය වන්නේ ඇයි?

කියවන්න යොහාන්8:46;2කොරින්ති5:21; 1පේත්රැස් 2:22; හෙබ්රෙව්4:15;1යොහාන්3:5

7. ඉපදුන අනෙක් සෑම පුද්ගලයෙකුටම වඩා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ වෙනස් වන්නේ කොහොමද? මෙය අවශ්‍යය වුයේ ඇයි?

කියවන්න පිලිප්පි 2:6-11

8. මනුෂ්‍යයින් ගැළවීමට පුළුවන් වන පරිදි යේසුස්වහන්සේ ඕනෑකමින් කළේ කුමක්ද? උන්වහන්සේගේ දැන් තත්වය කුමක්ද? සියලු මිනිසුන් අවසානයේදී කුමක් කරයිද? ඔබේ ජීවිතයේ සෑම කාරණයකම ස්වාමීන්වහන්සේ ලෙස ඔබ යටත් කර තිබෙනවාද?

Related Topics: Christology, Curriculum

කිතුණු ඇදහිල්ලේ මුලධර්ම-5 පාපය හා ගැළවීම

Related Media

“ගැළවීම යනු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල පෞද්ගලික ඇදහිල්ල තුලින් සහ පාප සදහාවු උන්වහන්සේගේ ජීවිත පුජාව තුලින් මනුෂ්‍යයා දෙවියන්වහන්සේගෙන් ලබන ත්‍යාගයකි. අප විශ්වාස කරන්නේ මනුෂ්‍යයා නිවැරදිකරුවෙකු කරන්නේ ක්‍රියා වලින් නොව, ඇදහිල්ල තුලින් වු අනුග්‍රයෙන්ය බවය. (ක්‍රියා13:38-39 , රෝම6:23, එපීස2:8-10). වරක් ගැළවීම ලැබු සියලුම සැබෑ ඇදහිලිවන්තයෝ, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල සදාතනිකව සුරක්ෂිත වන බව අප විශ්වාස කරනවා. ( රෝම8:1, 38-39; යොහාන්10:27-30).”

ගැළවීම යනු සීමිත මනසින් සම්පුර්ණයෙන් වටහාගැනීමට නොහැකි, බොහෝ ගැඹුරු සංකල්ප වටකර ගන්නා සරල වචනයකි. ගැළවීම යනු නිකම්ම අපායෙන් නිදහසේ බේරීමක්ද? එය ජීවිත රක්ෂණ ඔප්පුවක්ද? එය ආදම් සහ ඒව උන්වහන්සේට අකීකරුවු විට දෙවියන්වහන්සේට සිතාගැනීමට සිදුවු යම් දෙයක්ද? නැත, උන්වහන්සේගේ සර්වඥතාවය නිසා, මනුෂ්‍ය වර්ගයාට එය තදබල ලෙසඅවශ්‍ය වන බව උන්වහන්සේ ලෝකයේ අත්තිවාරමටත් පෙර සිට දැනසිටි නිසා බව ශුද්ධලියවිල්ල අපට උගන්වයි.

මනුෂ්‍යයාගේ අවෂ්‍යතාවය

අප මැවිල්ල හා වැටීම” ගැන අධ්‍යයනය කරන විට(3වෙනි පාඩම), ආදම් හා ඒව දෙවියන්වහන්සේට අකීකරුවී සාතන්ට කීකරු වීම නිසා ඔවුන් ස්වභාවයෙන්ම පව්කරුවන් බවට පත්වී එහි විපාක මුළු මනුෂ්‍ය වර්ගයාට බලපෑවේය.

1. ආත්මික මරණය- දෙවියන්වහන්සේගෙන් වෙන්වීම. ( ඔවුන් සැඟවී භය වුනා.)

2. ශාරීරික මරණය

3. පාපී ස්වභාවය ඔවුන්ගෙන් පැවත එන සියල්ලන්ට උරුමවීම

මනුෂ්‍යයාගේ ස්වභාවය දූෂණය වුනා, නැතහොත් කෙලෙසුනා:

බුද්ධිය: 2කොරින්ති4:4, රෝම1:28

කැමැත්ත: රෝම1:28

හෘද සාක්ෂිය:1තිමොති4:2

සිත:එපීස4:18

සම්පුර්ණත්වය: රෝම1:18,3:20

මුළු කෙලෙසීම යනු පාපයේ දූෂිතකම සියලු මිනිසුන්ටත් දෙවියන්වහන්සේගේ ඇස් හමුවේ ස්වභාවික මිනිසාට කිසිවක් දිය නොහැකි පරිදි පාපය සියලු කොටස් වලට පැතිර ගොස් ඇත.- චාර්ල්ස් රයිරි

දෙවියන්වහන්සේගේප්‍රදානය

පොරොන්දු හා පින්තූර

පරණ ගිවිසුමේ වටකරනු ලබන සියලු ශත වර්ෂ සඳහා දෙවියන්වහන්සේ දිනක අපගේ ගැළවීම ප්‍රදානය කරන ගැළවුම්කරුවෙකුගේ පොරොන්දු හා පින්තූර දෙවියන්වහන්සේ දුන්සේක. පළමු පොරොන්දුව වුයේ සාතන් තුවාල කරන්නට ඇති, නමුත් සාතන් මරණීය ලෙස පොඩි කළ ස්ත්‍රිගේ බීජය(උත්පත්ති3:15). ඉන්පසු උන්වහන්සේ ඔවුන්ට ගැළවුම්කාරයාණන් කුමක් කරයිද යන්නෙහි පින්තූරය දුන් සේක. (උත්පත්ති3:21): පරණ ගිවිසුමෙහි පුජාවක් ලෙස දෙනු ලැබු සෑම සතෙක්ම යේසුස්ක්‍රිතුස්වහන්සේට යොමු කර ඇත. සෑම පුජාසනයක්ම යොමු කරනු ලැබ ඇත්තේ කුරුසියටය.

ක්‍රිතුස්වහන්සේ තුල ඉෂ්ඨවීම

යේසුස් ක්‍රිතුස්වහන්සේ, දිව්‍ය -මිනිසා, උන්වහන්සේට පාපයෙන් තොර ජීවිතයක් ගත කර, සියලු මිනිසුන්ගේ පාප වෙනුවෙන් රුධිරය වගුරුවා, මරණින් නැවත නැගිට, අපේ මැදිහත්කරු වීමට ආපසු ස්වර්ගයට යාමට හැකි වන පරිදි මනුෂ්‍ මාංශය තුල ඇඳගත් දෙවියන්වහන්සේය.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණයෙහි ඉෂ්ඨ සිද්ධවීම්

ආදේශය

ක්‍රිස්වහන්සේගේ මරණයෙහි මධ්‍යම අර්ථය ආදේශයයි.

විරුද්ධාර්ථයෙන්: “ස්ථානයෙහි” (මතෙව් 10:28, මාර්ක්10:45).

හ්‍යුපර් යන ග්‍රීක් වචනයෙන් කියන්නේ “සුභසෙත උදෙසා ” යන්නය, හෝ යන ග්‍රීක් වචනයෙන් කියන්නේ “තැන වෙනුවට ” යන අර්ථයකි.

(2කොරින්ති5:21, 1පේත්‍රැස්3:18). යේසුස්වහන්සේ අප වෙනුවට මැරුණ ආදේශකයාණන්ය. උන්වහන්සේ කුරුසියෙහි එල්ලන්නේ අපේ නියෝජිතයා හැටියටය.

දෙවියන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේම අසීමිත ප්‍රේමයේ ධාරිතාවයෙන් ලෝකයට ප්‍රදානය කරන සේක. දෙවියන්වහන්සේ අප උන්වහන්සේට එක්සත් වන ලෙස උන්වහන්සේගේ සත්වයන්ට බොහෝ ප්‍රේම කරන සේක. උන්වහන්සේ අප මැව්වේ උන්වහන්සේ සමග සහභාගිකමෙන් ජීවත් වීමටය. නමුත් මනුෂ්‍යයාගේ පාපය නිසා එම සහභාගිත්වය ඇතිකර ගැනීමට නුපුළුවන. දඬුවම වන්නේ ආත්මික හා ශාරීරික මරණයයි. දඬුවම නියම කරන විනිෂ්චයකාරයා දෙවියන්වහන්සේය. දෙවියන්වහන්සේගේ ශුද්ධකමට පුර්ණ සාධාරණත්වයේ කිසි අඩුවක් නැතිව සමථයකට පත් කිරීමට පුළුවන්කමක් ඇත. මෙම දඬුවම ක්‍රියාත්මක වීමෙන් බේරීමට මරණයට නියමව ඇති මනුෂ්‍යයාට, ඔහු විසින්ම පැහැදිලිවම කළහැකි කිසිවක් නැත. එබැවින් දෙවියන්වහන්සේ, උන්වහන්සේ ප්‍රේම කරන පුරුෂයින් සහ ස්ත්‍රීන් උදෙසා දඬුවම ගැනීමට උන්වහන්සේම පැමිණි සේක. යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අපේ පාප උදෙසා, සහ අපේ ශුභ සිද්ධිය උදෙසා අප වෙනුවෙන් මැරීමට ස්වේචිජාවෙන්ම පැමිණි සේක. උන්වහන්සේ ආත්මික හා ශාරීරික මරණය යන දෙකම සඳහා සම්පුර්ණ දඬුවම ගත්සේක.

උන්වහන්සේ පරිපුර්ණ ආදේශකයා වුයේ ඇයි?

මනුෂ්යයයා- සතුන්ට නැති, නමුත් එම වටිනාකමම ඇති මනුෂ්‍යෙයකු සඳහා මැරෙන්නට පුළුවන්.

පපය නැති- පව්කාරයන්ට තමාගේම නොවන පාප උදෙසා මැරෙන්නට පුළුවන්.

අසීමිත දෙවියන්වහන්සේ- අසීමිත පාප ගණනක් උදෙසා මැරෙන්නට පුළුවන්.

එය ඔබටත් මටත් කියන්නේ කුමක්ද? මම ඩොලර් ලක්ෂයක් ණය වී එය ගෙවීමට කිසිම සම්පතක් නැතිව සිටියා නම්, සහ වෙනත් කෙනෙක් මගේ ණය ගෙව්වා නම් මට තවදුරටත් එය ගෙවීමට නැත. එය තවදුරටත් මට එරෙහිව නැත. යේසුස්වහන්සේ මගේ පාප උදෙසා දඬුවම ගෙවා ඇති නිසා මට තවත් එම දඬුවම ගෙවීමක් නැත. - මම උන්වහන්සේ මගේ ආදේශකයා ලෙස පිළිගෙන, දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහය තුලට යාමට මගේම මාර්ගය සලසාගැනීමට යමක් කිරීමේ අදහස අත්හැර දමන්නේනම්.

මිදීම

Agorazo: යම් දෙයක් මිලට ගැනීම හෝ යම් දෙයක් සඳහා මිලක් ගෙවීම.

අපට මිදීමට හැකි වන ලෙස අපේ පාපය ඉල්ලා සිටින, මිල ගෙවීම ( 2පේත්‍රැස්2:1 බොරු ගුරුවරු; 1කොරින්ති6:20,7:23; එළිදරව්5:9).

Exagorazo: ‍වෙළඳ පලට පිටතින් මිලදී ගැනීම.

ගලාති3:13,4:5: ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය පාපවල මිල පමණක් නොව, පාපයේ අපට සම්පුර්ණ සහතිකවීම දෙන ලෙස, නැවත අප පාපයේ බැම්මට නොයන ලෙස පාපයේ වෙළඳපලෙන් අප ඉවත් කරගන්නවාද ඇත. අප කිසිවිටෙක නැවතත් පාපයට වහලෙක්සේ විකිනීමක් නොකෙරෙනවා ඇත.

Lutroo: නිදහස්වීමට මුදා හැරීම.

තීතස්2:14, 1පේත්‍රැස්1:18: සම්පුර්ණ හැඟීමක් ලෙස, වන්දියක් ලැබීම තුල නිදහස් කිරීමක්. මීදීමේ මතය යනු ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ලේ වැගිරවීම නිසා, අදහන්නන් මිලදී ගෙන, බැඳීමෙන් ඉවත් කර, නිදහස් කර ඇත. මෙය අද ඔබටත් මටත් කියන්නේ කුමක්ද? ඔබත් මමත් අතීතයෙන්, අපේ පරණ ස්වාමියා වන යක්ෂයාට ඇති බැඳීමෙන්, අපේ පරණ පාපිෂ්ඨ හැසිරීම් රටා වලින්, නිදහස් කර ඇත.

වහල් වෙලඳපලෙන් අපේ සදාතනික නිදහස්වීම මිලදී ගැනීමට මිලය ගෙවා ඇත, අප සිටි ලෙසට නැවත කිසිවිටෙක පත්වන්නේ නැත. මෙම නිදහස ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල මගේ උරුමයයි.

සමගිවීම

සමගිවීම යනු සතුරු භාවයෙන් මිත්‍රත්වයට වෙනස්වීමයි. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය මගින් සමගි කිරීම යනු මනුෂ්‍යයා දෙවියන්ගෙන් දුරස්ථව සිටීමේ තත්වය දැන් ඔහුට ගැළවීමට හැකිවන පරිදි වෙනස්වී ඇත. (2කොරින්ති5:19-21). අපගේ සමගි වීමෙහි පදනම වනුයේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණයයි(රෝම5:10-11). අප පෙන්වාදිය යුත්තේ වෙනස්වන්නේ දෙවියන්වහන්සේ පමණක් බවය. දෙවියන්වහන්සේ කිසිවිටෙක වෙනස් වන්නේ නැත.

මෙය අද අපට කියන්නේ කුමක්ද? දෙවියන්වහන්සේ අපගේ සතුරා නොවේය. අප නැවත ප්‍රතිපාක්ෂික බවට පත්වනතුරු බලා සිටිනවා යයි අප උන්වහන්සේ ගැන නොසිතිය යුතුය. උන්වහන්සේ අපේ මිත්‍රයාය. අප විසින් එම මිත්‍රත්වය විශ්වාස කිරීම උන්වහන්සේට වුවමනාය. යේසුස් ක්‍රිතුස්වහන්සේ කෙරෙහි අදහාගෙන සිටින අප වෙතින් උන්වහන්සේ කිසිවිටෙක ඉවත හැරෙන්නේ නැත.

අනුග්‍රහය ලැබීම

මෙම වචනය කිංග් ජේම්ස් අනුවාදයෙහි තුන්වරක් දක්නට ලැබෙනවා: රෝම3:25, 1යොහාන්2:2,4:10. එයක්‍රියා පදයක් ලෙසද පෙනෙන්නට ඇත. NIV පරිවර්ථනයෙහි “ආලේපනය ලැබීම යයිද යොදා ඇත.”

පාද සටහන වඩාත් හොඳය. දෙවියන්වහන්සේගේ උදහසින් ඉවත හැරෙන තැනැත්තා

එය හෙබ්‍රෙව්2:17 සහ ලුක් 18:13 හි ක්‍රියාපද ලෙස හමුවේ.

ග්‍රීක් බයිබලයේ පරණ ගිවිසුමෙහි කරුණාවේ ආසනය යන්න පරිවර්ථනය කිරීමට යොදාගෙන ඇති ග්‍රීක් වචනය Hilasterion . ගිවිසුමේ පුජාසනයෙහි වැස්ම තනි රත්තරන් විය. එය මත චෙරුබියම් දෙදෙනෙක් මුහුණට මුහුණ ලා සිට එය බලාගත්තෝය. දෙවියන්වහන්සේගේ තේජස පුජාසනය මත විය. අලේප දිනයේදී උත්තම පුජකයා මනුෂ්‍යයින්ගේ පාප උදෙසා වැස්ම මත ලේ ඉස්සේය. දෙවියන්වහන්සේ ලේ දුටු විට, උන්වහන්සේට විනිෂ්චය වෙනුවට කරැණාව දීමට හැකි වන්නට ඇත. උන්වහන්සේගේ විනිෂ්චය තෘප්තිමත් වුයේය. අනුග්‍රහය ලැබීම වනාහි දෙවියන්වහන්සේ සංසිඳීම නොහොත් තෘප්තිමත්වීමය. දෙවියන්වහන්සේට සංසිඳීමට අවශ්‍ය වුයේ ඇයි? දෙවින්වහන්සේ මනුෂ්‍යයින් ගේ පාපය නිසා ඔවුන් සමග උදහස්වු සේක. ( රෝම1:18, එපීස5:6) ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ලේ වැගිරීම මගින් දෙවියන්වහන්සේ සංසිඳවීය.(රෝම3:25), උන්වහන්සේගේ උදහස ඉවතට හරවා, උන්වහන්සේ තෘප්තිමත් කළ කෙනා කෙරෙහි අදහාගන්නා අය උන්වහන්සේගේ පවුල තුලට ගැනීමට පුළුවන්කම ඇති කළේය. දෙවියන්වහන්සේ හා මනුෂ්‍යයා අතර පාප ගොඩනගා තිබු බාධකය කඩා වැටුනේය. අනුග්‍රහය ලබාදීම මුළු ලෝකයේ පාපය කරණකොටගෙනය. (1යොහාන්2:2 එය කීමට දෙවියන්වහන්සේ අනුග්‍රහය ලබාදීමට තෘප්තිමත්වු සේක.

එය අද ඔබටත් මටත් කියන්නේ කුමක්ද? අප කර ඇති නරක දේවල් හරිගස්සා ගැනීමට අප සිතාගත යුතු නැත. යහපත් වැඩ කිරීමට අප උනන්දුවීමවත් මුදල්හෝ ස්වයං කැපවීම දීම වත් දෙවියන්වහන්සේ සංසිඳීමට හේතුවන්නේ නැහැ. නමුත් අපගේ හදවත් කෘතඥතාවයෙන් පිරීම නිසාය. යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පුජාවීම සමග දෙවියන්වහන්සේ සම්පුර්ණයෙන්ම තෘප්තිමත් වන සේක.

ධර්මිෂ්ඨ කරවීම- පාපයේ දඬුවමින් ගැළවීම

ධර්මිෂ්ඨ කරවීම: සියල්ල උදෙසා ක්‍රියාව

රෝම3:26, 5:1: මෙය වරද නැති බවට නීතිමය තීන්දුවකි. අනාගත වරදට පත්කිරීමේ පුළුවන්කමක් නැත. (රෝම8:1). එය පළමු භාගයයි. දෙවියන්වහන්සේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකමින් අපට බැර කරන සේක. උන්වහන්සේ අපට ධර්මිෂ්ඨ වීමට ප්‍රකාශ කරන සේක. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පරිපුර්ණ ජීවිතය සහ පුජාවීමේ මරණය ඇදහිල්ලෙන් පමණක් ධර්මිෂ්ඨ කරවීමේ පදනමයි. සියල්ල ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ බව අප විශ්වාස කරන විට, දෙවියන්වහන්සේ අපේ ගිනුමට දමා; අප නිදහස් කරනු ලබයි. අප ධර්මිෂ්ඨ කරනු ලබන්නේ අපේ ඇදහිල්ලේ ගිනුම මත නොව, එනම් ඇදහිල්ල කුසල් සහිත වැඩක් නොව, ඇදහිල්ල ගැළවුම්කාරයාණන් පිළිගන්නා හිස් අතකි.

අප ධර්මිෂ්ඨ කරනු ලැබු මිනිසුන් බව තේරුම්ගැනීම එතරම් වැදගත් වන්නේ ඇයි? අපට නැවත පව් කළහැකි බවක් මින් කියවෙන්නේ නැත. අප පවි කරනවා, මේ පොළොවේදී ඒවායේ ඵල විපාක විඳිනවා. නමුත් සදාකාලික ලෙස වරදට පත්කිරීමක් නැත. දෙවියන්වහන්සේ සමග අපගේ ඇති සම්බන්ධතාවය තුල මෙය අපට විශ්වාසයක් ගෙන දිය යුතුය. උන්වහන්සේටබොරු කීමට බැරිය. උන්වහන්සේ තුල “වරද නැත,” සහ “වරදට පත්කිරීමක් නැත” යයි කියන විට උන්වහන්සේ කියන්නේ සත්ත්‍යය, අපට උන්වහන්සේගේ පොරොන්දු මත රැඳී සිටීමට පුළුවන.

පැමිණිලිකාරයාගේ ඝර්ජනය මට ඇසෙනවා.

ඒ සියල්ලත් තව දහසකුත් මම දන්නවා.

යෙහෝවා කිසිවක් සොයාගත්තේ නැහැ!

පවිත්‍ර කිරීම-- පාපයේ බලයෙන් ගැළවීම

පවිත්‍රකිරීම: අඛන්ඩ ක්‍රියාවලිය

1තෙසලෝනික4:3, 1පේත්‍රැස් 1:16:

ස්ථානීය: ඇදහිලිවන්තයා දෙවියන්වහන්සේගේ පවුලේ ස්ථානයෙන් වෙන්වීම.

අත්දැකීමෙන්: අපේ දිනපතා ජීවිතය තුල වැඩි වැඩියෙන් වෙන්වීම(1පේත්‍රැස් 1:16)

අප දැන් ශුද්ධාත්මයාණන් විසින් පාලනය කරනු ලබන බව වටහාගන්නවා නම් අප තවදුරටත් වහල් බවට පත් කරගන්නේ නැත. උන්වහන්සේ අපේ පරණ පුරුදු රටා වලින් වැඩි වැඩියෙන් අප නිදහස් කරනවා. උන්වහන්සේගේ පාලනයෙහි ඵල ලෙස පරික්ෂාවට“එපා” යයි කියන්නට උන්වහන්සේ අපට ශක්තිය දෙනවා ඇත. අපේ ගැළවීමට ස්ථර කීයක් තිබෙන බව ඔබට පෙනෙනවාද? උන්වහන්සේ සතුටු කරන ජීවිතයක් ගත කිරීම පුළුවන් කරවීමට දෙවියන්වහන්සේ අපට සෑම සම්පතක්ම සලසා දෙන සේක. උන්වහන්සේ සෑම අවිනිෂ්චිත තාවයක්ම ගැන සැලකිල්ල දක්වන සේක. අපේ ජීවිතවල සියලු දවස් වලදී නොකඩවා යේසුස්වහන්සේ මෙන් තව තව වර්ධනය වීමට අපට හැකිය.

මහිමවත් කිරීම-- පාපය පැවතීමෙන් ගැළවීම

මහිමවත් කිරීම: සියල්ල වෙනුවෙන් ක්‍රියාව

1යොහාන්3:1-3 කොරින්ති15:35-56: ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මෙන් අපි අපේ නැවත නැගිටීමේ ශරීර ලබනවා ඇත. පාප ස්වභාවයක් නැත. අපට එය මොන වාගේ එකක් වනවා ඇද්දැයි සිතාගැනීම පටන් ගන්නවත් බැරිය. අපට පුළුවන්ද? මේ අපේ අනාගතයයි. අපේ ජීවිතයේ සියලු කනස්සලු, දුක්,වේදනා සදාතනිකය බලන ජනේලයක් තුලින් අප බැලිය යුත්තේ මේ නිසයි. පොළොවේ අවුරුදු 30,40,50,60,70, හෝ 80 සදාකිකයේ ආලෝකය තුල ඉතා කුඩාය. සදාතනිකය සඳහා සුදානම් වීමට දෙවියන්වහන්සේ අපට දී ඇති කාලය මෙයයි. මෙහිදී අප ගන්නා තීරණ, තෝරාගැනීම්, හා ප්‍රමුඛතාවයන් සියල්ල මීට පසු අපේ ජීවිතයට බලපානවා. සදාතනිකය සඳහා සුදානම් වුවත්, අප මේ සියල්ල නැවැත්විය යුතුය. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහාගෙන ඇති අප ආරක්ෂිත, ප්‍රේම කරනු ලබන, සහ අපේ ස්වර්ගික උරුමයන් සහතික කරනු ලැබු දෙවියන්වහන්සේගේ දරුවෝය.

යලි උත්පාදනය: නැවත උපන්, දෙවියන්වහන්සේගෙන් උපන් ආත්මයාණන්වහන්සේගෙන් උපන්.

යොහාන්3:3,7; 1පේත්‍රැස්1:3;23, යොහාන්1:13; තීතස්3:5: අප ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහාගන්නා මොහොත, අපට නව ජීවිතයක්, සදාකාලික ජීවිතයක් දෙනු ලබනවා. දෙවියන්වහන්සේගේ ජීවනය මනුෂ්‍යයාගේ ආත්මය තුල කිසිවිටෙක යලි යලි සිදුවීමටවත් අහෝසි වීමටවත් බැරිය. මරණින් ජීවනයට පත්වෙමින් අපට සම්පුර්ණ අළුත් ගුණාංග හා ජීවත්වීමේ අරමුණු දෙනු ලබනවා. (2කොරින්ති5:15,17).

පාප කමාව

එපීස1:7,යොහාන්1:29: ක්ෂමාව යනු ලෙවිකතාව16 එළුවා මෙන්ය. ලෙවිකතාව 16 කියවන්න.

දෙවියන්වහන්සේගේ ක්ෂමාව අපේ ක්ෂමාව මෙන් නොවේ. අප කිසිවිටෙක උන්වහන්සේ විසින් පිළිගන්නා බවක් දැනෙන හෝ උන්වහන්සේට සේවය කිරීමට නිදහසක් දැනෙන හෝ රපේ හෘද සාක්ෂිය පිට වරද ගැන හෝ පසුගිය පාප ගැන පසුතැවිල්ලක් වීම නොවන බව උන්වහන්සේ දැනසිටි සේක. අපේ පාප ඉවත් කළ යුතුව තිබු බව උන්වහන්සේ දැන සිටි සේක. අපේ දඬුවම උන්වහන්සේ ගනිමින් යේසුස්වහන්සේ පුළුවන්කම ඇතිකළේ එයයි. මෙය සෙත්‍යය වන්නේ අප ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ විශ්වාස කිරීමට පළමුව කර තිබු පාප සඳහා පමණක් නොව, අද හා හෙට කරන පාප සඳහාත්ය.

අදහන්නාගේ පවිත්‍ර වීමේ පදනම

අපේ පාවලින් නිරතුරුවම පවිත්‍රවීමේ පදනම සියල්ල සඳහා එක් වරක් වැගිරෙවු ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ රුධිරයයි.( 1යොහාන්1:7-9). අපේ පවුල් සම්බන්ධතාවය හරියට තබා ඇත්තේ උන්වහන්සේගේ මරණය මගින්ය; අපේ සහභාගිකම යලි පිහිටුවා ඇත්තේ අපේ පාපොච්චාරණය මගින්ය. මෙය අප සඳහා කියන්නේ කුමක්ද? එය කියන්නේ අපේ අතීත පාප කමා කරන ලබන බව හා දැන් පටන් අපට දෙවියන්වහන්සේ සමග කෙටි සම්බන්ධතාවයක් තබා ගැනීමට පුළුවන් බවය. පාපොච්චාරණය යනු අප කියන පාප හා උන්වහන්සේ කියන පාප පිළිබඳ දෙවියන්වහන්සේ සමග එකඟ තාවයකට පැමිණීමය. වැරදිවලට හේතු දැක්වීමට සුදානම්වන්න එපා: මමපොලඹවනු ලැබුවා; මම ඔහුගේ නරක ක්‍රියා වලට ප්‍රතිචාර දැක්වුවා විතරයි; මට තිබුනේ නරක වැඩ කරන පවුලක්. මම බොරු කීවා, සොරකම් කළා, මම ඇගේ කිර්තියට රිදවුවා. මම අකරුණාවන්ත වුනා. විශේෂිත වන්න. එවිට දෙවියන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකම හා විශ්වාසවන්තකම නිසා සමාව දෙන සේක. විශ්වාසවන්ත වන්නේ උන්වහන්සේ එය කරන බව කී නිසාය. ධර්මිෂ්ඨ වන්නේ දඬුවම උන්වහන්සේගේම පුත්‍රයා මගින් ගෙවා ඇති නිසාය. එය නැවත ගෙවීමක් ඉල්ලීමකට උන්වහන්සේ ධර්මිෂ්ඨ නොවනවා ඇත. දෙවියන්වහන්සේ අපේ පාප කමා කරන විට සිදුවන්නේ මෙයයි.

දැක්මෙන් පිට- යෙසායා38:17

මනසින් පිට- යෙරමියා21:34

ළංවීමෙන් පිට- ගීතාවලිය103:12, මීකා7:19

පැවැත්මෙන් පිට- යෙසායා43:25,44:22

බත් මෙමත් මෙය අත්දකින්නේ කොස්ද? අප අපේ පාප පාපොච්චාරණය කරන විට, දෙවියන්වහන්සේ අපට සමාවදී අප පවිත්‍ර කරන සේක, එවිට අපේ කැමැත්තේ

ක්‍රියාවකින් උන්වනහන්සේගේ සමාව පිළිගන්නේය.

දෙවියන්වහන්සේ අතීතය සඳහා සරල ක්‍රියාවක් මගින් වරදින් හා ලජ්ජාවෙන් ගළවාගන්නවා මම දැක තිබෙනවා. මෙය වරක්, වෛෂ්‍යාකම් කළ ස්ත්‍රිය මගින් පෙන්නුම් කර ඇත.

පාප ස්වභාවය විනිෂ්චය කරනු ලැබේ

රෝම6:1-10,14: මරණය යනු අභාවයක් හෝ නැවතීමක් නොව, වෙන්වීමකි. කිතුණුවෙකු ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සමග කුරුසිපත්වීම යනු ඔහුගේ ජීවිතය කෙරෙහි වු පාපයේ ආධිපත්‍යයයෙන් වෙන්වීමයි. පාප ස්වභාවය ක්‍රියා විරහිත හෝ බල රහිත වෙනවා. නමුත් ක්‍රියා ස්තුස්වහන්සේ සමග අපේ කුරුසිපත්වීම යනු උන්වහන්සේ සමග නව ජීවිතයකට නැවත නැගිටීමක්ද වනවා ඇත. රෝම6:4: ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය සහ නැවත නැගිටීමෙහි ඓතිහාසික ක්‍රියාකාරකම් අප විශ්වාස කරන විට අපේ පුද්ගලික ජීවිතයේ කොටසක් වනවා. අපේ පාප ස්වභාවයේ ක්‍රෑර පාලකයා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය මගින් බලයෙන් පහකර ඇත. දැන් අප දෙවියන්සේ සතුටු වන ජීවිතයක් ගත කිරීමට නිදහස්ය. එය අද අපට කියන්නේ කුමක්ද? අපේ එන්ජිම පාප ස්වභාවයට යා කරන පටිය විසන්ධිකර ඇත. දැන් අපට ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ පාලනයට භාරදී අප තුල පුරුදු රටාවන් ඇතිකරලීමට උන්වහන්සේට ඉඩ දිය හැක. පැරණි බේරිය නොහැකි පාපයේ- බලය තනණ්හාව, ඊර්ෂ්‍යාව, දුෂ්චරිතය, ආත්මාර්ථකාමිත්වය, තරහව, අපහාසය, යනකොයි දෙයක්වුවත් අප ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සමග නව ගුණාත්මක ජීවිතයකටනැගිටුවනු ලැබ ඇති බව වටහාගන්නා විට කඩා දැමිය හැක. අප නව මැවිල්ලකි. (2 කොරින්ති5:17)

කුරුසියට පෙර පාප ඉවත් කිරීමේ පදනම

පරණ ගිවිසුමේ සාන්තුවරයින්ගේ පාප සඳහා කමාවීමේ පදනම වුයේ කුමක්ද? සතුන්ගේ ලේ ආවරණය කළේ පාප පමණය. නමුත් දෙවියන්වහන්සේගේ බැටළුපැටවාණෝ ලෝකයේ පාපය ඉවත් කළේය. කුරුසිය එනතුරු පාපය සමග අවසන් කටයුතු කිරීමක් නොවීය. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය සෑම යුගයකම පව්කමාව සඳහා වු පදනමයි; ඇදහිල්ල හැමවිටම මාධ්‍යයයි. අප නොදන්නා දේ නම් පැරණි ගිවිසුම ඉල්ලා සිටින ඇදහිල්ලේ නියම අඩංගුවයි. නමුත් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ලෝකයේ අත්තිවාරමට පෙරසිටම මරාදමන බැටළුපැටවාණන් විය.(1පේත්‍රැස්1:20) දෙවියන්වහන්සේට කාලයේ බලපෑමක්වත් සීමාවක්වත් නැති බැවින් දෙවියන්වහන්සේගේ ඇස් හමුවේ එය ඒවන විටත් කර තිබුනේය. පරණ ගිවිසුමේ සාන්තුවරයින්ට අපට ඇති මුළු එළිදරව්ව නොතිබුනත් දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන්ට කිරීමට කී දේ එසේ කරන්නට ඔවුන් ඇදහිල්ලෙන් ප්‍රතිචාර දැක්වුවෝය. උන්වහන්සේට අවශ්‍යවු පිදීම් ඔවුන් ගෙනාවෝය. උන්වහන්සේ දිනක හරිම බැටළුපැටවා සපයා දෙන බව දෙවියන්වහන්සේ දැනසිටි නිසා උන්වහන්සේ ඔවුන්ට සමාව දුන්සේක.

ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ වැඩ සිටීම

අප තුල ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ චරිත ලක්ෂණ ඇතිවීමට ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ සථිරවම වැඩ සිටින සේක. පරීක්ෂාව ජයගැනීමට අපට බලය දීමට. දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය බබලවන්නට, අපට දෙවියන්වහන්සේගේ කැමැත්ත තුල මගපෙන්වීමට, අප දේචත්වය අප තුල වැඩ සිටින සේක. (එපීස4:6,ගලාති2:20, 1කොරින්ති6:19, රෝම8:9)

දරු කමට හදාගැනීම

ගලාති4:1-5, රෝම8:14-17: පුත්‍රයාණන් ස්ථාපනය කිරීම. එම සංස්කෘතිය තුල, පවුල තුලට පුත්‍රයෙක් බිහි වුනත් නැතත් පවුල තුල වැඩිහිටි සම්බන්ධතාවයක් සමග සියලු වරප්‍රසාද හා වගකීම් දෙනු ලැබේ.

අප දෙවියන්වහන්සේගේ පවුලට උපන් දරුවෝ සහ සියලු වරප්‍රසාද ඇති දරුකමට හදාගැනීමට ගත් දුවලා හා පුතාලාය. දරුකමට ගැනීම නව තත්වයන් ප්‍රදානය කරයි.

දරුකමට ගැනීමේ ප්‍රතිඵල නම් වහල්කමෙන්, භරකාරත්වයෙන් හා මාංශයෙන් ගළවාගැනීම.

උරුමය

මෙය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල අප සම්පුර්ණවීම ඇතුලත්ය. (කොලොස්සි2:9-10), සෑම ආත්මික ආශිර්වාද හිමිවීම.(එපීස1:3),සහ ස්වර්ග සහතිකවීම(1පේත්‍රැස්1:3-5).

ව්‍යවස්ථාවේ සමාප්තියට

රෝම10:4, කෙලොස්සි:2:14), නමුත් ධර්මිෂ්ඨ වන පිණිස අප ධර්මිෂ්ඨ කරවීමට හෝ බලවත් කිරීමට නොහැකිය. අප ජීවත්වන්නේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ව්‍යවස්ථාව යටතේ,(ගලාති6:20), නැතහොත් ආත්මයාණන්වහන්සේගේ ව්‍යයවස්ථාව යටතේය.(රෝම8:2). සබත හැර පරණ ගිවිසුමේ සියලුම දස පනතේ නියෝග නව ගිවිසුමේද නැවත දැක්වෙනවා.

මෙය අපට කියන්නේ කුමක්ද? දස පනත ලියා ඇත්තේ ගල්ලෑලි මතය. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ව්‍යවස්ථාව ලියා ඇත්තේ අපේ සිත් වලය. අප උන්වහන්සේගේ වචනය අධ්‍යයනය කරන විට හා උන්වහන්සේගේ ආත්මයාණන්ගේ පෙලඹවීම් වලට කීකරු වන විට, වැඩි වැඩියෙන් අප සංවේදී බවට පත්වෙනවා.

මෙය කර ජීවත් වෙන්නැයි ව්‍යවස්ථාව නියෝග කරයි.

නමුත් අපට අත්වත් පාවත් දෙන්නේ නැත.

වඩා යහපත් වචන ශුභාරංචිය ගෙන එයි.

එය අපට පියාඹන්න සලස්වයි, අපට අත් තටු දෙයි.

හැමවිටම අප ආපසු ව්‍යවස්ථාව යටතට ගෙන ඒමටවුවමනාවෙන් පිටත මිනිසුන් සිටිනවා. සමහර දේවල් උපද්‍රවයක් නැති බව පෙනෙනවා, නමුත් සුක්ෂමව යම් කෙනෙක් අපේ ආත්මිකතාවය මැනීමට, ඌරුමස් නොකාසිටීම, කෝපි නොබී සිටීම වැනි නීති අප මත පටවනවා. අප ප්‍රෙවේසම් විය යුතුය. මේවායින් සමහර අදහස් පැමිණෙන්නේ වෙනත් ලබ්ධීන්ගෙන්ය,නමුත් සමහර ඒවා පුද්ගලයෙක් කෙතරම් ආත්මිකදැයි මැන බැලීමට අවංක කිතුණුවන් ගෙන්ම පැමිණෙන්නට පුළුවන්. ඔබ ව්‍යවස්ථාව යටතෙහි තබන්නට කිසිවෙකුට ඉඩ දෙන්න එපා. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කීකරුවී එයට කීකරු වෙන්ට බැරි හැම කෙනෙකුගේම දඬුවම ගනිමින්, ව්‍යවස්ථාව හරියටම සම්පුර්ණ කර තිබෙනවා.

සාතන්ගේ විනිෂ්චය සඳහා පදනම

කොලොස්සි2:15, යොහාන් 12:31, හෙබ්‍රෙව් 2:14: සාතන්ට විරුද්ධව ඇති සියලුම විනිෂ්චයන් පදනම්ව ඇත්තේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කුරුසියේදී ඔහු පරදා දිනු ජයග්‍රහණය මතය. ඔහු පරාජයට පත් සතුරෙකි.

මෙය අප සඳහා කියන්නේ කුමක්ද? ගැළවීම ලැබීමට පෙර, අප අයිතිව සිටියේ සාතන්ගේ රාජ්‍යයටය. අපේ ඇදහිල්ල ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මත තබන විට, දෙවියන්වහන්සේ අපව උන්වහන්සේගේ ප්‍රේමවන්ත පුත්‍රයා ගේ රාජ්‍යය තුලට මාරු කළ සේක. (කොලොස්සි1:13). උන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ ශුද්ධාත්මයාණන් මගින් අප තුල වැඩ සිටීමට පැමිණි සේක. උන්වහන්සේ ලෝකයේ වැඩ සිටිනවාට වඩා අප තුල වැඩ සිටින සේක. සාතන් කේන්ද්‍ර කරගැනීමට පත්වන්න එපා. ඔබට ඇත්තේ පරාජිත සතුරෙකු බව දැන සිටින්න, ඔබ පරාජිත කිතුණුවෙකු හා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සඳහා සාක්ෂි දීමට උදාසීන කෙනෙකු ලෙස කිරීමට ඔබේ ජීවිතයේ පයගසා ඇති තැනින් ඉවතට ගැනීමට ඔහු නිතරම උත්සහා කරයි. ඔහුගේ උපක්‍රම වලට හසු නොවී, ඒවා හඳුනාගන්න. තවදුරටත් ඔබ ඔහුට අයිති නැත. (1පේත්‍රැස්5:8).

ප්‍රමාණය

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය එහි වටිනාකම තුල අසීමිතය. එය සියලු මිනිසුන්ට සෑම කාල සඳහාය.

නමුත් එය බලපාන්නේ උන්වහන්සේ තුල අදහාගත් අයට පමණය.

( යොහාන්1:29,3:17; 2කොරින්ති5:19; 1තිමොති4:10; 2පේත්‍රැස්2:1; 1යොහාන්2:2).

ගැළවීම ලබාගන්නේ කෙසේද?

අපගේ පාප සඳහා ආදේශකයෙක් ලෙස මැරුණු බව ස්වාමීවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහාගැනීම මත පමණක් පදනම් වන බව අළුත් ගිවිසුමෙහි දෙසිය වරක් සඳහන් වෙනවා.(යොහාන්3:16,1:12; ක්‍රියා16:31) ගැළවීම ලබා ගත යුතු නොමිලේ ලැබෙන දීමනාවක්ය. පුද්ගලයෙකු යාඤා කිරීමට පෙර කරුණු අවබෝධ කරගන්වාදැයි සහතික කරගන්න. ආරාධනාවට එකතු වීමේ අනතුරු සාකච්චා කරන්න.

බාහිර ආරක්ෂාව

සාක්ෂි

1. ශුද්ධාත්මයාණවහන්සේ අප ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරය තුල තබන සේක.- බෞතීස්මය(1කොරින්ති12:13). අපට ඉවත්වීමට යෝජනා නැත.

2. ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ ඇදහිලිවන්තයා මිදීමේ දිනය දක්වා මුද්‍රා කරයි.(එපීස1:13;4:30;). හිමිකමේ ලකුණ හා අධිකාරිත්වය. ගැළවීම නැතිවීම මිදීමේ දිනයට පෙර මුද්‍රාව කැඩීම හා සම්බන්ධ වනවා ඇත.

3. ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ අප ගැළවීමේ ඉතිරිය ලබන බව සහතික කරන අත්තිකාරමකි.( 2කොරින්ත5:5, එපීස1:14).

4. යේසුස්වහන්සේගේ පොරොන්දුව (යොහාන්10:28-30).

5. රෝම8:28-39). වඩා ඒත්තුගන්වන හා ඇතුලත්වු

අධ්‍යයන ප්‍රශ්න

කියවන්න එපීස1:3-14; රෝම8:28-30

1. අපේ ගැළවීම සැලසුම් කළේ කවදාද? ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහාගෙන ඇති අප ගැන දෙවියන්වහන්සේගේ අරමුණු මොනවාද? ප්‍රතිඵල කුමක් වේද(6,12,14)?

කියවන්න හෙබ්‍රෙව්9:22-26-28; 10:11-14

2. අප ආදේශක පුජා කරන්නේ ඇයි? සතුන් පුජාකිරීම ප්‍රමාණවත් නොවුයේ ඇයි? ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පුජාවීම අවශ්‍යය වුයේ ඇයි?

කියවන්න මතෙව්20:28, 26-28; මාර්ක්10:45; 1පේත්රැස්3:18

3. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණයෙහි මධ්‍යම අර්ථය කුමක්ද? මෙය ඔබට පුද්ගලිකව කියන්නේ කුමක්දැයි ඔබේ වචන වලින් කෙටියෙන් ලියන්න.

කියවන්න 1කොරින්ති15:1-4, 12-19

4. ශුභාරංචියෙහි සංස්ෂිප්ත අර්ථදැක්වීම කුමක්ද? ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නැවත නැගිටීම අවශ්‍ය වුයේ ඇයි?

කියවන්න එපීස1:19-23; හෙබ්රෙව්7:23-27

5. යේසුස්වහන්සේ දැන් කොහේද? අප සඳහා අද උන්වහන්සේගේ ස්වර්ගික මෙහෙවර කුමක්ද?

කියවන්න 1කොරින්ති 6:20;1පේත්රැස්:18-19; ගලාති3:13; තීතස්2:14

6. මෙම පද වල ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අප උදෙසා ඉෂ්ඨ කළේ මොනවාද? අපේ ජීවිත වලට උන්වහන්සේගේ ප්‍රයෝජනය කුමක්ද?

කියවන්න 2කොරින්ති5:17-21

7. අප සඳහා වෙනත් ඉෂ්ඨ කළදේ මොනවාද?

කියවන්න කොලොස්සි1:13-14; හෙබ්රෙව්9:14; 1යොහාන්1:7; හෙබ්රෙව්9:14

8. අප සඳහා තවත් ඉෂ්ඨ කළ දේ මොනවාද? ගැළවීම ලැබීමෙන් පසු කරන පාප වලට අපට කමාව ලබාගතහැක්කේ කෙසේද? දෙවියන්වහන්සේට අප කමාව ලැබ ඇති පාප වල වරදෙහි තබාගෙන සිටීමට අවශ්‍යද? ඇයි? හෝ නැත්තේ ඇයි?

කියවන්න පිලිප්පි3:20;1පේත්රැස්2:5,9; යොහාන්1:12-13; ගලාති4:5; 1පේත්රැස්1:4

9. මෙම ජේදවල හමුවන අපේ ගැළවීම සඳහාවු වෙනත් වරප්‍රසාද මොනවාද?

කියවන්න රෝම8:31-39

10. දෙවියන්වහන්සේ සමග ඔබේ ඇති සම්බන්ධතාවය නැතිගැනීමට ඔබට කළ හැක්කේ කුමක්ද? ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ඔබට කර ඇති සෑම දෙයක්ම නැති කිරීමට හැකි වෙනත් කෙනෙක් සිටිනවාද? මෙයට ඔබට දැක්වීමට ඇති ප්‍රතිචාරය කුමක්ද? සමාව ලැබෙන බැවින් ඔබට පව් කළාට කමක්නෑ යයි එයින් ඔබට සිතෙනවාද? නැතහොත් ස්වාමීන්වහන්සේට වඩා ගැඹුරින් තව ප්‍රේම කර වඩා විශ්වාසවන්තව සේවය කිරීමට උනන්දුවක් ඇතිවනවාද?

සම්බන්ධිත මාතෘකා: පාපය, ගැළවීම, විෂය මාලාව

Related Topics: Curriculum, Hamartiology (Sin), Soteriology (Salvation)

කිතුණු ඇදහිල්ලේ මුලධර්ම-6 ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ

Related Media

ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ යනු කවුද? ශුද්ධ ලියවිලි තුල උන්වහන්සේ කර ඇත්තේ මොනවාද? උන්වහන්සේ අප උදෙසා කරන්නේ මොනවාද? උන්වහන්සේ ගැන වෙනස් දැක්මන් තිබෙනවා. සමහරු උන්වහන්සේ බලයක් නැතහොත් බලපෑමක් හැටියට සරලව අර්ථ දක්වනවා. 16වෙනි ශත වර්ෂයේ සෝසිනියන්වාදීන් විසින් “දෙවියන්වහන්සේගෙන් මනුෂ්‍යයා වෙතට ගලමින් ඇත්තාවු ගුණාංගයක් නැතහොත් ශක්තියක්” ලෙස අර්ථ දක්වනු ලැබුවා. නිදහස් මතධාරී දේවධර්ම ධරයින් හා ලබ්ධීන් දරණ දැක්ම මෙයයි. නමුත් ශුද්ධ ලියවිල්ල උන්වහන්සේ ගැන අපට උගන්වන්නේ මෙය නොවෙයි. මතක තබාගන්න, ත්‍රිත්වය ගැන අපගේ අධ්‍යයනය තුලදී අප ඉගෙනගත්තේ උන්වහන්සේ දේවත්වයෙහි පියාණන් හා පුත්‍රයාණන්ට සමානවන පුද්ගලයෙකු හැටියටය.

ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ පුද්ගලයෙක්ද?

අප පුද්ගලයෙකු ගැන සාමාන්‍යෙයන් සිතන්නේ ශරීරයක්ලෙසය. පුද්ගලයෙකුට ශරීරයක් තිබිය යුතුමද? මනුෂ්‍යයෙක් මිය යනවිට සිදුවන්නේ කුමක්ද? ශරීරය පමණක් මියයයි. නමුත් පුද්ගලයා සචේතනිකව ස්වර්ගයෙහි හෝ නිරයෙහි සදාකල් පවතී. පුද්ගලයෙකුගේ තිබිය යුතුම ලක්ෂණ මොනවාද? දේවල් තුනකි: බුද්ධිය, උද්වේග හා කැමැත්ත. ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ බලයක් හෝ බලපෑමක් හෝ දෙයක් පමණක් වුවා නම් උන්වහන්සේට මේ දෙවල් අයත් වන්නේ නැත. නමුත් ඒවා උන්වහන්සේට අයත්ය.

උන්වහන්සේට පුද්ගලයෙකුගේ ලක්ෂණ තිබෙනවා.

බුද්ධිය: උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේගේ දෙවල් දන්නා සේක(1කොරින්ති2:10-11). ආත්මයේ සිත(රෝම8:27).

උද්වේග: ආත්මය ශෝකවීම (එපීස4:30).

කැමැත්ත: ආත්මායාණන් “උන්වහන්සේගේ කැමැත්ත පරිදි” ආත්මික දීමනා දෙන සේක.(1කොරින්ති12:11).

උන්වහන්සේ පුද්ගයෙකු සේ ක්‍රියා කරයි

උන්වහන්සේ උගන්වයි ( යොහාන්14:26).

උන්වහන්සේ මැදිහත්වෙයි(රෝම8:26).

උන්වහන්සේ හාස්කම් කරයි(ක්‍රියා8:39).

උන්වහන්සේ මග පෙන්වයි (රෝම8:14).

උන්වහන්සේ පුද්ගලයෙකු ලෙස නම් කර ඇත

Pneuma යන වචනය නපුංසක ලිංගාර්ථ නමුත් භාවිතයේදී එය පුරුෂ ලිංගාර්ථයෙන් ප්‍රකාශ වේ (යොහාන්16:13-14).

ශුද්ධාත්මයණන් සම්පුර්ණ ලෙසම දෙවියන්වහන්සේද?

උන්වහන්සේගේ ගතිලක්ෂණ ඇත්තේ දෙවියන්වහන්සේට පමණය

පියාණන්වහන්සේ හා පුත්‍රයාණන්වහන්සේගේ දේවල් ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේටද සත්‍යය.

උන්වහන්සේ ත්‍රිත්වයේ අනෙක් පුද්ගලයින් සමග සම තලයක සහභාගිත්වයක් දරයි

යාවේ පරණ ගිවිසුමෙහි යම් දෙයක් කී අතර, ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ අළුත් ගිවිසුමෙහි එය කියයි. ( යෙසායා 6:1-13 සහ ක්‍රියා28:25; යෙරමියා31:31-34 සහ හෙබ්‍රෙව්10:15-17).

බෞතීස්ම සුත්‍රය ( මතෙව්28:19)

පරණ ගිවිසුමෙහි ශුද්ධාත්මයාණගේ ක්‍රියා

මැවිල්ල තුල උන්වහන්සේගේ කොටස

උත්පත්ති1:2, යෝබ්33:4

පරණ ගිවිසුමෙහි එළිදරව්වේ උන්වහන්සේගේ කොටස

මනුෂ්‍යයින් ශුද්ධාත්මයාණන් විසින් මෙහෙයවනු ලැබ දෙවියන්වහන්සේගෙන් කථා කළා. (2පේත්‍රැස්1:21).

මනුෂ්‍යයාට උන්වහන්සේගේගේ ඇති සම්බන්ධතාවය

තෝරාගත්තවුන් තුල වැඩ සිටීම

තුල: උත්පත්ති41:38, ගණන්කතාව27:18, දානියෙල්4:8

මත: 1සාමුවෙල්10:9-10, සාවුල්; විනිෂ්චයකාරයින්14:6, සැම්සන්

ඉවතයාම: විනිෂ්චය කාරයින්15:14 සමග විනිෂ්චයකාරයින්16:20

විශේෂ සේවාවන්

නික්මයාම31:3

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ජීවිතයෙහි ආත්මයාණන්

කන්‍යා උපත තුල

ලුක්1:35, මතෙව්1:20

උන්වහන්සේගේ ජීවිතය තුල-

බෞතීස්ම: ලුක්4:18

පිරීම හා මගපෙන්වීම: ලුක්4:1;

හාස්කම් කිරීමට බලවත්ව සිටීම: මතෙව්12:28

උන්වහන්සේගේ මරණය හා නැවත නැගිටීම තුල

උන්වහන්සේම පුජාවක්ලෙස පුජාවීම: හෙබ්‍රෙව්9:14

ප්‍රේරිතයන්ට උපදෙස් දීම: ක්‍රියා1:2

යේසුස්වහන්සේ ශුද්ධාත්මයාණන් එවීමට පොරොන්දු වෙයි

උන්වහන්සේගේ මරණයට පෙරදින රාත්‍රියේදී, යේසුස්වහන්සේ සහ උන්වහන්සේගේ ගෝලයින් පාස්කු මේසයේ සිටියදී උන්වහන්සේ ඔවුන්ට මීට පෙර කියා නොතිබු දේවල් කී සේක. උන්වහන්සේ විශේෂ කොට කීවේ ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ පැමිණීම සහ උන්වහන්සේ කරන්නට යන ක්‍රියා ගැනය.

කියවන්න යොහාන්14:16-18

මන්ත්රීවරයාණෝ: parakletos, “ කෙනෙකුට ආධාර වන පිණිස සිටින කෙනා” එම තැනැත්තා නීති උපදේශකයෙක්, මැදිහත්කාරයෙක්,හෝ බේරුම්කාරයෙක් හෝ විය හැකිය.1යොහාන්2:1හි එය යොදා ඇත්තේ යේසුස්වහන්සේටය.ආත්මයාණන්ගේ කාර්ය වනුයේ යේසුස්වහන්සේ මෙහි, පොළොවේ මනු කයක් තුල සිටින විට කළාක් මෙන් ඇදහිලිවන්තයාට දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරිපත් කිරීමය. වෙනත් යන වචනය සඳහා, වචන දෙකක් ඇත. එකකින් කියන්නේ වෙනත් වර්ගයක කෙනෙක්.

isone යන වචනයෙන් කියන්නේ එම වර්ගයේම යනුය. යෙසුස්වහන්සේ ස්වර්ගයට ආපසු යමින් සිටියා, නමුත් උන්වහන්සේ සහ පියාණන්වහන්සේ ඇදහිලිවතුන් සමග මෙම පොළොවේ සිටීමට වෙනත් පුද්ගලයෙකු ඒවීමට සිටියා. වෙනත් පුද්ලයෙකුගේ වෙනස වනුයේ උන්වහන්සේලා සමග සිටි ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ, යේසුස්වහන්සේ තුල වැඩ සිට, යේසුස්වහන්සේ ස්වර්ගයට ආපසු යාමය. යේසුස්වහන්සේ ශුද්ධාත්මයාණන්, එනම් සත්‍යතාවයේ ආත්මයාණන් නම් පුද්ගලයා තුල නිතර වැඩ සිටින සේක. කෙසේවුවද මේ වෙලොවේ යේසුස්වහන්සේ මෙන් සියළු මිනිසුන්ට දෙවියන්වහන්සේ විද්‍යාමාන වන්නේ නැත. ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ පැමිණි කල, උන්වහන්සේගේ මෙවර ප්‍රථමික වශයෙන් ඇදහිලිවතුන්ටය. උන්වහන්සේ ලෝකයේ තරංග ආයාමය මත ක්‍රියාත්මක වන්නේ නැත.

කියවන්න යොහොන්14:25-26

අපට නවගිවිසුමේ වාර්ථාව විශ්වාස කිරීමට හැකිවීමට හේතුව මෙයයි. ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ සියලු දේවල් උගන්වන බවටත්, යේසුස්වහන්සේ ඔවුන්ට උගන්වා තිබු හැමදෙයක්ම සිහිගන්වන බවටත් තම ගෝලයින්ටපොරොන්දු වී සිටි සේක. නව ගිවිසුමේ දිව්‍යමය කතුවරයා උන්වහන්සේ පරණ ගිවිසුමේදී වාගේම, ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේය.

කියවන්න යොහාන්16:5-15.

ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ මෙහි විස්තර කළ මෙහෙවරෙහි ප්‍රධාන අංග තුනක් තිබේ.

ලෝකයට: පාපය ඒත්තු ගැන්වීම, ධර්මිෂ්ඨකම හා විනිෂ්චය.

වරද ඒත්තුගැනීම යනු සත්‍යය ඒත්තු ගැනීමට කරුණු දැක්වීම හෝ අනාවරණය කිරීම.

පාපය ඒත්තු ගැනීම

ආත්මයාණන් මනුෂ්‍යයින්ට නිකම්ම වරද තබන්නේ නැත; උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ හමුවේ ඔවුන්ගේ ලජ්ජාව හා කරගත හැකි දෙයක් නැතිකම වටහාගත හැකිවන පරිදි වරදෙහි බේරීමට බැරි සංවේදනයක් ඔවුන්ට ගෙනදෙන සේක. දෙවියන්වහන්සේ මනුෂ්‍ය වර්ගයාට විරුද්ධව දෙවියන්වහන්සේගේ නඩුව දෙවියන්වහන්සේට ඉදිරිපත් කර ලජ්ජාවට පමුණුවන නීතිඥයා ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේය. මනුෂ්‍යයා වරදට පත් කරන ඉහළම පාපය විශ්වාස නොකිරීමයි. මෙය සුභාරංචිය හා එය ඉදිරිපත් කරන ගැළවුම්කරු මුළුමනින්ම ප්‍රතික්ෂේප කිරීමක්ය.

ධර්මිෂ්ඨකම ඒත්තු ගැනීම

පාපය අර්ථ දක්වන, දෙවියන්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකමත් මනුෂ්‍යයාගේ පාප ස්වභාවයත් අතර පවතින අසීමිත පරතරය දෙවියන්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨ කමෙහි ප්‍රමිතියක් ලෙස ආත්මයණන්වහන්සේ පැහැදිලි කරයි. එම පරතරය පියවීම මනුෂ්‍යයාට තමා විසින්ම කරගැනීමට පුළුවන්කමක් නැත. යේසුස්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකමෙහි සම්බන්ධතාවය උන්වහන්සේගේ නැවතනැගිටීම හා ස්වර්ගයටනැගීම යන කරුණ, යොමුකරන්නේ පාපයට කමාව දෙනු ලැබීම සහ දෝෂමුක්ත කිරීම, දෙවියන්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨ සේවකයා විසින් කරනු ලබන බවටය.

විනිෂ්චය ඒත්තු ගැන්වීම

ධර්මිෂ්ඨකමෙහි ප්‍රමිතීන් උල්ලංඝනය වනවිට, විනිෂ්චයක්, වරදට පත්කිරීමක් ඇත්තේය.

කුරුසිය මත යේසුස්වහන්සේගේ මරණය, පසුදා වරදට පත්කිරීම හා “මේ ලෝකයේ කුමාරයා”, සාතන්ට පරාජය ගෙන එන්නට ඇත. වරදට පත්කළා යන වචනය කාලාර්ථයෙන් සමථවු බවක් ප්‍රකාශ වෙයි. සාතන් දැනටමත් ස්ථිර සදාකාලික විනිෂ්චයක් යටතේය. එයින් කියවෙන්නේ යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහානොගන්නා අයටද එම ඉරණමෙන් බේරීමට පුළුවන්කමක් නැති බවය.

ආත්මයාණන්වහන්සේගේ ඒත්තුගැන්වීමේ ක්‍රියාව යනු, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තම පුද්ගලික ගැළවුම්කාරයා ලෙස පිළිගත්තත් නැතත් එය සත්‍ය ලෙස පිළිගැනීමට හැකි වන පරිදි ශුභාරංචියේ සත්‍යතාවය, ගැළවීම නොලැබු පුද්ගලයෙකු හමුවේ පැහැදිලි ආලෝකයක තැබීමය. ඒත්තු ගැන්වීම යනු ආත්මය ගැළවීම නොව, පණිවිඩය පැහැදිලි කිරීමය.

ගෝලයින්ට: මග පෙන්වීම හා සත්‍යය

යේසුස් වහන්සේ උන්වහන්සේගේ මිත්‍රයින්ට තව බොහෝ දේවල් කීමට ඇති නමුත් ඒවා පිළිගැනීමට ඔවුන් පරිනත මදි බව කීසේක. ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ උන්වහන්සේට

දීමට ඇති සියල්ල ගැන පුර්ණ අවබෝධයක් තුලට ගෙනඒමට මග පෙන්වන්නට ඇත. ඔවුන් දැනටමත් ඉගෙනගෙන ඇති මුලධර්ම නොකඩවා සංවර්ධනය කරන සේක. උන්වහන්සේ පැමිණෙන සිදුවීම් ගැන උගන්වන්නට ඇත. ඔවුන් ගේ ආත්මික වර්ධයේ ප්‍රමාණයට උන්වහන්සේ සත්‍යය එළිදරව් කරන්නට ඇත. උන්වහන්සේ නොදන්නා අනාගතය තුලට මගපෙන්වන්නෙක් වන්නට ඇත.

යේසුස්වහන්සේට:

උන්වහන්සේ පරීක්ෂා කිරීමට

යොහාන්15:26

උන්වහන්සේ මහිමවත් කිරීමට

ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ ප්‍රධාන කටයුත්ත යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ එළිදරව් කිරීම හා මහිමවත් කිරීමයි. උන්වහන්සේගේ අරමුණ තමාම ප්‍රමුඛ බවට පත්කර ගැනීම නොව, ශුද්ධස්ථානය තුල වු පහන් රුක මත අදෘෂ්‍යමාන තෙල් වලින් මහිමත්වී දැල්වෙන පහන් ආලෝකයෙන් එළිදරව් කළාක් මෙන්, යේසුස් නම් පුද්ගලයා විශාල කර, එළිදරව් කර මහිමවත් කිරීමයි. සමහරවිට අප ශුද්ධාත්මයාණන් වැඩි වැදගත්කමක් දී යේසුස්වහන්සේ අවම කරනවා එය ශුද්ධ ලියවිලි වලට අනුකූල නොවන දෙයකි. මෙය කරන ඕනෑම ආගමික ව්‍යාපර වලින් ප්‍රෙවේසම්වන්න.

ගැළවීමෙහි ආත්මයාණන්වහන්සේගේ කාර්ය භාරය

ප්‍රති උත්පාදනය (තීතස්3:5)

මෙය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහාගන්නා කෙනෙකුට සදාකාලික ජීවනය බෙදා දෙන දෙවියන්වහන්සේගේ අධිස්වාභාවික ක්‍රියාවයි: නව ස්වභාවය (2කොරින්ති5:17)

ඇතතුලාන්ත වැඩ සිටීම ( 1කොරින්ති6:19)

ආත්මයාණන්වහන්සේ සෑම ඇදහිලිවන්තයෙකු තුලම, ඔහුගේ ආත්මික තත්වය වැඩසිටින සේක. කොරින්තිවරු සිහියට ගන්න- 1කොරින්ති3:3;

(ලෝකාකාරයෙන්, ලෞකික) 5:1;(අසභ්‍ය), 6 (මිසදිටු උසාවි වල නඩු අසන)

ශුද්ධාත්මයාණන් නොසිටීම ගැළවීම නොලැබ ඇති බවට සාක්ෂියකි.රෝම8:9

ඇදහිලිවන්තයෙක් තමා තුල ශුද්ධාත්මයාණන් වැඩ සිටින බව දැනගන්නේ කොහොමද?

  • දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය විශ්වාස කරන්න යොහාන්14:16-17
  • සාක්ෂි සඳහා කිතුණු අත්දැකීම. ඔබ වර්ධනය වෙමින් සිටිනවාද?

ඔබ තවත් පාපයට සංවේදීද? බෞතීස්මවීම (1කොරින්ති12:13)

ඇදහිලිවතුන් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරය තුල තැබීම.

එය සියලුම ඇදහිලිවතුන් සඳහා

එක්වරක් පමණක්. සාක්ෂි සඳහා සළකුණු නැත.

මුද්‍රා කිරීම ( එපීස4:30)

පියාණන්වහන්සේ සෑම ඇදහිලිවන්තයෙක්ම ශුද්ධාත්මයාණන්ගෙන් මුද්‍රා කර තිබෙනවා. 2කොරින්ති1:22; එපීස1:13;4:30

සංකල්පය අයිතිකාරිත්වය, අධිකාරිත්වය සහ ආරක්ෂාව යන අදහස් ඇතුලත්ය. මිදීමේ දවස දක්වා අපි දෙවියන්වහන්සේගේ අයිතිය හා අරක්ෂාව ලෙස සිටින්නෙමු. එම මුද්‍රාව කැඩිය හැක්කේ දෙවියන්වහන්සේට පමණය. උන්වහන්සේ අප සුරක්ෂිතව ස්වර්ගයට ගෙන යන බවට පොරොන්දු වී තිබෙනවා.

සහතිකවීම: (2කොරින්ති5:5, එපීස1:13බී14)

අපට ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ සිටිනවා යනු ගැළවීම සමග වෙනත් සෑම දෙයක්ම ලැබෙන බවට දෙවියන්වහන්සේගේ සහතිකවීම අපට තිබෙනවා. උන්වහන්සේ අත්තිකාරමයි. ඉතිරිය නිෂ්චිතයි. මෙය අපට දියයුතු කෙතරම් සහතික වීමක්ද!

ඇදහිලිවතුන් තුල ආත්මයාණන්ගේ කාර්යය

උන්වහන්සේ ආත්මික දීමනා දෙයි: සේවය සඳහා දෙවියන්වහන්සේගෙන් ලැබෙන හැකියාවන්

1කොරින්ති12:7-11

දෙන දීමනවන් මොනවාදැයි කියා තෝරන්නේ උන්වහන්සේය. උන්වහන්සේ පරම බලධාරියාය. සෑම කෙනෙක්ම අන් අය ශරීරය තුල ගොඩනැගීමට සුදානම් කිරීම සඳහා යම් දෙයක් දෙනු ලබයි.

1කොරින්ති12:27-30

කිවෙකුට සියලුම දීමනා නැත. සෑම කෙනෙකුටම දී ඇති එක දීමනාවක් නැත.

උන්වහන්සේ පිරෙන සේක ( එපීස5:18).

“පිරෙමින් පවතින්නේය, ආත්මයාණන්වහන්සේ විසින් පාලනය කරමින් ඇත්තේය. අප සැබෑ කිතුණු ජීවිතයක් ගතකිරීමට යනවා නම් ආත්මයෙන් පිරීම ඉතා අත්‍යවශ්‍යය. (ක්‍රියා2:4, 4:31).

කොහොමද?

1.දෙවියන්වහන්සේගේ භාවිතය හා පාලනය සඳහා තමාම කැපවන්න (රෝම12:1-2).

2. ආත්මයාණන්වහන්සේට දුක් නොදෙන්න(එපීස4:30).

3. ආත්මයාණන්වහන්සේ මත රඳා පවතින්න. හැසිරීම රඳාපැවතීමේ ජීවිතයකි.(ගලාති5:16)

පිරෙමින් සිටීමේ ප්‍රතිඵල

එපීස5:18-21: නමස්කාරය, ප්‍රතිඵල, ගී ගායනය, ස්තුතිවන්තවීම,අවනතවීම, සේවය.

ගලාති5:22-23: ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ වාගේ චරිතය

උන්වහන්සේ උගන්වනසේක ( යොහාන්14:25).

උන්වහන්සේ උගන්වන්නේ කෙසේද? උන්වහන්සේ ශුද්ධ ලියවිලි එළිය කරන සේක. උන්වහන්සේ ඒවා ජීවමාන කර අපේ විශේෂිත තත්වට ව්‍යවහාර කරන සේක. උන්වහන්සේ පොත්, දේශන, පාඩම්, සහ වෙනත් අයගේ උපදේශන භාවිතා කරනවා ඇත. උන්වහන්සේ ඔබගේ හදවතට ඇතුලාන්ත හඬකින් කථා කරන සේක. නමුත් උන්වහන්සේ කිසිවිටෙක වචනය පරස්පර විරෝධී කරන්නේ නැත. “කෙනෙක් මෙය කිරීමට දෙවියන්වහන්සේ මට මට මෙය කරන්නැයි කීවා” යයි කියනවිට, හා එය ශුද්ධ ලියවිල්ලට පටහැනි වන විට, ඔවුන් රැවටිලිකාරයෝත් බොරුකාරයෝත්ය. සියල්ල බයිබලය සමග පරීක්ෂාකර බලන්න.

උන්වහන්සේ මගපෙන්වන සේක. රෝම8:14).

උන්වහන්සේ ශුද්ධ ලියවිල්ල තුලින්, අවස්ථා තුලින්, අන් අය තුලින්, මග පෙන්වන සේක. නමුත් බොහෝසේ උන්වහන්සේගේ සමාදානය තුලින් අපේ හදවතට මග පෙන්වන සේක (කොලොස්සි3:15)

උන්වහන්සේ සහතිකවම දෙන සේක (රෝම8:16).

අප සැබවින්ම දෙවියන්වහන්සේගේ දරුවන් බව ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ සහතික කරන සේක. අපට උන්වහන්සේගේ වැඩසිටීම තුලට පැමිණ අබ්බා පියාණෙනි යයි හඬගැසීමට පුළුවන.

උන්වහන්සේ යාඤා කරන සේක(රෝම8:26).

මම යාඤා කරන්නේ කෙසේදයි හෝ යාඤා කරන්නේ කුමක්දැයි නොදන්නාවිට ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ මැදිහත්වී මාගේ යාඤා තෝරා දෙන විටඑය මට විශ්වාස කළ නොහැකි සුවපහසුවකි. උන්වහන්සේ මගේ දුර්වලකම දන්නාසේක. උන්වහන්සේ දඬුවම් නියම කරන්නේ නැහැ. දොස් කියන්නේවත් අත්හරින්නේවත් නැහැ. උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේගේ කැමැත්තට අනුව මා වෙනුවෙන් මැදිහත්කම් කරන සේක. දෙවියන්වහන්සේගේ කැමැත්තද මගේ ජීවිතයට සැබවින්ම අවශ්‍ය සියල්ලයි. මා නොව උන්වහන්සේ සතුටු කරන්නට මගේ හදවත පිළියෙල කරගන්නේ නම් එම කැමැත්ත මට එළිදරව් කරන්නේ උන්වහන්සේය.

අවසානය

අපට කෙතරම් ශුද්ධාත්මයාණන් අවශ්‍යදැයි ඔබ දුටුවාද? උන්වහන්සේ මෙහි අප සමග නොසිටිනාවා නම් දෙවියන්වහන්සේ දුරස්ථ වනවා ඇත. අපේ ගැළවීම හා ආරක්ෂාව ගැන අපට සහතිකයක් නොමැතිවනවා ඇත. අප ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නැවත පැමිණීමක් කිසිවිටෙක නොදකිනවා ඇත. දෙවියන්වහන්සේගේ ලෝකය අප තේරුම් නොගන්නවා ඇත. දෙවියන්වහන්සේගේ වැඩ සිටීමවත් උන්වහන්සේගේ ප්‍රේමය සහතික වීමක්වත් අපට නොදැනෙනවා ඇත. අප සැබවින්ම උන්වහන්සේට අයිති බව සහතික කරගැනීමට නොහැකිවනවා ඇත. අප පාපයට වැඩි සංවේදනයක් ඇති නොවිය හැක. අප කිතුණු චරිතයයෙහි වර්ධනය නොවනවා විය හැක. අපට කාර්යක්ෂමව හා ප්‍රීතියෙන් ස්වාමීන්වහන්සේට සේවය කිරීමට නොහැකිවනවා ඇත. නමුත් අපට උන්වහන්සේ සිටින අතර වඩාත් ඵලදායි ප්‍රීතිමත් ජීවිතයක් ඇතිව, සුරක්ෂිතව අපේ කැමැත්ත උන්වහන්සේගේ පාලනය යටතට අප විසින්ම උන්වහන්සේගේ අත්වලට භාර වීමට හැකිය.

අධ්‍යයන ප්‍රශ්න

කියවන්න 1කොරින්ති2:10-11; එපීස4:30; 1කොරින්ති12:11; රෝම8:26; ක්‍රියා8:39

1. උන්වහන්සේ බලයක් හෝ දෙයක් හෝ නොව පුද්ගලයෙක් බව ඔප්පු කරන ශුද්ධාත්මයාණන්ට ඇති ලක්ෂණ මොනවාද? පුද්ගලයෙකුට පමණක් කළ හැකි, උන්වහන්සේ සිදු කරන ක්‍රියා මොනවාද? මෙය තේරුම්ගැනීමේ ඇති වැදගත්කම කුමක්ද?

කියවන්න 1කොරින්ති2:11-12; ගීතාවලිය139:7; යොහාන්3:5-6; ලුක්1:35; ගීතාවලිය104:30

2. අත්මාණයන්වහන්සේට ලබාදී ඇති දෙවියන්වහන්සේගේ ස්වභාවයන් මොනවාද? උන්වහන්සේට ලබාදී ඇති, දෙවියන්වහන්සේට පමණක් කළ හැකි ක්‍රියා මොනවාද? උන්වහන්සේ ක්‍රියා5:3-4 හි කියා ඇත්තේ මොනවාද? මෙය වැදගත්වන්නේ ඇයි?

කියවන්න මතෙව් 28:19;2කොරින්ති 13:14

3. මෙම පද වලින් ශුද්ධාත්මයාණන් දෙවියන්වහන්සේ හා සමාන බව තවදුරටත් ඔප්පු කිරීමට දී ඇත්තේ මොනවාද?

කියවන්න යොහාන් 14:25-27;1526; 16:5-15

4. යේසුස්වහන්සේ ආත්මයාණන් එවන බව කියන්නේ කවුද? යේසුස්වහන්සේට කියන්නේ කුමක්ද? ආත්මයාණන් ගෝලයින් සඳහා කුමක් කරනවා ඇතැයි උන්වහන්සේ කීවාද? හැමවිටම ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ ක්‍රියාවල අරමුණ කුමක්ද?(යොහාන්16:13-15)

කියවන්න යොහාන්16:8 තීතස්3:5; 1කොරින්ති6:19;12:13; එපීස4:30

5. අපේ ගැළවීම තුල ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ කාර්ය කුමක්ද? මෙම එකිනෙක ක්‍රියා වලින් කියන්නේ මොනවාද? මෙය දෙවියන්වහන්සේ සමග ඔබේ ඇති සම්බන්ධතාවය ගැන ඇත්තේ කුමන සහතිකයක්ද?

කියවන්න 1කොරින්ති12:8-10;එපීස5:18; යොහාන්16:12-15;රෝම8:14,16,26

6. ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ ඇදහිලිවන්තයාගේ ජීවිතය තුල කරන්නේ මොනවාද? උන්වහන්සේ සේවය සඳහා අප සුදානම් කරන්නේ කෙසේද? දේව වචනයයෙහි අපගේ අවබෝධය තුල උන්වහන්සේගේ කොටස කුමක්ද? උන්වහන්සේ අපට ආරක්ෂාව දෙන්නේ කෙසේද? උන්වහන්සේ අපේ යාඤා තෝරා ගන්නේ හා හා ඒවා බලවත් කරන්නේ කෙසේද?

7. ඔබේ ක්‍රිස්තියාණි ජීවිතයේ දැක්ම කෙරෙහි ශුද්ධාත්මයාණන් යන පුද්ගලයා සහ උන්වහන්සේගේ ක්‍රියා ඔබ කෙසේ තේරුම් ගන්නේද? ඔබේම බලයෙන් ඔබ දේව භක්තික ජීවිතයක් ගතකිරීම දෙවියන්වහන්සේ බලාපොරොත්තු නොවන බව ඔබ දකිනවාද? ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ ඔබ තුල ක්‍රියා කිරීමට ඉඩදීම සඳහා ඔබ කළයුත්තේ මොනවාද?

සම්බන්ධිත මාතෘකා: ප්‍රාණ වේදය ( ශුද්ධාත්මයාණන්), විෂය මාලාව

Related Topics: Curriculum, Pneumatology (The Holy Spirit)

කිතුණු ඇදහිල්ලේ මුලධර්ම-7 කිතුණු සභාව

Related Media

සභාව යනු කුමක්ද? එය පටන්ගත්තේ කවදාද? කිතුණුවන් අතර බොහෝ නිකායන් තිබෙන්නේ ඇයි? මෙම කණ්ඩායම බයිබල් සභාවක නමස්කාර කරන්නේ ඇයි?

ekklesia. යනු සභාවට ග්‍රීක් වචනයයි. එයින් කියන්නේ විශේෂ අරමුණකට කැඳවා ඇති රැස්වීමක් යන්නය.

අපට ඉගෙනීමට ඇති පළමු දෙය නම් බයිබලය සභාව තුල වෙනස් ආකාර දෙකකට කථා කරයි: ජීවමාන කොටස් වලින් සමන්විතවු විශ්ව සභාව, සහ සංවිධානයක් ලෙස පවතින, ස්ථානික නැතහොත් ප්‍රදේශබදව ඇති සභාව.

විශ්ව සභාව- කොටස් වලින් සමන්විත

අර්ථදැක්වීම: විශ්ව සභාව ඇදහිලිවතුන් ප්‍රකාශයට පත් කරමින්, ඉශ්‍රායෙල් ජාතියෙන් වෙනස්ව පවතින්නාවු, ප්‍රාද්ශීය නිකායන් වලට හෝ අනුබද්ධ නිකායන් වලට සීමාවී නැති, පළමුවෙනි පෙන්තකොස්ත දවසේදී පිහිටුවන ලද, ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ බෞතීස්මය තුලින්, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරය ගොඩනගමින්,සිටින්නේය. එය පෙන්තකොස්ත දවසේ සිට අද දක්වා, ජීවත්ව සිටින හෝ මියගිය, ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ල යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල, තිබෙන අය විශ්ව සභාවේ සාමාජිකයින්ය. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ හිසව සිටින ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරයයි.( එපීස1:22)

යේසුස්වහන්සේ සභාව ගැන කීවේ මොනවාද?

කියවන්න මතෙව් 16:18-19.

ක්රිස්තුස්වහන්සේ සභාව ගැන කථා කළේ අනාගතය ලෙසය.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මෙම වචන කථා කරන විට සභාව තවමත් අනාගතයේය. එනම් උන්වහන්සේ මෙම පොළොවේ සිටින විට සභාව පැවතුනේ නැත. සභාව ගොඩනගා ඇති අත්තිවාරම කාගේ මත හෝ කුමක් මතද? ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කියන පර්වතය කුමක්ද?

පේත්‍රැස් ඔහු විසින්ම කියන්නේ පර්වතය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කියාය. (1පේත්‍රස්2:4-8); 1 කොරින්ති3:11, වෙනත් අත්තිවාරමක් නැත(එපීස2:20).

නැතහොත් එය කියන්නේ පේත්‍රැස්ගේ පාපොච්චාරණයයි “ඔබ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේය, ජීවමාන දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයාය. පර්වතයය. විශ්ව සභාවේ සාමාජිකයින් බවට පත්වන සෑම කෙනෙක්ම මෙය පිළිගත යුතු බැවින් එය යේසුස්වහන්සේ ගැන සත්‍යයයි.

සභාව උපත ලැබුවේ කවදාද?

ක්රියා1:5 සහ 2:1-4

යේසුස්වහන්සේ ආපසු ස්වර්ගයට නැගී දවස් දහයකට පමණ පසු පෙන්තකොස්ත දිනයේදී සභාව උපත ලැබීය.

ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ සෑම ඇදහිලිවන්තයෙකුම තුල පුද්ගලිකව හා ස්ථිරව වැඩසිටීම පිණිස ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරය තුලට පැමිණි සේක. යේසුස්වහන්සේට නත්තල මෙන් කිතුණු සභාවට පෙන්තකොස්ත දවසයි. උන්වහන්සේ පැමිණියේ වෙනස් ආකාර වලින් සියලු ඇදහිලිවතුන්ට සම්බන්ධවීමටය.

පාවුල් සභාව ගැන කථා කරන්නේ එය අභිරහසක් ලෙසය.

කියවන්න එපීස 3:6

මෙම අභිරහස නම් යුදෙව්වරු සහ අන්‍යජාතිකයින් ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ බෞතීස්මය තුලින් එකට එකතුවී නව භාවයක් ඇතිවීමය. මෙහි සාමාජිකත්වය සඳහා අවශ්‍ය එකම සුදුසුකම වන්නේ නැවත නැගිටුන ගැළවුම්කරු තුල අදහාගැනීමය. විශ්ව සභාව යනු මුළුමනින්ම අදහාගන්නාවු යුදෙව්වරු හා අන්‍ය ජාතිකයින්ගෙන් සැදුම්ලත් අළුත් දෙයක්ය. මේ අනුව පෙන්තකොස්තයේ පටන්, ජීවත්ව සිටින හා මියගිය සෑම ඇදහිලිවන්තයෙක්ම ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරයේ, විශ්ව සභාවේ සාමාජිකයෙක් වන බව පැහැදිලිය. මියගිය ඇදහිලිවතුන් අප එක්වීමට බලා සිටින ස්වාමීන්වහන්සේගේ දවසේදී ස්වාමීන්වහන්සේ සමග ජීවමාන වන්නෝය.

ස්ථානික සභාව- සංවිධානයක්

අර්ථ දැක්වීම: ස්ථානික සභාව යනු ප්‍රකාශ වෙමින් සිටින, නියෝගයන් පවත්වන, ඇදහිලිවතුන්ගේ එකට රැස්වීමක්ය. එය කිසියම් පාලන ව්‍යුහයක් යටතේ සංවිධානගතව, ඔවුන්ගේ ජන සමුහයට ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ පිණිස බලපෑමක් වෙමින් දෙවියන්වහන්සේට කරන ප්‍රසිද්ධ නමස්කාරය තුලින් සාමාජිකයින්ගේ ශික්ෂණය, නැතිවු අය වෙත ශුභාරංචිය පතුරවමින් කටයුතු කරයි.

විශ්ව සභාව තුල හා ස්ථානීක සභාව තුල සමාජිකයින් අතර වෙනසක් ඇත. විශ්ව සභාව සමන්විත වනුයේ ඇදහිලිවතුන්ගෙන් පමණය, නමුත් ස්ථානික සභාවෙහි ඇදහිලිවතුන් යයි කියාගන්නා නමුත් සැබවින්ම එසේ නොවන සාමාජිකයින්ද සිටිය හැක. ස්ථානික සභාවේ සාමාජිකයෙක් වුවත් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරයේ සාමාජිකයෙක් නොවෙන්නට පුළුවන.

එසේ වියහැක්කේ නොසැලකිලිමත් කමෙන් හෝ රැවටිල්ල තුලින්ය. සමහර සභාවන් ඔවුන්ගේ චාරිත්‍ර තුලින් යායුතු බව ඉල්ලා සිටියත් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල ඇදහිල්ල සැබවින්ම ගළවන්නේ කුමක්දැයි කියා පැහැදිලි කරන්නේවත්, පුද්ගලයා එම තීරණය ගෙන තිබෙනවාද කියා නිෂ්චය කරන්නේවත් නැත. සමහර මිනිසුන්, ඔවුන් විශ්වාස කරනවා යයි කියන්නට පුළුවන, නමුත් බොරුකාරයින් හා කුහකයින්ය. අපේ සභාවෙහි සෑම පුද්ගලයෙකුටම ඔවුන් තම ගැළවුම්කරු හැටියට ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහාගන්නා විට ඔවුන්ගේ සාක්ෂිය ඉදිරිපත් කිරීමට එක්වීමට කැමති අය දිරිමත් කරවනවා. නමුත් තවමත් අප මෝඩයින් වෙන්න පුළුවන්. හදවත දන්නේ දෙවියන්වහන්සේ පමණයි!

කිතුණු නිකායන් බෙහොමයක් තිබෙන්නේ ඇයි?

බොහෝ නිකායන් පටන්ගන්නේ කිතුණු ඇදහිල්ලේ මුලික න්‍යායන් වලට එකග වෙමින්ය. නමුත් ඔවුන් අනෙක් දේවල් වලට එකග නොවෙයි. එනම් - බෞතීස්ම විධිය, ගැළවීම නැතිවෙන්නට හැකිද කියා, ශාරීරික සුව කිරීම්, ආශිර්වාදාත්මක දීමනා,

සභා පාලනය, නමස්කාර මාදිලිය. මම විශ්වාස කරන්නේ විවිධත්වය වෙනස් පුද්ගලයින්ගේ අවශ්‍යතා සපුරන බවයි. සමහරු චාරිත්‍රානුකූල දේවමෙහෙයේ ක්‍රමයට කැමතියි. සමහරු ශක්තිමත් බයිබල් ඉගැන්වීම් වලට කැමතියි. සමහරු අක්‍රමවත් මෙහෙයන් වලට කැමතියි. සමහරු බොහෝ උද්වේගකාරීද තවත් සමහරු බොහෝ අඩු උද්වේගකාරී මෙහෙයන්ටද කැමතියි.

සභා පාලනය

සභා පාලනයේ මුලික ආකාර තුනකි.

Episcopalian (Episkopos): සභාවේ අධිකාරිත්වය පවතින්නේ බිෂොප්වරයා මතය. (මෙතඩිස්ට් සරලය; මෙම ගණයේ ඇන්ග්ලිකන් වඩා සංකීර්ණය; රෝමනු කතෝලික, රෝමයේ බිෂොප් පාප්තුමාගේ නායකත්වය යටතේ ධුරානුක්‍රම පාලනයක් ඇත.)

Presbyterian (Presbuteros): අධිකාරිත්වය පවතින්නේ සභාවෙන්,වැඩිහිටියන් විසින් පත් කරනු ලබන නියෝජිත කණ්ඩායමක් මතය.(ප්‍රෙස්බෙටීරියන්, ප්‍රතිසංස්කෘත, හා සමහර බයිබල් සභා)

Congregational: මෙම ආකාරයේ සභා වල, කාරණ වලදී අවසන් අධිකාරිත්වය සභාව සතු කරන පුද්ගලික කිතුණුවාගේ භූමිකාව අවධාරණය කරයි. සෑම සාමාජිකයෙකුටම ජන්දයක් ඇත. (බැප්ටිස්ට්, නිදහස්, ධර්මදුත, බයිබල් හා ස්වාධීන සභාවන්). අපේ සභාව, මෙහි අවසන් දෙවර්ගයෙහි සංයුක්තයකි: වැඩිහිටියන් විසින් පාලනය කරනු ලබන, මණ්ඩලයක් මගින් ක්‍රියාත්මක වන, සභා පාලක, සහකාර සභා පාලක, හා අයවැය වාර්ථා සභාවේ ජන්ද මගින් තීරණය වන සභාවකි. (මෙහි මුල් ලිපිය රචනය කරන තැනැත්තා)

වැඩිහිටියන්

වැඩිහිටියන්ගේ වගකීම ආත්මික නායකත්වයයි. මෙම කාර්ය මණ්ඩල වලට නියමවන මිනිසුන් හා ඔවුන්ගේ සුදුසුකම් හමුවන බයිබල් පද නම්: 1තිමොති3:1-7 සහ මිනිසුන්ට මෙම කාර්ය තහනම් කරන පද නම් තීතස්1:6-9 සභාව දර්ශනාත්මක වැරදි වලින් ආරක්ෂා කර සභාවට දෙවියන්වහන්සේගේ බැටළු රැල බලාගන්නා එඩේරුන් මෙන් සේවය කිරීම ඔවුන්ගේ වගකීමයි. (ක්‍රියා20:17,28)

ඩීකන්වරු

ඩීකන්වරුන් වැඩිහිටියන්ගේ ආත්මික අධිකාරිත්වය යටතේ නායකත්වයේ ප්‍රායෝගික වැඩ කරනු ලබති. සභා සාමාජිකත්වය තුල අවශ්‍යතාවයන් ඇති අය ගැන සොයා බලා ඔවුන් ඒ ගැන කටයුතු කරති. කාන්තාවන්ටද ඩීකන් කෙනෙකු වීමට පුළුවන. (රෝම16:1; 1තිමොති3:8-11).

ස්ථානික සභාවේ අණ පනත්

ආඥා: “සභාව විසින් ක්‍රියාවේ යෙදිය යුතු ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ නියම කළ පිටාතර ආගමික වතාවත්. සමහරු මේවාට සක්‍රම්න්තු යයිද කියනු ලබනවා.

සක්‍රෙම්න්තුව: “සක්‍රෙම්න්තුවක් යනු දිව්‍යමය ආයතනයකින් බලය ඇති හැඟීම් වලට ප්‍රදානය කරනු ලබන යම් දෙයක්ය. එය සංකේතවත් කිරීමක් පමණක් නොව, කාර්යක්ෂමව අනුග්‍රහය අවගමනය කිරීමකුත්ය.- RC Council of Trent.

ස්වාමීන්වහන්සේගේ රාත්‍රී භොජනය හෝ බෞතීස්මය අනුග්‍රහය අවගමනය කිරීමේ විධි යයි අප විශ්වාස කරන්නේ නැහැ. අප විශ්වාස කරන්නේ ඒවා කරනු ලබන්නේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නියෝග වලට කීකරුවීම දැනටමත් ඇතුලාන්තයේ, අපේ හදවත් තුල සිදුවී ඇති දේ බාහිර වශයෙන් සිතුවම් කිරීමටය. මෙම අණ පනත් දෙකම, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය, භූමදානය, හා නැවත නැගිටීම සිහිපත් කරවන්නේය.

බෞතීස්මය

කියවන්න මතෙව්28:19

මාදිලිය:

baptizo. යන ග්‍රීක් වචනයේ ප්‍රාථමික අර්ථය ගිල්වීමය.

බෞතීස්මය සංකේතවත් කරන, පරණ ජීවිතයට මියයාමත් නව ජීවිතයට නැගිටීමත් සංකේතවත් කරන හොඳම සිතුවම ගිල්වීමයි. නමුත් බෞතීස්මය ගැන වාද විවාද කිරීමත් නිෂ්ඵලය. සෑම ඇදහිලිවන්තයෙක්ම ඔහු හෝ ඇය එය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ නියෝග කර ඇති බව දැනගත් වහාම බෞතීස්ම වියයුතුය. එය ඔබගේ අනන්‍යතාවයට හා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සමග එක්සත් වු බවට ප්‍රසිද්ධියේ සාක්ෂි දැරීමයි. ඔබ ඇදහිලිවන්තයෙක් වීමට පෙර බෞතීස්මවී ඇත්නම්,

ඔබ ඇදහිලිවන්තයෙක් ලෙස බෞතීස්මය ලැබීමට පසුබට නොවන්න. බෞතීස්මය යනු ඔබේ ස්වාමීන්වහන්සේට අවනතවීමය.

ස්වාමීන්ගේ රාත්‍රී භෝජනය, සහභාගිකම, සත් ප්‍රසාදය

කියවන්න 1කොරින්ති11:23-32

ස්වාමීන්ගේ රාත්‍රී භෝජනය පැවැත්වීමේ අරමුණු කීපයක්ම තිබෙනවා:

1. එය අපේ ස්වාමීන්වහන්සේගේ ජීවිතය, සහ මරණය සිහි කිරීමකි. මුහුන් නැති රොටී පව් උදෙසා පුජාවක් වීමට සුදුසුකම් ලත් අපේ ස්වාමීන්වහන්සේගේ ජීවිතයෙහි සම්පුර්ණත්වය නියෝජනය කරයි. මිදියුෂ නියෝජනය කරන්නේ අපේ පාප කමා කරන උන්වහන්සේගේ ලේ වැගිරීමයි.

2. 1කොරින්ති11:26 කියන්නේ මෙම සිහි කිරීමේ රාත්‍රී භෝජනය සුභාරංචියේ මුලික කරුණු ප්‍රකාශයට පත් කරන බවයි. එය ස්වාමීන්වහන්සේගේ මරණය ප්‍රකාශ කරයි.

3. එය යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ නැවත පැමිණෙන බව අපට සිහිපත් කරයි. උන්වහන්සේ පැමිණෙන තුරු අප එය පැවැත්වීමට නියමිතය.

4. එය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරය තුල අප එකිනෙකා සමග ඒකත්වයක සිටින බවද එම ශරීරයේ සහෝදර සාමජිකත්වය සමග සහභාගිත්වයෙන් සිටින බවද සිහිපත් කරයි. (1කොරින්ති10:17).

කොටස් කාර විය හැක්කේ කාටද?

යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය හා නැවත නැගිටීම තම පාප උදෙසා සිදු කර ඇතැයි විශ්වාස නොකරන අය විසින් එය නොකළ යුතුය.

නිකායක සාමාජිකත්වය ගැන නොසලකා ඕනෑම ඇදහිලිවන්තයෙකුට සහභාගි විය හැකිද? ඔව්, මෙය ස්වාමීන්වහන්සේගේ මේසයයි, එයට විශ්ව සභාවේ සියලු සාමාජිකයින් ආරාධිතය. එය බැප්ටිස්ට් හෝ කතෝලික හෝ බයිබල් සභාවක නොවේ. බාධාවීම නිකායික සම්බන්ධයක් පදනම්ව සිදුවේ නම් එය විශ්ව සභාවේ එක්සත්කම සඳහාවන කැඳවීමට එරෙහි වීමකි. (Communion at Lausanne)

අවවාදයය! 1කොරින්ති11:27-32: සහභාගිවීමට පෙර අපේ ආත්ම විමසීම හා පසුතැවිලිවීම අප විසින් කිරීමට ඇත. එසේ නොවුවොත් එය රෝගීවීම හා මරණයට පත්වීම පවා වියහැකි විනය කඩ කිරීමක් වනවා ඇත.

ස්ථානීය සභාවක් සඳහා අරමුණ

1. නමස්කාරය හා ස්වාමීන්වහන්සේ කෙරෙහිවු ප්‍රේමය පෙන්වීම( එළිදරව්2:4).

2. එහි සාමාජිකයින්ට එකිනෙකාට ප්‍රේම කිරීම හා යහපත් වැඩ කළ හැකිවන පරිදි මෙහෙවර කිරීම (හෙබ්‍රෙව්10:24).

3. මහා නියෝගය ඉටු කිරීම කරගෙන යන නියෝජිතයෙකු වීම, ඇදහිලිවතුන්ට ප්‍රතිචාර දැක්විය හැකි වන පරිදි දේව මෙහෙයන් වලදී ශුභාරංචිය දේශනා කිරීම.

4. සභාවේ අවශ්‍යතා ඇති අය ගැන සැලකිලි දැක්වීම උදා: වැන්දඹුවන්, අනාථ දරුවන්, හා දිළින්දන් ( යාකොබ්1:27;1තිමොති5:1-6).

5. ලෝකය තුල යහපත්කම් කිරීම (ගලාති6:10)

6. පරිනත ස්ථාවර හා ශුද්ධ කිතුණුවන් බිහිකිරීම ( කොලොස්සි1:28;හෙබ්‍රෙව්6:1; එපීස4:14-16). සදාචාරමය විනයක් ඇතිව මෙය න්‍යය තුල පවිත්‍රව, පැවතීම අරමුණු කරයි. (1කොරින්ති5,2තිමොති:16-18).

විශ්වීය සභාවේ නිරූපණ

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ එඬේරාය, අපි බැටළුවෝය. (යොහාන්10) රැකබලාගැනීම හා ආරක්ෂාව.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මිදි වැලය, අපි අතුය. (යොහාන්15)- ඵලදැරීම හා ශක්තිය.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කොනේ ගලය, අපි ගොඩනැගිල්ලේ ගල්ය. (එපීස2:19-21) කොනේ ගල දිශාවන් දෙනු ලබන අතර එය තබන්නේ එක වරක් පමණය.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ උත්තම පුජකයාය, අපි පුජක රාජ්‍යයක්ය.(1පේත්‍රැස්2) - අපි අපම පුජා වන්නෙමු, අපේ භාවාර්ථය සහ අපේ සේවය.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ හිසය, අපි උන්වහන්සේගේ ශරීරයේ අවයවයෝය.(1කොරින්ති12)- හිස හැටියට උන්වහන්සේ මගපෙන්වන සේක; සාමාජිකයින් හැටියට උන්වහන්සේ අපට දී ඇති ආත්මික දීමනාවල අභ්‍යාස තුලින් අපි එකිනෙකාට සේවය කරන්නෙමු.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මනමාලයාය, අපි උන්වහන්සේගේ මනමාලියයි.(එපීස5:25-33), එළිදරව්19:7-8) සදාකාලික ප්‍රේමය සහ සමීපත්වය.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ උරුමක්කාරයාය, අපි සබැඳි උරුමක්කාරයෝය.(හෙබ්‍රෙව්1:2, රෝම1:17)- අපි උන්වහන්සේගේ මහිමය බෙදාගන්නෙමුව.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ප්‍රථම ඵලයයි, අපි අස්වැන්නයි.(1කොරින්ති15:23)- උන්වහන්සේගේ නැවත නැගිටීම අපගේ නැගිටීමද සහතික කරයි.

ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ස්වාමියාය, අපි උන්වහන්සේගේ දාසයෝය (කොලොස්සි4:1, 1කොරින්ති7:22)- දාසයා කරන්නේ ස්වාමියාගේ කැමැත්තයි. ස්වාමියා දාසයා ගැන සලකන්නේය.

අප මෙම කරුණු භාවිතා කරන්නේ කෙසේද?

අපි සෑම නෙනෙක්ම විශ්ව සභාවේ සාමාජිකයින් බව සහතික කරගත යුතුය. අප නමස්කාර කරන්නේ කුමන සභාවේද යන්න ප්‍රශ්නයක් නොවේ.

විශ්වීය සභාවේ සාමාජිකත්වය ස්වාමීවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ඔබේ ගැළවුම්කරු යයි විශ්වාසය තැබීමෙන් සුරක්ෂිතවේ. ඔබ විශ්ව සභාවේ, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරයේ සාමාජිකයෙක්, යයි දැනගැනීම මහත්වු සුරක්ෂිත කමකි. මෙම සහතිකවීම ඔබට වර්ධනයවීමට හා සේවය කිරීමට හැකි ස්ථානීය සභාව හඳුනාගැනීමට උනන්දුව ඇති කළ යුතුයි. අපේ සභාව වැනි සභාවන් බොහෝ කාරණ තුල සේවය කිරීමට සාමාජිකත්වයක් ඉල්ලා සිටින්නේ නැත. නමුත් ඔබ ආශිර්වාද ලබන, ආත්මිකව වර්ධනය වන සභාවට සහය දැක්වීම ඔබ පෙන්නුම් කරන හොඳ අදහසක් නොවනවා නොවේද?

සමිබන්ධ වනවා යනු මෙහි සිටින මිනිසුන් ඔබ විසින්ම හඳුනාගැනීමයි. ඔවුන් ඔබේ පවුලයි. ඔබ මුදල් දෙනවා, ඔබ අවශ්‍යතා ඇති අයටඋදව් කරනවා, ඔබ සහභාගිකම් පවත්වනවා, ඔබ සේවය කරනවා. සම්බන්ධවීම යනු කැපවීමයි! ඔබ මෙම සභාවට නිතිපතා පැමිණ එය ඔබේ සභාව යයි සලකනවා නම්,තමා සාමාජිකයෙක් වියයුතු යයි ඔබ සිතන්නේ නැද්ද? නව සාමාජිකත්ව පංති අඩු තරමින් වසරකට හතර වතාවක් පවත්වනවා. ඒවා පවත්වන්නේ අනුගාමී ඉරුදිනවල උදෑසනය. ඔබ සම්බන්ධවීමට ඉල්ලුම් කළොත් ඔබට ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුල ඔබේ පුද්ගලික සාක්ෂිය දිය හැකි වැඩිහිටියෙකු සමග සම්මුඛ පරීක්ෂණයක් තිබෙනවා. ඉන්පසු ඔබ සභාවට ඉදිරිපත් කරනවා ඇත.

අපේ න්‍යායික ප්‍රකාශනය ඔබට දැනුම්දී ඇතැයි මා බලාපොරොත්තු වෙනවා. දිරිමත් වන්න, ඔබේ සභාව විශ්වාස කරන්නේ මොනවාදැයි ඔබෙන් අසන ඕනෑම කෙනෙකුට උත්තර දීමට අවශ්‍ය සම්පත් වලින් ස්ථාවර වන්න.

අධ්‍යයන ප්‍රශ්න

කියවන්න මතෙව්16:13-18; ක්රියා2;1-4, 41-47

1. යේසුස්වහන්සේ මේ පොළොවේ සිටියදී සභාව ගැන කථා කළේ මොන කාලයෙන්ද? සභාව උපත ලැබුවේ කවදාද? සභාවේ ඇදහිලිවතුන්ගේ චරිත හැඩ ගැසෙන ක්‍රියාකාරකම් මොනවාද?

කියවන්න 1කොරින්ති3:9-10; එපීස19:22

2. සභාවේ එකම අත්තිවාරම කවුද?

කියවන්න 1තිමොති3:15; 1කොරින්ති12:13,27; එපීස2:19-22; එපීස5:30-32

3. මේ එක් එක් ජේද සභාව ගැන කියන්නේ මොනවාද? සෑම ලාංජනයකම ඇති වැදගත්කම කුමක්ද? ඔබ සිතන්නේ මෙය යොමු කරන්නේ ස්ථානික සභාවටද විශ්වීය සභාවටද? විශ්වීය සභාවේ සාමාජිකයින් කවුද? ඔවුන් ස්ථානික සභාවෙන් වෙනස් විය හැක්කේ කෙසේද?

කියවන්න 1කොරින්ති12

4. ක්‍රිස්තුස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරයේ සාමාජිකයින් ක්‍රියාත්මක වියයුතු විධිය ගැන මෙම ජේදය කියන්නේ මොනවාද? අප කවුරුන් වාගේද? වෙනස්ද? එකිනෙකා කෙරෙහි අපට තිබිය යුතු ආකල්ප මොනවාද? අපම කෙරෙහි තිබිය යුතු ආකල්ප මොනවාද?

කියවන්න මතෙව්26:26-29; ලුක්22:19-20; 1කොරින්ති11:23-31

5. යේසුස්වහන්සේ නැවත ලැමිණෙන තුරු පැවැත්වීමට උන්වහන්සේ නියෝග කළ වතාවත් මොනවාද? එය සිහිපත්කරන්නේ කුමක්ද? සහභාගිවීමට පෙර අපි සෑම කෙනෙක්ම කළයුත්තේ කුමක්ද? එය “නුසුදුසු ආකාරයෙන්” ගැනීම කෙරෙහි ඇති දඬුවම දඩුවම කුමක්ද?

කියවන්න මතෙව්228:18-20;ක්රියා2:36-47; රෝම6:1-5

6. යේසුස්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ සභාවට පැවැත්වීමට නියෝග කළ අනෙක් වතාවත් මොනවාද? මුල් සභාවේ ඒවා කළේ කවදාද? එය සංකේතවත් කළේ කුමක්ද? එය අන්

කියවන්න යොහාන් 15:9-10

7. ඇදහිලිවතුන් බෞතීස්ම කළයුතුවීම හා රාත්‍රී භෝජනයට සහභාගිවීමේ ප්‍රධාන හේතුව කුමක්ද? අපේ කීකරුකම ඔප්පු කරන්නේ කුමක්ද? ඔබ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අදහාගත්තාට පසු බෞතීස්ම වී තිබෙනවාද?

8. ස්ථානීය සභාවට කැපවීමට හා සම්බන්ධ වීමට අපට අත්මික පරිනත භාවයකට වර්ධනය වීම අවශ්‍යය වන්නේ ඇයි? ඇදිහිලිවතුන්ගේ ප්‍රාදේශීය සංවිධානයක පමණක් සිටීමෙන් අපට මගහැරීමට ඉඩ ඇත්තේ කුමක්ද? “මට සභාවකට යන්නට වුවමනා නැහැ, මමම දෙවියන්වහන්සේ නමස්කාර කරනවා යයි කියන ඇදහිලිවන්තයෙකුට ඔබ දෙන පිළිතුර කුමක්ද?

Related Topics: Curriculum, Ecclesiology (The Church)

క్రైస్తవ విశ్వాసపు ప్రాథమిక సత్యాలు

This a translation into the Telugu language of the original study by Vickie Kraft. This study examines the core beliefs essential to the Christian faith—why we believe what we do about God, the Bible, the creation of mankind and subsequent Fall, Jesus Christ the Lord, our need for salvation, the Holy Spirit and the church.  

Related Topics: Basics for Christians, Curriculum, Discipleship, Faith

[క్రైస్తవ విశ్వాసపు ప్రాథమిక సత్యాలు -1] బైబిల్ - దేవుని వాక్యం

Related Media

ఉపోద్ఘాతము:

“లేఖనములు : బైబిల్ దైవావేశము తో దేవుని నుండి పలుకబడిన వాక్కు అనియు దాని మూల రచనలు దోషరహితమైనవనియు సిద్ధాంతము మరియు అనుచరణకు అంతిమ ఆధికారము కలదనియు నమ్ముచున్నాము.

‘పెరేడ్’ అనే మ్యాగజైన్ లో కార్ల్ సాగన్ అనే వ్యక్తి క్యాన్సర్ తో తన అనుభవాన్ని తెలియజేసాడు. ఆయనకు పునర్జన్మ మీద నమ్మిక లేదు. క్రైస్తవులు , ముస్లిములు , యూదులు మరియు హిందువులు ఆయన గురించి ప్రార్ధించినట్లు

తెల్పినాడు. “ దేవుడు ఉన్నట్లయితే ,ప్రార్ధన ద్వారా ఆయన ప్రణాళిక మారగలిగినదైతే నేను ఆయనకెంతో కృతజ్ఞుడిని” . కార్ల్ సాగన్ ఖగోళ శాస్త్రాన్ని చదివాడు. ఈ దినాలలో విశ్వమంతటి మీద అధికారం ఆయనకు కలదు . కాని తన విద్య సృష్టికర్త ఐన దేవునిని ఆరాధించకుండా త్రుణీకరించేలా చేసింది. అంతే కదా ! రోమా 1:18 – 20 చెప్పుచున్నది కాదా?

రోమా 1:18 20 చదవండి.

సృష్టి ద్వారా దేవుడు వున్నాడనియు ఆయన అనంత శక్తిగలవాడనియు మనము తెలుసుకోగలము. కాని దేవుడు దానికంటే మరి ఎక్కువగా తనను తను ప్రత్యక్షపరుచుకున్నాడు.

హెబ్రీయులు 1:1-2 చదవండి.

ఆయన ప్రవక్తలద్వారా తన మాటలను పలికించాడు. కాని ఆయన చివరిగా మరియు సంపూర్తిగా తన ప్రత్యక్షతను తన కుమారుని ద్వారా వెల్లడిపరిచాడు. దేవుడు ఎలా ఉంటాడో యేసు ద్వారా తెలియబడుచున్నది. ఆయన ఎలా ఆలోచించే వాడో ,ఎలా స్పందించే వాడో మరియు ఆయన కార్యములు దేవుడు వీటినన్నిటిని బైబిల్ నందు భద్రపరిచాడు. దేవుని గురించి మనమేమి విశ్వసిస్తున్నామో దానికి మూలము బైబిల్. క్రీస్తు , మానవత్వం ,రక్షణ ,పరలోకం ? మనకు గల అధికారం?

మనము ఎందుకు బైబిల్ ను విశ్వసించాలి ? మన జీవితాన్ని నియంత్రిస్తూ మనలను అధికారపూర్వకంగా నడిపిస్తున్నదనటానికి ఋజువు ఏమిటి?

బైబిల్ గ్రీకు పదమైన బిబ్లోస్ (biblos) అనగా పుస్తకము , బిబ్లియా (biblia) అనగా పుస్తకములు నుండి వచ్చినది. బైబిల్ అన్న పదం బైబిల్ లో ఎక్కడా ఉపయోగించలేదు.

బైబిల్ విశిష్టమైన దేవునివాక్యం గల పుస్తకం

బైబిల్ దేవునివాక్యం గల విశిష్టమైన పుస్తకం అనుటకు 2 ఋజువులు కలవు. అవి బాహ్యమైన మరియు అంతర్గతమైన ఋజువులు.

బాహ్యమైన ఋజువులు External evidence

1. బైబిల్ యొక్క నిరంతరత (The continuity of the Bible)

దాదాపు 40 మంది రచయితలచే సుమారు 1600 సంవత్సరాల కాలంలో రచింపబడినను అది ఒకే పుస్తకమైయున్నది కాని అనేక పుస్తకముల కూర్పు కాదు. రచయితలలో రాజులు,సామాన్యులు,తత్వజ్ఞానం కలవారు, జాలరులు, వైద్యుడు, పన్నులు వసూలు చేసే అధికారి, రాజనీతిజ్ఞులు,కవులు మరియు రైతులు వున్నారు.

ఇటలీ, గ్రీసు,బబులోను, పర్షియా మరియు ఇశ్రాయేలు మొదలైన అనేక దేశాలలో

వ్రాయబడింది. ఈ రచయితలు వేర్వేరు సాంస్కృతిక నేపధ్యం గలవారు మరియు విభిన్నమైన అనుభవాలు కలిగి వుండిరి. వారందరూ తమ తమ స్వభావాల్లో మరియు వ్యక్తిత్వాల్లో విభిన్నమైనవారు.

వారు 3 భాషలలో వ్రాశారు. పాతనిభంధన : హీబ్రూ, అరామీ భాషలలో, క్రొత్తనిభంధన : గ్రీకు భాషలో

కాని బైబిల్ విభిన్న రచయితలతో వ్రాయబడిన సంకలనం (anthology) కాదు.ఆదికాండము నుండి ప్రకటన వరకు అద్భుతమైన కొనసాగింపు మరియు ఏకత్వము కలదు.

స్వర్గాన్ని కోల్పోవుటతో ఆరంభమయ్యే ఆదికాండము స్వర్గాన్ని తిరిగిపొందే ప్రకటన

గ్రంధంతో ముగుస్తుంది. జీవవ్రుక్షానికి ద్వారాన్ని మూసివేయుట ఆదికాండములో చెప్పబడితే ,దానిని ఎప్పటికీ తెరిసివుంచడాన్ని ప్రకటనలో చూడగలము. (Geisler & Nix . Evidence that demands verdict P19)

సిద్ధాంతము క్రమమైన రీతిలో తెలియజేయబడుతూ వచ్చింది.రక్షణ గూర్చి .కా 3 లో ప్రస్తావిన్చబడగా , అనేక వాగ్ధానాల చిత్రీకరణల ద్వారా పాతనిభంధనలో రూపొందింపబడగా , సువార్తలలో సాధ్యపడింది. పత్రికలలో వివరించబడింది.ప్రకటన గ్రంథంలో మహిమకరంగా ముగించబడింది.

2. బైబిల్ ప్రత్యక్షతల విస్తృతి (The extent of biblical revelation)

బైబిల్ లోని రచనలన్నీ మానవ జ్ఞానానికి సంబంధించిన తొలిదినాల్లో అనగా రచయితలకు నూతన పరిశోధనలు తెలియక ముందే వ్రాయబడ్డాయి.కాని వారు వ్రాసిన విషయాలు తరువాతి పరిశోధనలతో విభేదించలేదు.

యెషయా 40:22 – ఆయన భూమండలము మీద ఆసీనుడైయున్నాడు.

ఇది 2800 సంవత్సరాల క్రితం వ్రాయబడింది.

యోబు 26:7 - శూన్యమండలము పైని ఉత్తర దిక్కున వున్న ఆకాశవిశాలమును ఆయన పరిచెను. శూన్యముపైని భూమిని వ్రేలాడదీసెను.

ఇది 4000 సంవత్సరాల క్రిందట వ్రాయబడింది.

పురావస్తు శాస్త్రవేత్తలు (Archeology) బైబిల్ లో చెప్పబడిన అనేక విషయాలకు ఋజువులు కనుగొన్నారు.(Hittites,Sargon)

3. బైబిల్ యొక్క ప్రచురణ మరియు ప్రభావము (Influence and Publication of Bible)

బైబిల్ వలె ఏ పుస్తకము అనేక భాషలలో ప్రచురింపబడలేదు .ఇప్పటికీ ఎక్కువగా అమ్ముడవుతున్న పుస్తకం . ఫ్రాన్స్ కు చెందిన హేతువాది Voltaire ఒక వంద సంవత్సరాల లోపు బైబిల్ అనబడే పుస్తకము మరుగునపడిపోతుంది. మరియు క్రైస్తవుల ఉనికి తుడిచివేయబడి చరిత్రలో కనుమరుగు అవుతుందని పలికాడు . కాని Voltaire చరిత్రలో కనుమరుగయ్యాడు కాని బైబిల్ ఇప్పటికీ ప్రపంచమంతా వ్యాప్తి చేయబడుతూనే వున్నది. వాస్తవానికి విచిత్రంగా Voltaire మరణించిన 50 సంవత్సరాలకు Geneva Bible Society వారు ఆయన ఉపయోగించిన press మరియి గృహాన్ని అనేక బైబిల్లను ముద్రించే స్థలంగా ఉపయోగించారు. (Evidence P23)

4.రాతప్రతుల ఆధారాలు (Manuscript evidence)

పురాతన రచనల రాతప్రతులతో పోలిస్తే క్రొత్తనిబంధనకు సంభందించి 13,౦౦౦ రాతప్రతుల భాగాలు లభ్యమైనాయి. ప్రతులు కొన్ని 2 శతాబ్ధపు కాలపు నాటివి .

Sir. Frederic Kenyon, director అండ్ principal librarian of the British museum విధంగా అన్నారు: ఏ ఇతర పురాతన గ్రంధానికి కూడా దాని వాక్యభాగానికి సరిపడిన సాక్ష్యాధారాలు లేవు. పక్షపాతము లేని (రహిత) మేధావి కూడా వాక్యభాగం సరైనది కాదు అని తిరస్కరించలేదు.

5. పక్షపాతము లేని బైబిల్ (unprejudiced authority of Bible)

ఈ మానవ రచనలు (మూలముగా) మానవుల పక్షముగా వ్రాయబడలేదు. బైబిల్ నందు ఘనతవహించిన మానవులందరి (అబ్రహాము ,మోషే ,దావీదు ,పేతురు )

పాపములు మరియు బలహీనతలు కూడా వివరించబడియున్నవి.సాతాను మరియు మానవుని(యోబు ) మధ్య జరిగిన తప్పులు మరియు పొరపాట్లు పొందుపరచబడినవి. నేటి మానవుని యొక్క స్వాభావిక ప్రవృత్తి దాని యందు నిక్షిప్తం చేయబడింది.

6. బైబిల్ యొక్క విశిష్టత (The supreme haracter of the Bible)

దేవుని యొక్క వ్యక్తిత్వాన్ని మరియు మహిమను ఆయన కుమారునిలో ప్రత్యక్షపరిచే బైబిల్ ఎంతో అతీతమైనది. మర్త్యమైన మానవుడు యేసుక్రీస్తు వంటి వ్యక్తిని ఎన్నడూ కనుగొనలేడు. మనము ప్రయత్నించి ఆయనను రూపొందించలేము. గ్రీకు పురాణాలలో వారి దేవతలు వారి యొక్క (magnified images) ప్రతిబింబాలైయున్నవి.

బి .అంతరంగిక ఋజువులు (internal evidence)

2 తిమోతి 3:16 -13 చదవండి Theopnestos = God-breathed

క్రొత్తనిబంధనలో ఇక్కడ మాత్రమే ఈ విధంగా వ్రాయబడింది.

లేఖనము దైవావేశపూరితమైనది.

ఈ దైవావేశము రచయితలకు కాదు గాని దేవుని వాక్యానికే సూచిస్తుంది. రచయిలతల పొరపాటు వలన ఏదైనా తప్పు దొర్లివుండవొచ్చును గాని దేవుడు వారి మనస్సులో తన లోప రహితమైన వాక్యాన్ని వుంచాడు. అందుచే వారు రచించిన దేవుని వాక్యం లోపరహితమైనది. మానవులైన రచయితలకు ఎలా వ్రాయాలో దేవుడు ఏవిధంగా తెలిపాడు?యాంత్రికంగా ప్రభోదించుట వలన మాత్రమే కాదు.

చదవండి 2 పేతురు 1:20-21

మానవ మాత్రులైన రచయిత ఒక పడవ లోని ప్రయాణికులను గమ్యస్థానానికి చేర్చునట్లు మానవ మాత్రులైన రచయితలు దేవునిచే గమ్యం వరకూ నడిపించారు .

దేవుడు అనేక మార్గాల ద్వారా తన వాక్యాన్ని ప్రకటించాడు.

నిర్గమ 34:27 : ఈ వాక్యములను వ్రాసికొనుము అని చెప్పినాడు.

యెహోవా వాక్కు ప్రవక్తలకు ప్రత్యక్షమాయెను. : యిర్మియా 1:2 ;హోషేయ 1:1 దర్శనములు మరియు స్వప్నములు దానియేలు 2:1;7:1 ల ద్వారా తెలియజేయబడింది.

కనుక లేఖనములు దేవుని యొక్క సంపూర్ణ అధికారాన్ని మరియు పరిపూర్ణతను తెలియజేయుచున్నవి .

ఆయన ఏ దోషము లేని మరియు లోపరహితమైనవాడు.

ప్రేరణ యొక్క విస్తృతి సమస్త లేఖనము (Extent of Inspiration—ALL Scripture)

ప్రతి యొక్క పదము సమానముగా దేవునిచే ప్రేరితమైనది. నోటిమాట ద్వారా అందించిన పదాలు మరియు సమగ్రమైన భావముతో కూడిన పదాలు . బైబిల్ దేవుని వాక్యాన్ని మాత్రమే కలిగియుండవు కాని , ఆ వాక్యము నీతో మాట్లాడుతుంది.

1 తిమోతి 5:18 – పౌలు లూకా 10 :7 ను ద్వితియోపదేశకాండము 25:4 కి వున్న సమానమైన లేఖనముగా పేర్కొన్నాడు (Graphe)

2 పేతురు 3 :15-16 – పేతురు , పౌలు యొక్క రచనలను ఇతర లేఖనభాగాలతో సమానవైనవిగా పేర్కొన్నాడు.

శబ్ద సంబంధమైన సంపూర్ణ దైవావేశము (verbal plenary inspiration)

నిర్వచనము : పరిశుద్ధాత్ముడు మానవాతీతమైన పరిచర్య ద్వారా

మానవమాత్రులైన రచయితలు లేఖనాలను వ్రాయునపుడు తమ వ్యక్తిగత ఉద్దేశాన్ని ప్రచురపరచకుండా లోపరహితమైన దేవుని ప్రత్యక్షత మానవాళికి వెల్లడియగునట్లు మౌలికమైన రచనలను పర్యవేక్షించాడు.

ఆదిమ రచనలలో మానవ రచయితలు పదాలను ఎంపిక చేసే విషయంలో దేవుని ఆత్మ వారిని నడిపించింది. అనేక పుస్తకాలు రచయిత యొక్క వ్యక్తిగత శైలి భాషాకూర్పు మరియు వారి వ్యక్తిత్వాన్ని కనపరిచే ఆలోచనలు , భావాలు , అనుమానాలు ,ప్రార్ధనలు , భయాలు మున్నగు వాటిని వెల్లడిపరుస్తాయి.

లూకా వైద్యుడు కనుక వైద్యానికి సంభందించిన విషయాలను /పదాలను ఉపయోగించాడు.

పౌలు గ్రీకు భాషలో పండితుడు కనుక గ్రీకు పద్యాలను అక్కడక్కడా ఎత్తిచెప్పాడు. (.కా 17 )

దేవుడు మానవ రచయితలను ఏర్పాటు చేశాడు.

కాని మనుష్యులు వారు వ్రాసే విషయాలను అర్ధం చేసుకోలేకపోయారు. (దానియేలు12:8-9).అయినప్పటికీ ,దేవుని నడిపింపులో వారు 66 పుస్తకాలను రచించారు .ఒక ఏకత్వము మరియు పరిశుద్ధాత్మ యొక్క స్థిరమైన ప్రత్యక్షత వారి రచనలకు తోడ్పడింది.

ధృడమైన అంతర్గత సాక్ష్యము (consistent internal testimony)

బైబిల్ లోని పాత మరియు క్రొత్త నిబంధన భాగాలూ ధృడంగా దేవుని వాక్కును వెల్లడిపరుస్తున్నాయి.

నిర్గమ 20 :1 ; ద్వితియో .కా 6 :6-9; 2 సమూయేలు 22 :31,23 :2; కీర్తనలు 19:7-11 , 11:9,11,18, 89 – 91;97 ,100 ,104-5,13౦ ; సామెతలు 30 :5-6;

యెషయ 55:10-11;22:29; మార్కు 13:31; యోహాను 2:22;5:24;అ.కా 17:11;

2 తిమోతి 2:15 ;1 పేతురు 1: 23-25; ప్రకటన 1:1-3;22:18.

యేసు యొక్క సాక్ష్యము (Testimony of Jesus)

యేసు మరియు పాతనిబంధన (Jesus and the OT)

మత్తయి 5 :18 ; యోహాను 10:35 లేఖనము విడదీయరానిది

ఆయన పాతనిబంధన నెరవేర్పుగా వచ్చాడు మత్తయి 1:22-33; 4:14 ;8:17; 12:17;15:7 ,8 ;21:4-5

కీర్తన 110:1 మరియు మత్తయి 22:43-44 ప్రతిమాట ఎంతో ఖచ్చితమైనది .

పరిశుద్ధాత్ముడు మరియు దావీదు.

లూకా 24 :27 ఆయనకు సంభందించిన లేఖనాలన్నీ ఎంతో ఖచ్చితమైనవి. యోహాను 5:39-40

క్రొత్తనిభంధన లో ప్రాముఖ్యమైన అన్ని భాగాలలో ఆయన పాతనిభంధన వాక్యాలను ఎత్తి చెప్పాడు , ముఖ్యంగా మితవాదులు (liberals) వ్యతిరేకించే పుస్తకాలనుండి ఉదా: ద్వితియోపదేశ కాండము, యోనా,దానియేలు

ద్వి.కా 6: 16 –మత్తయి 4:7 ; యోనా – మత్తయి 12:40; దానియేలు 9:27 ;12:11-మత్తయి 24:15

యేసుక్రీస్తు యొక్క వ్యక్తిత్వము మరియు సత్యాన్ని ప్రశ్నించకుండా పాతనిబంధన ప్రేరణను ప్రశ్నించుట అసాధ్యము. క్రీస్తు యొక్క నమ్మకత్వము ప్రధానమైనది. ఆయన ,”నేనే సత్యాన్ని “ అని చెప్పాడు.మితవాదులు అభ్యంతరపడినట్లుగా తన వయస్సుకు సంభందించిన వివాదాన్ని ఆయన లేక్కబెట్టలేదు.

యేసు మరియు క్రొత్తనిభంధన (Jesus and the NT)

క్రొత్తనిభంధన రచనలను యేసు ముందుగానే వెల్లడించాడు. యోహాను 14 :25 – 26 ;15:26-27 ;16:12-13

పరిశుద్ధాత్ముడు మానవమత్రులైన రచయితలకు , పాతనిభంధన రచయితలకు తోడ్పడినట్లే క్రొత్తనిభంధన రచయితలకు తోడ్పడ్డాడు .

బైబిల్ నందు యేసు యొక్క సాక్ష్యము నిర్ణయాత్మకమైనది.ఆయన దేవుడు మరియు పాపరహితుడు అని మనము నమ్మినట్లయితే ఆయన సత్యవంతుడు అని మనము విస్వసించినట్లయితే మనము లేఖనములు ఏర్పరచబడిన విధానము కూడా నిర్దిష్టమైనవి అని అంగీకరిస్తాము. మనకు ప్రతీ విషయము సంపూర్ణంగా అర్థం అవ్వాలని లేదు. అది అంత ముఖ్యం కాదు. నాకు అణుశక్తి గురించి ఏమాత్రం అర్థం కాదు.కాని దాని యొక్క శక్తిని నేను నమ్ముతాను. దాని ప్రభావాన్ని చూచాను. లేఖనముల యొక్క శక్తిని నేను అనుభవించాను. వాటి గురించి పూర్తిగా అర్థం కాకపోయినప్పటికీ!

బైబిల్ సరిగా అర్థం చేసుకునే క్రమంలో మనము గుర్తించవలసినదేమనగా లేఖనములు వెల్లడిచేసే అన్ని విషయాలు మనకు అర్థం కావు కాని బైబిల్ నందు మనకు అర్థం కాగలిగిన విషయాలను చాల అందంగా ఒక క్రమంలో పొందుపరచబడి మరియు దేవుని గూర్చి ఆయన యందలి విశ్వాసాన్ని గూర్చి ఖచ్చితంగా వెల్లడించే ఒకే ఒక్క మూలాధార గ్రంథం. దానియేలు గ్రంథం వలె నేరవేర్చబడిన ప్రవచనం,యేసు యొక్క సాక్ష్యం మరియు సర్వశక్తి మంతుడు ,సర్వజ్ఞుడైన దేవుని ఊపిరి మూలముగా ఏర్పడిన లేఖనాలు ఆయన మనలను ప్రేమిస్తూ తన కుమారుడైన ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు ద్వారా మనలను ఆయన స్వాస్త్యముగా చేసుకున్నాడని బలంగా నమ్మునట్లు పరిశుద్ధాత్మ ఆ లేఖనాలు ఉపయోగిస్తున్నది.కనుక మనము మన విశ్వాసము మరియు నడతపై బైబిల్ కు అధికారము కలదని నమ్మవచ్చును.

బైబిల్ యొక్క అధికారం (Biblical Authority)

నిర్వచనము : దేవుని గుణ లక్షణాలను ,దేవుని చిత్తాన్ని ఖచ్చితంగా మరియు నిశ్చయంగా తెలియపరుచుటలో దైవికమైన శక్తి కలిగినది (దేవుని వాక్యము) బైబిల్.

(లేఖనాలు)బైబిల్ అధికారము కలిగినది ఎందువలనంటే

1. అవి దైవావేశము వలన కలిగినవి (దైవప్రేరితము)

2.పరిశుద్ధాత్మ ప్రేరణ ఆధికారము క్రింద ఎన్నిక చేయబడిన వ్యక్తులచే వ్రాయబడినది.

3.ఈ లేఖనములను దైవత్వములోని రెండవ వ్యక్తియైన ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు ద్వారా నిర్ధారించబడినవి.

4.లేఖనాలు పరిశుద్ధాత్మ ప్రేరితము.(ఎఫె 6:17 ,హెబ్రీ 4 :12, 1 తిమో 4 :1). ఆత్మ ఖడ్గము ,జీవము కలిగి శక్తి కలిగిన రెండంచుల వాడిగల ఎటువంటి ఖడ్గము కంటే పదునైనది.

5.లేఖనాల గుణలక్షణాలు నిరూపింపబదినవి.

II తిమో 3 :16-17 (ఫిలిప్స్ ) మరొకసారి చదవండి.

“ దైవజనుడు సన్నద్ధుడై ప్రతి సత్కర్యమునకు పూర్ణముగా సిద్ధపడి యుండునట్లు దైవావేశము వలన కలిగిన ప్రతి లేఖనము ఉపదేశించుటకును, ఖండించుటకును , తప్పు దిద్డుటకును, నీతి యందు శిక్ష చేయుటకును ప్రయోజనకరమైయున్నది “.

ప్రామాణికత-కొలబద్ద –కొలమానం

ప్రామాణికత అనగా లేఖన భాగములను(పుస్తకములను) కొలుచుటకు వాడిన ఖచ్చితమైన కొలబద్ద.

ప్రామాణిక పుస్తకంగా చేర్చుటకైన పరీక్షలు.

1.అది అధికారులతో చెప్పబడినదా (ప్రభువు సెలవిచ్చినదేమనగా ...)

2.అది ప్రవచానాత్మకమా (దైవజనులచే వ్రాయబాడినదా ....)

3.అనుమానాలకు తావులేనిదా(అనుమానస్పదముగా వుంటే తొలగించుట )

4.శక్తితో కూడినదా? (అది జీవితములను సమూలముగా మార్చగల దివ్యశక్తి తో కూడినదా )

5.అది దేవుని ప్రజలచే పొందబడి,కూర్చబడి,చదువబడి,ఉపయోగించబడినదా ?

నూతననిభంధన అధికారమునకైన పరీక్ష

అపోస్తులలచే గుర్తింప బడి /నిర్ధరించాబడుట ప్రామాణికత పరీక్ష

అన్వయము (Application)

పై వివరాలు వాస్తవమైతే , దేవుని వాక్యం విషయంలో మన స్పందన ఏంటి ? విశ్వసించుట /నమ్ముట

మనము వాక్యాన్ని నమ్మాలి ఎందుకంటే అది దోషరహితం , నమ్మతగినది మరియు అధికారము కలిగినది.మనము విశ్వసించి నట్లయితే , దానికి విధేయత చూపేట్లు కోరుకొనాలి . దేవుని ప్రీతిపరచుటకు ఇది ఒక్కటే మార్గము..కాబట్టి వాక్యమును చదవాలి. అర్థం చేసుకోవాలి. ధ్యానించాలి.మరియు కంటస్థం చేయాలి. మన మనస్సు లేఖనాలతో సంపూర్ణంగా నింపుకోవాలి. అప్పుడు మాత్రమే వాక్యం విన్నప్పుడు మనలోని లోపాలను గుర్తించగలం. ఈ లేఖనాలు మన తలంపులకు కావలిగా వుండి రక్షిస్తాయి. దీనికోసం మనం శ్రమించాలి. ఇటువంటి క్రియలు అంత తేలికగా జరగవు. దేవుని వాక్యంతో మనం క్రమంగా అర్థవంతంగా గడిపే సమయాన్ని దొంగిలించడానికి మనకొరకు ఒక శత్రువు వున్నాడు. అయితే వాక్యాన్ని పరిశుద్ధాత్ముడు మనకు తోడుగా నిలిచి లేఖనాలను అర్థం చేసుకోనేట్లు సహాయపడతాడు. పరిశుద్ధాత్ముడు ఈ శత్రువు కన్నా గొప్పవాడు. అత్యధిక శక్తి గలవాడు. పరిశుద్ధాత్ముడు నీకు సహాయం అందించులాగు ఆయనపై ఆధారపడవలెను.

లోకం ఏమి చెప్పినప్పటికీ , దేవుని వాక్యం వలన నీతి నియమాలను ప్రవర్తనను నియంత్రించేదిగా వుండాలి. జీవితంలో ఎదురయ్యే ప్రతి పరిస్థితిలో దేవునివాక్యం పై ఆధారపడటం లేక మన సొంత ఆలోచన లేక ఇతరుల ఆలోచన ప్రకారం నడవాలని నిర్ణయం తీసుకొనే అవకాశం మనకు వుంటుంది.

ఏదైనా విషయంలో లేఖనాలచే బోధింపబడి సరిచేసికొనిన సంఘటనలు నీ జీవితంలో ఉన్నాయా? నీ జీవిత గమనాన్ని తిరిగి సరిచేసుకోన్నావా ? లేఖనాలు నిన్ను ఆ దేవుని సేవించుటకు సన్నిద్ధపరుస్తూ ప్రోత్సాహకరంగా ఉన్నాయా ?

లేఖనాలకు విరుద్ధమైన సాజిక నమ్మకాల విషయంలో నీ ఎన్నిక ఎటువైపు ?

ఉదా : గర్భ విచ్చిన్నతి , స్వలింగ సంపర్కం మొదలుగునవి.

నీ లైంగిక కోరికలను తీర్చుకొనుట లేక పరాయి వారితో వివాహేతర సంబంధాల విషయంలో నీ ఎన్నిక ఏమిటి?

కష్టమైన కుటుంబ స్నేహితుల సంబంధాల విషయంలో సరియైన నిర్ణయాలు తీసుకొనుటకు దేవుని వాక్యం ఏవిధంగా సాయ పడుతుంది ?

నీ ఉద్యోగ భాద్యతలను లేఖనాలు ఏవిధంగా ప్రభావితంచేస్తున్నాయి?

ఇతరుల తప్పుల్ని క్షమించుటలో దేవుని వాక్యం నీకెట్లు సాయపడుతుంది?

క్రీస్తులో సంపూర్ణతను సాధించుటకు లేఖనాలు ఎట్లు ఉపయోగపడుతున్నాయి ?

మన జీవితాలకు ఒక దిశ నిర్దేశకుడు , 3400 సంవత్సరములకు పైగా నమ్మకమైన వాడిని కలిగి ఉండుట ద్వారా ప్రజలందరిలో మనమెంతో ధన్యులము. బైబిల్ కు సాటిరాగల పుస్తకము ప్రపంచంలో మరొకటి లేదు.

నిత్యమూ విశ్వసించదగినది దేవుని వాక్యము మాత్రమే . అది ఎన్నడు మనలను చులకనగా ఎంచదు.నిరుత్సాహపరచదు ఎందుకంటే దేవుడు నమ్మతగినవాడు, సత్యవంతుడు .అయితే మన అనుభవంలో వాస్తవము కావాలంటే మనము వాక్యమును నమ్మి విధేయత చూపాలి. ఇది జీవితంలో సంతోషానికి ,ఆత్మీయ ఎదుగుదలకు తాళపు చెవి వంటిది.

ధ్యానానికి ప్రశ్నలు (Study Questions)

రోమా 1:18-21 వరకు చదవండి.

1. మానవ జాతికి దేవుడు తన గురించి తాను ఏమని బయలుపరుచుకున్నాడు?

1 యోహాను 5:9-12 ,యోహాను 1 :18 , హెబ్రీ 1 :1-4 చదవండి

2. మరి ఏ రెండు విధాలుగా దేవుడు తన గురించి తాను ఏమని బయలుపరచుకున్నాడు?

IIతిమోతి 3 :16,17 చదవండి.

3. బైబిల్ లో ఎంత భాగము దైవప్రేరితాలు? ఎంత భాగము మనకు ప్రయోజనకరము ? నీకు ఏదైనా సంఘటనలో బైబిల్ వాక్యాలు ఉపయోగపడిన సందర్భము కలదా ?

II పేతురు 1: 20,21 చదవండి

4. మానవులైన బైబిల్ రచయితలు ఏమి రచించాలో ఎట్లు తెలుసుకొన్నారు? దేవుడు ఉపయోగించిన పద్ధతులు ఏవి?(నిర్గ 34:27 ,యిర్మియా 1 :2, హోషేయ 1:1, దాని 2:1;8:17)?

మత్తయి 5:17,19;యోహాను 10 :35;లూకా 24 :27 చదవండి

5 .పాతనిబంధన పట్ల యేసు ప్రభువు వైఖరి ఏమిటి?ఆయన గుణ గణాలను బట్టి లేఖనాల పట్ల తన వైఖరిని తెలిసుకోనుటలో గల ప్రాముఖ్యత ఏమి?

మత్తయి 1:22,23;4:14;8:17;12:17;15:7,8 ;21:4,5 చదవండి

6. ప్రవచనాల నెరవేర్పు పాతనిబందనను ఏమని ఋజువు చేస్తున్నవి? అవి తు.చ తప్పకుండ నెరవేరుట మన విశ్వాసాన్ని ఎట్లా బలపరుస్తుంది?

యోహాను 14:25,26;15: 26,27;16:12,13 చదవండి

7.కొత్త నిబంధన ఈవిషయంలో ఎలా వ్రాయబడిందని యేసు ప్రభువు ముందుగానే చెప్పియున్నాడు ? కొత్త నిబంధన గ్రంధ మూలకర్త ఎవరు ?

ఎఫె 6:17 ;హెబ్రీ 4:12 చదవండి

8.కొన్ని వందల సంవత్సరముల క్రితము వ్రాయబడిన గ్రంధములలో కెల్లా బైబిల్ ఎట్లు భిన్నమైనది? (ఉదా : షేక్స్పియర్ రచనలు) బైబిల్ గురించి బైబిల్ ఏమని తెలియజేస్తుంది ?

9.పై వివరణ వాస్తవమైతే దేవుని అధికారం పట్ల మన వైఖరి ఎట్లుండాలి ?అది సరైనదని నమ్మగలమా ? ఎంత భాగము అది సత్యము అని అధికారముతో కూడుకొనినదని మనము ఎంచగలము . ఆ వాక్యంతో నీవు ఏమి చేస్తావు? యేహోషువ 1:8; II తిమోతి 2 :1 ; కీర్తనలు 119, 105 ; యాకోబు 1 :22 చదవండి

Translated by Ruth Vinay , ruthvinay(at)gmail.com for bible.org

Related Topics: Bibliology (The Written Word), Curriculum

යාඤාවේ රිද්මය

Related Media

හැඳින්වීම

රිද්මය අපේ ජීවිත වලට අර්ථ දෙයි. අප ඇතිකරගන්නා පුරුදු අපේ එදිනෙදා ජීවිතයේ පැවැත්මෙන් පුනරාවර්ථනය කරන රටාවන්, අපේ තීරණ වලට මගපෙන්වමින් අපේ උද්ද්‍යෝග පෝෂණය කරනු ලබනවා. අපේ ජීවිතයේ රිද්ම: කල් ඇතිව නොදකින ඛේදවාචක හා අපේ ඉහළම ප්‍රීති අවස්ථා සාමාන්‍යයට ගෙන එයි. මෙය අපේ භෞතික හා චිත්තවේගී ජීවිත වල සත්‍යයයි. අපේ ආත්මිකත්වයේද සත්‍යයයි. අප මවා ඇත්තේ යාඤාවේ රිද්මය මගින් නැවුම් හා ශක්තිමත් වන අපේ මැවුම්කරු සමග ප්‍රේමණීය සම්බන්ධතාවයක පැවතීමටයි.

යාඤාවේ රිද්මය යනුවෙන් අප අදහස් කරන්නේ යාඤාව සඳහා දවසේ නිතිපතා නියම කරගත් වේලාවන්ටය. උදය සහ රාත්‍රිය යාඤාවට කැඳවන බව ගීතාවලියෙහි සඳහන් වනවා:

උදෑසන, ස්වාමීන්වහන්ස, ඔබ මගේ කටහඬ අසන සේක; උදෑසන මගේ ඉල්ලීම ඔබ ඉදිරියේ තබා බලාපොරොත්තුවෙන් බලාසිටිමි. (ගීතාවලිය 5:3)

මගේ යහන මත මම ඔබ සිහිකරමි; රාත්‍රී කාලයේ රැකවල් තුලින් මම ඔබ කල්පනා කරමි. (ගීතාවලිය 63:6)

යාඤාවේ රිද්මයට පොහොසත් ආත්මික ඉතිහාසයක් ඇත. නියම කරගත් යාඤා පැය..

කිතුදහමට එය පැමිණි යුවේවාදයේ සම්භවය ඇත. නාසරිය යේසුස්වහන්සේගේ උපතට සියවස් ගණනකට පෙර, හෙබ්‍රෙව් වරයෙක්වු ගීතිකාකාරයා දිනකට සත්වරක් මම ඔබට ප්‍රසංසා කරමි. (ගීතාවලිය 119:164)” ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ කාලයේ දෙවියන්වහන්සේගේ මිනිස්සු, යුදෙව්වන් හා එවකට සිටි කිතුණුවන් සඳහා ඔවුන් යාඤාවට කැඳවන සීනු නාදයකට ප්‍රතිචාර දැක්වීමට තිබුනා.1 යේසුස්වහන්සේ පොළොවේ සිටින විට, යාඤා රිද්මයක් අනුගමනය කළ බව ශුද්ධ ලියවිලි අපට උගන්වනවා. උන්වහන්සේ බොහෝ විට යාඤා කිරීමට පාන්දර අවදි වෙනවා.

තවමත් අඳුර පවතින පාන්දර උන්වහන්සේ අවදිව නිවසින් පිටත්ව, යාඤා කරන හුදෙකලා ස්ථානයකට ගිය සේක.(මාර්ක් 1:35)

නමුත් යේසුස්වහන්සේ බෙහෝවිට බොහෝවිට වනාන්තර ස්ථාන වලට අහක්ව ගොස් යාඤා කළ සේක. (ලුක් 5:16)

සෙනග විසිර ගියවිට උන් තනිවම යාඤා කරන පිණිස කන්දට නැගුන සේක. රාත්‍රිය තනිවම එහි නැවතී සිටි සේක. (මතෙව් 14:23) පණිවිඩය)

මුල් සභාව දුටු ලෙස පරණ ගිවිසුමේ සාන්තුවරයින්ගේ ජීවිත හා ස්වාමීවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ඔවුන්ගේ ජීවිත, දිනපතා යාඤාවේ රිද්මය හා සම්බන්ධව එම පුරුද්දම පැවතුන බව පෙනන්නට තිබෙනවා.. දෙවන තෙවන ශත වර්ෂ වල කිතුණු සභාවේ පියවරුන් - Clement (c 150-215 A.D.), Origen (c. 185-254 A.D.), Tertullian (c.160-225 A.D.), ආදීන්: උදෑසන හා රාත්‍රී කාලයේ යාඤා පැවැත්වීම මෙන්ම “කෙටිකාල” යාඤාද ප්‍රාමාණික ලෙස උපකල්පන කළෝය.2 කතෝලික(අපරදිග) හා සත්‍යලබ්ධික(පෙරදිග) සභාවන්හි සහභාගිකම ක්‍රි.ව. 1000දී පමණ කඩා වැටී ඒ දෙකම “දිනපතා නිල හෙවත් “දිනපතා යාඤාපැය” පුරුද්ද දිගටම පවත්වනු ලැබේ. මේ ආකාරයෙන් යුරෝපයේ ප්‍රතිසංස්කරණ අතුගෑ ලෙසම, ඇංග්ලිකන්වරු පොදු යාඤා පොත සම්පාදනය කළේය(දිනපතා,/මාස්පතා,/අවුරුදු පතා යාඤා රිද්ම මගපෙන්වීම).

සභා ඉතිහාසය පුරා යාඤා වල වචන භාවිතය වෙනස්වුවත්, යාඤා රිද්මය වර්ධනය වන ඇදහිලිවතුන් සඳහා නිරන්තර ආත්මික අවශ්‍යතාවක් ලෙස පැවතුනා.

යාඤා රිද්මයකට ඇති බයිබලීය හා ‍ඉතිහාසමය කැඳවීම දැනගෙන, මෙම ඉදිරියට යන පුරුද්දට එක්වන්‍ෙ කෙසේදැයි අපට අසන්නට පුළුවන. ලේඛකයා තෝරාගැනීම් කීපයක් මෙහි පහත ඇතුලත් කරයි.

ගීතාවලිය

ගීතාවලිය ලියා ඇත්තේ යාඤාවන් හැටියටය. දෙවියන්වහන්සේගේ මිනිසුන් වසර දහස් ගණනක් මෙම යාඤාවන් ඔවුන්ගේ එදිනෙදා අත්දැකීම් තුල මගපෙන්වීම හා උපකාර සෙවීමේදී මෙම යාඤාවන් කර ඇත.3 මාසිකව හා වාර්ෂිකව උදේ සවස ගීතාවලිය තුලින් යාඤා කිරීම ජීවිතයේ පොදු අභියෝග,ඒවායේ ප්‍රීතිය හා ශෝකය සහ අප ආදරයෙන් රැක බලාගන්නා දෙවියන්වහන්සේගේ විශ්වාසවන්තකම එළිදරව් කරන්නේය.

ස්වාමීන්ගේ යාඤාව

ගෝලයින් ඔවුන් යාඤා කළ යුත්තේ කෙසේදැයි අසන විට යේසුස්වහන්සේ පිළිතුරු දුන්නේ මෙසේය:

“ස්වර්ගයෙහි වැඩ සිටින අපගේ පියාණෙනි, ඔබගේ නාමයට ගෞරව වේවා, ඔබගේ රාජ්‍යය ඒවා, ස්වර්ගයෙහි මෙන් පොළොවෙහිද ඔබගේ කැමැත්ත කරනු ලැබේවා, අපගේ දවස්පතා භෝජනය අද අපට දුන මැනව. අපගේ ණයකාරයන්ට අප කමා කරන්නාක් මෙන් අපේ ණයටද කමා කළ මැනව, අප පරීක්ෂාවට නොපමුණුවා නපුරාගෙන් අප ගළවා ගත මැනව.

(මතෙව් 6:13 හෝ නපුරෙන් ; පසු අත් පිටපත්වල නපුරාගෙන් කියාද ඇත./ ඔබගේ මක්නිසාද, රාජ්‍යයත් බලයත් සහිමයත් සදාකල් ඔබටම වේවා. ආමෙන්.) මතෙව් 6:9-13)

“The Didache, මුල්සභාවෛ් ප් රායෝගික උපදෙස් එකතුව ඇදහිලිවතුන්ට දිනකට තෙවරක් ස්වාමීන්ගේ යාඤාව කීමට උපදෙස් දෙයි.4

යේසුස්වහන්සේට කරන යාඤාව:

යේසුස්වහන්සේට යාඤාව, සභාව හඳුනාගන්නේ,දෙවියන්වහන්සේට සමීප වෙමින්, උන්වහන්සේ සමග ඒකත්වයට පැමිණ, අපට අපේ ආත්මික පරිනත භාවය ඇතිකර ගැනීමට උපකාර වන ඉතා වැදගත් යාඤා ආකාරයක් හැටියටය. අප ඉගෙනීමට අවශ්‍ය එකම යාඤාව එය බව සමහරු කියති. යාඤාව ඉතා සරලය. එය මෙසේ කියා ඇත: ස්වාමීවු යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්ස, දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයාණෙනි, පව්කාරයෙක් වන මට කරුණා කළ මැනව, මෙම යාඤාව ඕනෑම කෙනෙකුට ඕනෑම වෙලාවක කීමට පුළුවන. මෙම යාඤාව යටහත්ව කීමට අකුරු නොදන්නා කෙනෙකුට වුවද පුළුවන.

Metropolitan Anthony Bloom “ වෙනත් යාඤාවකට වඩා, යේසුස් යාඤාව, වෙනත් සිතිවිල්ලක් නැතිව, දෙවියන්වහන්සේගේ වැඩසිටීම තුල අපට සිටගැනීමට, හාස්කමට අපගෙන එයි.5

අපට යාඤාවේ රිද්මය සමග එක්වීමට සැලැස්මක් තිබිය විය හැකි මුත්, අපට යාඤාකිරීම එපා යයි දැනෙන වෙලාවල් තිබෙන්නට පුළුවන්. රිද්මයේ දිනචර්යාව වෙහෙසකර යයි දැනෙන වෙලාවල් තිබෙන්නට පුළුවන්. අපට රැකියාවට යාමට පෙර රැවුල කැපීම වාගේ දැනෙන්නේ නැහැ. තවත් කෑම වේලක් සැලසුම් කරනවා මෙන් දැනෙන්නේ නැහැ. නමුත් ඔබේ දැනීම් නොසලකා ඔබ අවදිවීමට තීරණය කරනවා. ඇඳ පැලඳගෙන රැකියාවට යනවා. ළමයින් පාසැලට ගෙන යනවා, වැඩ වලට එහෙ මෙහෙ යනවා. ඔබේ ජීවිතය ඒ ඒ දවස ඔබට නොදැනීම රිද්මයකට ගත වෙනවා. සමහරවිට ඔබට යාඤා කිරීම වාගේ දැනෙන්නේ නැහැ. දවස සඳහා යාඤාවන් ලැයිස්තු ගත කර ඇති යාඤා පොත නොවටිනා උපකාරකයක් වනවා ඇත.(අවසන් සටහන් හා පරිශිලන බලන්න) ඔබ කියවන විට යාඤාකිරීමට ඇති මද ආශාව ගැන ඔබට අවංකව දෙවියන්වහනසේට පාපොච්චාරණය කරන්න පුළුවන්. සමහරවිට යාඤාවේ රිද්මයක් තබා ගැනීම , හදවත වෙනස් කරන බව ඔබ සොයාගන්නවා ඇත. සමහරවිට ඔබට කිරීමට ඇති දේ පෙන්නුම් කර තිබෙනවා.6

අහෝ දෙවියන්වහන්ස, මට කීමට ඇති දේ ඔබට ඇසෙනවාද?
මට මේ උදැසන දැනෙන යම් දෙයක් ඔබට දැනෙනවාද?
අහෝ දෙවියන්වහන්ස, ඔබ ඔබේ දරුවන්ගේ ආත්මාර්ථකාමිත්වය මගින් ශෝකවී ඇති බව මා දන්නවා.
ඔබ මැවු ලෝකය කඩාවැටෙනවා මෙන් පෙනෙන්නට තිබෙනවා.
ඔබේ සත්වයෝ ඔවුන්ම තනියම ජීවත්වෙනවා.
ඔවුන් අහංකාරව ස්වයංපෝෂිතවෙලා.
තවත් ඔබ අවශ්‍ය නැතැයි ඔවුන් සිතනවා.
ස්වාමින්වහන්ස, මමත් දන්නවා, ඔබගේ සදාතනික ප්‍රේමයේ සහතිකයෙන් තොරව පවතින්නට බැරි බව.
එබැවින් මා තව සරයක් ඔබටත් ඔබේ අරමුණු වලටත් කැපවෙනවා.
මගේ ජීවිතය සඳහා ඔබගේ මාර්ගයෙහි හැසිරෙන්නට මට උපකාර කරනු මැනව.
මාර්ගයෙහි ඇති බොහෝ බාධක ජය ගන්නට අනුග්‍රහය මට දුන මැනව.

(ගීතාවලිය 51:1-8)7

අතිරේක පරිශීලන

Bounds, E. M., E.M. Bounds on Prayer .

Barton, Ruth Haley. Sacred Rhythms: Arranging Our Lives for Spiritual Transformation.


1 Phyllis Tickle, The Divine Hours (New York: Doubleday, 2000), x.

2 Tickle, xi.

3 Rueben P. Job and Norman Shawchuck, A Guide to Prayer for All God’s People (Nashville: Upper Room Books), 13.

4 Shane Claiborne, Jonathan Wilson-Hartgrove and Enuma Okoro, Common Prayer (Grand Rapids: Zondervan), 16.

5 http://www.orthodoxprayer.org

6 Claiborne, 20.

7 Leslie F. Brandt, Psalms/Now (St. Louis: Concordia Publishing House), 11.

Related Topics: Devotionals, Sanctification, Women's Articles

From the series: 2 Samuel (Português)

22. A Eira de Araúna, Cristianismo de Ocasião? (2 Samuel 24)

Related Media

Davi Faz o Censo

Introdução1

Nos primeiros anos da nossa igreja, nós não tínhamos escritório. A razão era porque o prédio da igreja ainda não tinha sido construído (no início, nós nos reuníamos em uma escola primária e depois no Hotel North Dallas). Por esta e outras razões, meu gabinete ficava num conjunto de salas comerciais. Minha sala era pequena, e uma jovem, dona de uma prestadora de serviços de secretaria, ficava numa saleta do lado de fora, onde ganhava a vida datilografando e tirando cópias para quem alugava os escritórios das proximidades. Certo dia, quando eu passava pela sua mesa, ela me parou e disse que um dos outros locatários tinha conversado com ela sobre os seus preços. Ele a convenceu de que, por ter um “ministério cristão”, deveria receber um desconto. Assim, uma vez que dava desconto ao ministério dele, ela achava justo fazer o mesmo com a nossa igreja.

Não me senti muito bem com essa oferta e disse-lhe que gostaria de pensar no assunto e conversar com o conselho da nossa igreja. Nós discutimos e concluímos que ela não tinha nenhuma obrigação ou responsabilidade de beneficiar-nos, reduzindo seu lucro. Por isso, voltei a falar com ela e disse-lhe que iríamos pagar o preço normal, pois não achávamos que ela devesse sacrificar seus ganhos em nosso benefício quando nem mesmo era membro da igreja.

Em nosso texto, Davi tem uma oportunidade de ouro para aquilo que eu chamaria de um “ministério de ocasião”. Deus lhe disse pelo profeta (ou “vidente”) Gade para levantar um altar na eira de Araúna. Para tanto, Davi tinha de comprar essa propriedade. Quando ele foi conversar com Araúna e lhe dizer que precisava do local para erigir um altar e oferecer sacrifícios a Deus, Araúna quis lhe dar a propriedade, os bois que estava utilizando e os trilhos puxados por eles. Em outras palavras, ele se propôs a dar a Davi tudo o que era necessário para oferecer um sacrifício a Deus de graça. Que negócio! Qualquer um poderia pensar que Davi ficaria encantado com a oferta. Ele poderia adorar a Deus sem nenhuma despesa, às custas de Araúna. Mas ele a recusou. Vamos tentar aprender porque e quais as implicações disso para nós.

É evidente que 2 Samuel 24 é o capítulo final de 1 e 2 Samuel (você deve se lembrar de que, originalmente, ambos formavam apenas um livro no Antigo Testamento hebraico). Aqui, o autor está se aproximando do fim. Ele faz suas últimas considerações enquanto atingimos o clímax do livro. Há muitas lições a serem aprendidas nesta passagem; portanto, vamos prestar atenção e esperar que o Espírito de Deus as torne claras para nós, assim como trabalhe em nós e por meio de nós conforme a Sua vontade.

Davi Faz as Coisas do Seu Jeito (24:1-9)2

Tornou a ira do SENHOR a acender-se contra os israelitas, e ele incitou a Davi contra eles, dizendo: Vai, levanta o censo de Israel e de Judá. Disse, pois, o rei a Joabe, comandante do seu exército: Percorre todas as tribos de Israel, de Dã até Berseba, e levanta o censo do povo, para que eu saiba o seu número. Então, disse Joabe ao rei: Ora, multiplique o SENHOR, teu Deus, a este povo cem vezes mais, e o rei, meu senhor, o veja; mas por que tem prazer nisto o rei, meu senhor? Porém a palavra do rei prevaleceu contra Joabe e contra os chefes do exército; saiu, pois, Joabe com os chefes do exército da presença do rei, a levantar o censo do povo de Israel. Tendo eles passado o Jordão, acamparam-se em Aroer, à direita da cidade que está no meio do vale de Gade, e foram a Jazer. Daqui foram a Gileade e chegaram até Cades, na terra dos heteus; seguiram a Dã-Jaã e viraram-se para Sidom; chegaram à fortaleza de Tiro e a todas as cidades dos heveus e dos cananeus, donde saíram para o Neguebe de Judá, a Berseba. Assim, percorreram toda a terra e, ao cabo de nove meses e vinte dias, chegaram a Jerusalém. Deu Joabe ao rei o recenseamento do povo: havia em Israel oitocentos mil homens de guerra, que puxavam da espada; e em Judá eram quinhentos mil.

Por alguma razão não indicada, Deus estava furioso com Israel. O texto literalmente diz que a ira de Deus estava acesa. Deus estava “pegando fogo” por causa do pecado de Israel. A expressão “acendeu-se a ira de Deus” é empregada muitas vezes no Antigo Testamento3. Em todos os casos, foi um pecado muito grave que inflamou a justa ira de Deus. Mais uma vez, Deus está irado com Israel e está determinado a disciplinar esse povo de dura cerviz. Para isso, Ele usa o pecado de Davi. De alguma forma, esse pecado induz tanto à culpa quanto ao castigo do povo. Ao voltar nossa atenção para Davi e seu pecado, não vamos nos esquecer de que o incidente ocorre por causa do pecado de Israel.

Divinamente incitado4, Davi decide contar os soldados de Israel e Judá. Essa contagem não é, necessariamente, errada. Moisés fez o censo dos soldados israelitas ao se preparar para a batalha (Números 1:1-4). Ele também fez a contagem dos coatitas (Números 4:2) e gersonitas para o serviço sacerdotal. Saul contou os israelitas para defender o povo de Jabes-Gileade na luta contra os amonitas (1 Samuel 11:8). Davi contou os homens leais a ele para se defender do ataque de seu filho, Absalão (2 Samuel 18:1)5. Em nenhum desses casos o censo foi errado.

É preciso ressaltar que o censo exigido por Davi nesta passagem não parece uma mera enumeração dos guerreiros israelitas, uma simples contagem de cabeças. O censo levou quase dez meses para ser concluído e, de alguma forma, exigiu a participação dos próprios comandantes militares. Minha interpretação é que, quando os soldados foram contados, eles também foram classificados. Em outras palavras, a contagem dos soldados implicou na sua organização e classificação, a fim de que estivessem prontos para lutar.

No livro de Êxodo vemos uma palavra de advertência sobre recenseamento:

“Quando fizeres recenseamento dos filhos de Israel, cada um deles dará ao SENHOR o resgate de si próprio, quando os contares; para que não haja entre eles praga nenhuma, quando os arrolares. Todo aquele que passar ao arrolamento dará isto: metade de um siclo, segundo o siclo do santuário (este siclo é de vinte geras); a metade de um siclo é a oferta ao SENHOR. Qualquer que entrar no arrolamento, de vinte anos para cima, dará a oferta ao SENHOR. O rico não dará mais de meio siclo, nem o pobre, menos, quando derem a oferta ao SENHOR, para fazerdes expiação pela vossa alma.  Tomarás o dinheiro das expiações dos filhos de Israel e o darás ao serviço da tenda da congregação; e será para memória aos filhos de Israel diante do SENHOR, para fazerdes expiação pela vossa alma”. (Êxodo 30:12-16)

Esse texto deixa claro que o recenseamento militar não era uma coisa muito espiritual. Era um mal que precisava ser expiado e, se não fosse, a nação seria assolada por alguma praga.

Tenho me esforçado para entendê-lo, principalmente para compreender o que há de tão errado com a contagem dos israelitas. Parece não haver nenhuma razão clara para isso. Então, pensei que, se não há nenhuma razão explícita para o desagrado de Deus em relação à atitude de Davi, também não há nenhuma explicação sobre os motivos de Davi. Praticamente em todos os casos em que houve a contagem de algum grupo, a razão era óbvia. Quando os soldados eram recenseados, era em preparação para a guerra. Mas nenhuma guerra é mencionada neste texto ou nos textos próximos. Parece que o único motivo de Davi era satisfazer a sua própria curiosidade e encher-se de orgulho. Ele aparenta estar interessado demais no seu poder, na sua habilidade de lutar. Ele parece ter perdido o senso de dependência de Deus. Talvez ele estivesse muito parecido com o rei Nabucodonosor em Daniel 4, super impressionado consigo mesmo, com seu poder e posição.

Há uma “sensação” nesse texto que me faz lembrar da queda de Adão e Eva em Gênesis 3. O censo de Israel parece ter produzido em Davi um “conhecimento” que ele não podia ter, o conhecimento do seu poder e da sua potência militar (compare com Deuteronômio 17:14-20). Ele queria “ver” a sua força e o seu poder e, embora isso fosse proibido, era o desejo do seu coração.

Mesmo ficando confusos a respeito da “pecaminosidade” da atitude de Davi, não parece que isso era algo difícil de ser reconhecido por aqueles que conduziam as suas forças armadas. Joabe (verso 3 e também 1 Crônicas 21:6) e os chefes do exército (verso 4) se opuseram ao recenseamento dos soldados. No fim, o próprio Davi acabou tomando consciência do seu erro (verso 10), mesmo sem o profeta Gade ter de confrontá-lo ou censurá-lo (como fizera Natã no caso de Bate-Seba e Urias — 2 Samuel 12). O levantamento do censo era errado e, naquele dia,  ninguém parecia ter algum problema em reconhecê-lo.

Joabe protestou o quanto pôde, sem colocar em risco sua segurança e sua posição. Todavia, Davi prevaleceu sobre ele e os outros comandantes, insistindo para que o censo fosse levantado. Com relutância e meio a contragosto (ver 1 Crônicas 21:6), Joabe foi fazer sua abominável tarefa. Foi realmente uma grande empreitada. Eles atravessaram o Jordão, seguiram para o norte, depois para oeste e então para o sul, viajando por toda a nação em sentido anti-horário. Quando a missão foi concluída, os números foram apresentados a Davi. Havia 800.000 valentes em Israel e 500.000 combatentes experientes em Judá (verso 9)6.

Davi Recupera o Senso (24:10-14)

Sentiu Davi bater-lhe o coração, depois de haver recenseado o povo, e disse ao SENHOR: Muito pequei no que fiz; porém, agora, ó SENHOR, peço-te que perdoes a iniquidade do teu servo; porque procedi mui loucamente. Ao levantar-se Davi pela manhã, veio a palavra do SENHOR ao profeta Gade, vidente de Davi, dizendo: Vai e dize a Davi: Assim diz o SENHOR: Três coisas te ofereço; escolhe uma delas, para que ta faça. Veio, pois, Gade a Davi e lho fez saber, dizendo: Queres que sete anos de fome te venham à tua terra? Ou que, por três meses, fujas diante de teus inimigos, e eles te persigam? Ou que, por três dias, haja peste na tua terra? Delibera, agora, e vê que resposta hei de dar ao que me enviou.   Então, disse Davi a Gade: Estou em grande angústia; porém caiamos nas mãos do SENHOR, porque muitas são as suas misericórdias; mas, nas mãos dos homens, não caia eu.

Mesmo sem ter sido repreendido, Davi reconhece ter errado ao fazer o recenseamento dos combatentes da nação. Sentindo o coração bater, ele se arrepende. Ele confessa a enormidade do seu pecado e reconhece a loucura das suas ações (verso 10). Esse sentimento de culpa e a confissão parecem ter ocorrido durante a noite, pois, quando ele acorda, o profeta Gade7 vai ter com ele com uma palavra do Senhor. Não há debate nem discussão sobre se Davi pecou ou não. Isso é certo. A única coisa que precisa ser decidida é qual castigo ele prefere. Ele recebe três opções, todas mencionadas em Deuteronômio 28 como castigo para as falhas de Israel em guardar a aliança com Deus8.

O que difere nas opções de Davi é a extensão da pena: três anos de fome9, três meses de fuga dos inimigos ou três dias de peste enviada por Deus. Davi escolhe a terceira opção, não porque o tempo de sofrimento seja menor, mas porque a penalidade é administrada diretamente por Deus. Davi prefere sofrer na mão do Senhor a sofrer na mão dos homens.

Mas, por quê? Por que Davi prefere sofrer na mão de um Deus santo e justo a sofrer na mão dos homens? Creio que seja porque ele sabe que não vai sofrer a ira de Deus como um descrente, mas como um filho. A ira é um pensamento aterrorizante:

Os reis da terra, os grandes, os comandantes, os ricos, os poderosos e todo escravo e todo livre se esconderam nas cavernas e nos penhascos dos montes e disseram aos montes e aos rochedos: Caí sobre nós e escondei-nos da face daquele que se assenta no trono e da ira do Cordeiro, porque chegou o grande Dia da ira deles; e quem é que pode suster-se? (Apocalipse 6:15-17)

Vi também os mortos, os grandes e os pequenos, postos em pé diante do trono. Então, se abriram livros. Ainda outro livro, o Livro da Vida, foi aberto. E os mortos foram julgados, segundo as suas obras, conforme o que se achava escrito nos livros. Deu o mar os mortos que nele estavam. A morte e o além entregaram os mortos que neles havia. E foram julgados, um por um, segundo as suas obras. Então, a morte e o inferno foram lançados para dentro do lago de fogo. Esta é a segunda morte, o lago de fogo. E, se alguém não foi achado inscrito no Livro da Vida, esse foi lançado para dentro do lago de fogo. (Apocalipse 20:12-15)

Davi não precisa temer a ira de Deus que recai sobre os ímpios. A disciplina que ele vai experimentar não deve e não vai ser fácil, mas é a disciplina de um pai amoroso, disciplina que tem o propósito de aproximá-lo de Deus:

É para disciplina que perseverais (Deus vos trata como filhos); pois que filho há que o pai não corrige?  Mas, se estais sem correção, de que todos se têm tornado participantes, logo, sois bastardos e não filhos. Além disso, tínhamos os nossos pais segundo a carne, que nos corrigiam, e os respeitávamos; não havemos de estar em muito maior submissão ao Pai espiritual e, então, viveremos? Pois eles nos corrigiam por pouco tempo, segundo melhor lhes parecia; Deus, porém, nos disciplina para aproveitamento, a fim de sermos participantes da sua santidade. Toda disciplina, com efeito, no momento não parece ser motivo de alegria, mas de tristeza; ao depois, entretanto, produz fruto pacífico aos que têm sido por ela exercitados, fruto de justiça. Por isso, restabelecei as mãos descaídas e os joelhos trôpegos; e fazei caminhos retos para os pés, para que não se extravie o que é manco; antes, seja curado. (Hebreus 12:7-13)

Por mais paradoxal que possa parecer, o Deus que é santo e justo é também misericordioso e bondoso:

E, passando o SENHOR por diante dele, clamou: SENHOR, SENHOR Deus compassivo, clemente e longânimo e grande em misericórdia e fidelidade; que guarda a misericórdia em mil gerações, que perdoa a iniquidade, a transgressão e o pecado, ainda que não inocenta o culpado, e visita a iniquidade dos pais nos filhos e nos filhos dos filhos, até à terceira e quarta geração! (Êxodo 34:6-7)

É sobre esse tipo de bondade que Davi se lança em nosso texto. Ele sabe que é culpado diante de Deus e merece sofrer em Suas mãos. Mas ele também sabe que a mão de Deus é mais bondosa que a mão dos homens. Pense nisso por um instante. Davi não apenas crê em Deus para a sua salvação e para o livramento dos seus inimigos, mas também para ser corrigido por Ele. Não existe área em nossa vida na qual devamos confiar nos homens e não em Deus.

Calamidade e Compaixão (24:15-17)

Então, enviou o SENHOR a peste a Israel, desde a manhã até ao tempo que determinou; e, de Dã até Berseba, morreram setenta mil homens do povo. Estendendo, pois, o Anjo do SENHOR a mão sobre Jerusalém, para a destruir, arrependeu-se o SENHOR do mal e disse ao Anjo que fazia a destruição entre o povo: Basta, retira a mão. O Anjo estava junto à eira de Araúna, o jebuseu. Vendo Davi ao Anjo que feria o povo, falou ao SENHOR e disse: Eu é que pequei, eu é que procedi perversamente; porém estas ovelhas que fizeram? Seja, pois, a tua mão contra mim e contra a casa de meu pai.

O Senhor estava furioso com Israel e a peste lançada sobre Seu povo era totalmente merecida, não só devido ao pecado de Davi, mas também devido ao pecado de Israel. Que ironia Davi querer saber quantos guerreiros israelitas estavam à sua disposição e, em consequência disso, os números baixarem para apenas 70.000 homens. A praga desce sobre cada parte da nação. O anjo destruidor do Senhor parece quase refazer os passos daqueles que fizeram o recenseamento. Agora, ele se aproxima de Jerusalém, pronto para lançar a calamidade sobre ela também. Davi é capaz de ver o anjo do Senhor, com a espada erguida, prestes a destruir muitas pessoas na cidade. Já fomos informados, no entanto, de que Deus não quer causar mais calamidade. A fé depositada por Davi no julgamento de Deus era bem fundada. Deus derramou a Sua ira sobre o povo, mas agora Ele tem compaixão deles. O anjo do Senhor está parado junto à eira de Araúna, o jebuseu10, quando recebe a ordem para parar.

Davi ainda não conhece o propósito de Deus, por isso, faz uma petição a Ele na tentativa de acabar com a praga. Ele pede que o furor de Deus seja satisfeito com o derramamento da Sua ira sobre ele e a casa de seu pai (não muito diferente do que tinha ocorrido com a casa de Saul no capítulo 21). Mas Deus tem um plano melhor, o qual Ele dirá a Davi pelo profeta Gade nos últimos versos deste livro maravilhoso.

Um Lugar de Sacrifício e Expiação (24:18-25)

Naquele mesmo dia, veio Gade ter com Davi e lhe disse: Sobe, levanta ao SENHOR um altar na eira de Araúna, o jebuseu. Davi subiu segundo a palavra de Gade, como o SENHOR lhe havia ordenado. Olhou Araúna do alto e, vendo que vinham para ele o rei e os seus homens, saiu e se inclinou diante do rei, com o rosto em terra. E perguntou: Por que vem o rei, meu senhor, ao seu servo? Respondeu Davi: Para comprar de ti esta eira, a fim de edificar nela um altar ao SENHOR, para que cesse a praga de sobre o povo. Então, disse Araúna a Davi: Tome e ofereça o rei, meu senhor, o que bem lhe parecer; eis aí os bois para o holocausto, e os trilhos, e a apeiragem dos bois para a lenha. Tudo isto, ó rei, Araúna oferece ao rei; e ajuntou: Que o SENHOR, teu Deus, te seja propício. Porém o rei disse a Araúna: Não, mas eu to comprarei pelo devido preço, porque não oferecerei ao SENHOR, meu Deus, holocaustos que não me custem nada. Assim, Davi comprou a eira e pelos bois pagou cinquenta siclos de prata. Edificou ali Davi ao SENHOR um altar e apresentou holocaustos e ofertas pacíficas. Assim, o SENHOR se tornou favorável para com a terra, e a praga cessou de sobre Israel.

Gade vai ter com Davi com outra solução — sacrifício. Davi devia erigir um altar ao Senhor bem ali na eira de Araúna. Na mesma hora, ao que parece, Davi vai ao lugar onde o anjo do Senhor recebeu a ordem de parar. Araúna e seus quatro filhos estão na eira, debulhando trigo. Ele olha para o alto e vê o anjo do Senhor e Davi e seus servos indo em sua direção (1 Crônicas 21:20-21). Deve ter sido um momento terrível para Araúna (chamado de Ornã em 1 Crônicas).

Ao fazer um retrato mental do nosso texto, lembro-me de um colega de quarto da faculdade. Ele tinha um Ford 1953 que, literalmente, estava caindo aos pedaços. Na mesma época, um outro amigo tinha uma concessionária de carros novos, mas que também vendia carros usados. Jerry, o meu amigo, dirigiu seu Ford 53 até Auburn, Washington, para ver um Chevrolet 1959. Ele ficou interessado, mas não queria dar na vista. Após o vendedor cotar seu “melhor preço” (o qual incluía o Ford 53 como parte da transação), Jerry disse que ia pensar no assunto e voltaria depois. Ele entrou no Ford e deu a partida; nada. Com toda calma, ele saiu do carro, foi até o vendedor e lhe disse: — Fico com ele. — Não era hora pra barganhar. Jerry não tinha saída.

Araúna também não estava em posição de fazer um grande negócio. Ali estava o anjo do Senhor, ainda à vista, e Davi chegando com uma porção de servos. Araúna era um estrangeiro que teve a sorte de continuar vivo, sem falar em ter uma propriedade tão perto de Davi e da cidade de Jerusalém. Ele era dono de um excelente pedaço de terra e Davi acabara de saber que devia possuí-la. Davi pediu que ele desse seu preço. Araúna achou que era uma boa hora para lhe fazer uma oferta irrecusável. Ele queria doar não somente a terra, mas também os bois, os trilhos e a apeiragem dos bois, a fim de que Davi pudesse oferecer o sacrifício ao Senhor.

Para mim, a oferta teria sido tentadora. Ali estava a oportunidade de ter um ministério de “ocasião” — um ministério excelente com ótimo custo-benefício (zero). Araúna deve ter ficado em choque com a resposta de Davi. Davi não quis aceitar a generosa doação de um excelente pedaço de terra. Se ele tivesse aceitado, o sacrifício não teria lhe custado um tostão. Mas como se pode oferecer “sacrifício” sem fazer algum sacrifício? Davi comprou a terra (não tenho certeza se ele também comprou os bois e os trilhos) pelo preço integral, e em seguida ofereceu o sacrifício. Quando o sacrifício foi feito, o Senhor ouviu as súplicas do Seu povo e cessou a praga.

Conclusão

Este capítulo é parte da conclusão dos livros de 1 e 2 Samuel. Podemos dizer que é a conclusão da conclusão. Em certo sentido, o livro termina no capítulo 20. Os capítulos 21 a 24 servem como epílogo do livro, esclarecendo os pontos mais importantes que o autor deseja que compreendamos. A melhor maneira de entender esse epílogo e sua mensagem talvez seja com um gráfico, como mostrado a seguir.

A parte central do epílogo é composta pelos dois salmos de Davi, sendo que o primeiro evoca seus livramentos das mãos de Saul e seus inimigos e depois seu governo como rei, enquanto o segundo rememora seu reinado diante da proximidade do momento da sua partida (22:1-51; 23:1-7). O tema dos dois cânticos é “Deus é a minha salvação”. A despeito dos grandes perigos e de todas as adversidades que lhe sobrevieram, Deus o livrou da morte e cumpriu a promessa de que ele seria rei de Israel. Além disso, Davi vê Deus como seu futuro libertador, quando Ele enviar o grande rei, o Messias, para realizar sua plena e derradeira salvação.

O segundo e quinto segmentos do epílogo têm a ver com os “valentes” de Davi. No capítulo 21, de 15 a 22, Davi já perdeu o vigor e um descendente de Golias quase o domina na batalha. Abisai sai em seu socorro e mata o gigante Isbi-Benobe. Mais três gigantes são mencionados e, em cada caso, um dos valentes de Davi mata o “Golias” (na verdade, descendente de Golias). No capítulo 23, de 8 a 39, dois grupos distintos de valentes são relacionados: os “três” e os “trinta”. Esses homens confiaram em Deus e foram providenciais nas vitórias impressionantes sobre os inimigos de Israel, apesar das chances incríveis contra eles. Foi por meio deles que Deus muitas vezes deu a vitória a Davi e a Israel.

O primeiro e o último segmentos do epílogo têm a ver com os pecados dos dois primeiros reis de Israel. No capítulo 21, de 1 a 14, o pecado cometido por Saul ao tentar aniquilar os gibeonitas foi expiado, pois aqueles eram protegidos por uma aliança feita com os israelitas. Sete dos “filhos” de Saul foram executados pelos gibeonitas e só então a fome foi removida em resposta às súplicas do povo de Deus. No capítulo 24, de 1 a 25 (nosso texto), vemos o pecado de Davi, que também levou a nação a estar sob a disciplina divina. Só depois da aquisição da eira de Araúna, da construção do altar e da oferta de sacrifícios, Deus cessou a praga lançada sobre Israel devido aos seus pecados e ao pecado de Davi.

Esses três pares de parágrafos servem como a conclusão do livro e ressaltam algumas lições muito importantes que o autor deseja deixar conosco. Permitam-me resumi-las.

Primeiro, mais uma vez somos relembrados da fidelidade de Deus como Salvador do Seu povo. O livro de 1 Samuel começou com o sofrimento de Ana, que não podia ter filhos. Deus a salvou da esterilidade e lhe deu não apenas Samuel, mas também outros cinco filhos. O cântico de Ana é um “cântico de salvação” (1 Samuel 2). Começando por Moisés e Arão, e durante todo o período dos juízes, Deus salvou o Seu povo quando eles clamaram a Ele (1 Samuel 12:6-11). Depois Deus salvou Israel por intermédio de Saul e Davi, quando eles conduziram a nação na guerra contra os inimigos, principalmente contra os filisteus. Deus serviu como Salvador de Davi muitas e muitas vezes durante a sua vida, e Davi espera o “filho de Davi” como seu derradeiro Salvador. Samuel tem muito a nos dizer sobre a fidelidade de Deus como Salvador do Seu povo, mesmo quando esse povo falha. Não é de admirar que Davi resuma sua vida louvando a Deus como sua fortaleza e salvação.

Segundo, vemos que Deus, embora seja um Salvador fiel, frequentemente usa homens de fé e coragem. Davi foi preparado para reinar em Israel quando pastoreava o pequeno rebanho de ovelhas de seu pai. Nessa época, ele aprendeu a confiar em Deus e a agir com coragem para salvar seu rebanho dos ursos e leões. Sua carreira militar teve início com o confronto com Golias no campo de batalha, quando Davi estava em incrível desvantagem. Enquanto Saul não inspirava tal coragem em seus homens, a coragem de Davi inspirou muitos outros soldados a lutar com fé e ousadia, mesmo quando todas as chances estavam contra eles. Esses homens tornaram possível que Davi pudesse parar de lutar quando suas forças começaram a falhar. Mesmo sendo Deus um Salvador fiel, muitas vezes Ele livrou Israel por meio de homens de fé e coragem, os quais confiaram nEle ao lutar contra Seus inimigos. A soberania de Deus na salvação dos homens não os impediu de ter fé e iniciativa; ela os inspirou.

Terceiro, vemos que, embora o homem seja pecaminoso, seu pecado nunca impede Deus de realizar a Sua obra salvífica. Se Davi é o melhor exemplo oferecido pela história a nós, é óbvio que ele não é o Salvador da humanidade. A salvação prometida por Deus através da sua descendência teria de vir por intermédio de alguém maior do que ele. Davi pecou, não há dúvida quanto a isso. Seus pecados podem ter sido uma exceção, mas com certeza o desqualificaram para ser o Messias de Israel. O mais incrível em 1 e 2 Samuel é que, embora Davi tenha pecado e muitos tenham sofrido por causa disso, Deus soberanamente escolheu derramar grandes bênçãos por meio de seus erros. Duas das maiores bênçãos de Israel ocorreram em consequência dos maiores pecados de Davi. Seu pecado com Bate-Seba resultou na linhagem messiânica por meio dela e no casamento que gerou o próximo rei de Israel — Salomão. O pecado referente ao recenseamento dos guerreiros israelitas resultou na aquisição da eira de Araúna, local onde devia ser construído o templo por Salomão. A salvação dos gentios, em parte, foi devido à rejeição de Jesus Cristo como Messias pelos judeus (ver Romanos 11). O nosso pecado, embora ofenda um Deus justo, não O impede de agir. Deus pode até usar o nosso pecado para realizar Seus propósitos e cumprir Suas promessas. E não é só isso, Ele até mesmo utiliza Satanás para alcançar Seus objetivos (1 Crônicas 21:1 e ss).

Quarto, vemos por esse epílogo que nenhum rei humano jamais seria capaz de cumprir a promessa de salvação feita por Deus. Era preciso vir alguém maior do que Davi. Em 1 Samuel 8, Israel rejeitou a Deus como seu rei ao exigir um rei para “salvá-los” de seus inimigos. Mas Deus nunca realmente abdicou do Seu lugar como rei de Israel, como Salvador de Israel. Através da linhagem de Davi, um dia Ele iria providenciar um rei para o Seu povo, O qual os salvaria dos seus pecados. Ele seria mais do que Davi, mais do que um homem, e seria alguém sem pecado. Ele seria o Senhor Jesus Cristo, O qual viria como “O Cordeiro de Deus que tira o pecado do mundo” (João 1:29). Ele viveria uma vida sem pecado e teria uma morte sacrificial em lugar do pecador. Ele seria “livrado da morte” por  Deus Pai ao ser ressuscitado dentre os mortos. Ele voltaria como Rei de Israel, triunfante sobre os Seus inimigos. Samuel simplesmente aguça o nosso apetite quanto ao futuro “Rei”, que viria para salvar o Seu povo dos seus pecados.

Ao deixarmos o livro de Samuel, nossos olhos estão fixos na pessoa de Jesus Cristo, que haveria de vir como o “Filho de Davi” para salvar o Seu povo, e que Se “assentaria no trono de seu pai, Davi”. Do mesmo modo, nossos olhos estão fixos em um lugar, um local plano no topo de uma montanha perto de Jerusalém. Quando vejo o anjo do Senhor parado ali, com o braço erguido, prestes a atingir Jerusalém com sua espada, não posso deixar de me lembrar de Abraão, o qual também levantou a mão, pronto para cravar a faca em seu amado filho, Isaque. Aconteceu exatamente no mesmo lugar, o monte Moriá. E, nas duas vezes, Deus impediu a mão de tirar a vida, pois Ele tinha um sacrifício muito melhor, Um que tiraria o pecado do mundo.

Sim, o templo foi construído exatamente no mesmo lugar, no monte Moriá. E foi lá que foram oferecidos os sacrifícios que fizeram parar o julgamento da mão de Deus. Mas o melhor de tudo estava num monte não muito longe dali, o monte Calvário, onde a mão de Deus desceu sobre o Seu próprio Filho amado e, devido a esse sacrifício, os homens não precisam sofrer a ira eterna de Deus por causa dos seus pecados. É pela morte sacrificial de Jesus na cruz, e Sua ressurreição dentre os mortos — salvo pelo Pai — que a salvação eterna é oferecida a nós. Você já tomou posse desse presente? Já teve um encontro com Deus como seu Salvador, seu Libertador, sua Fortaleza? Se não, eu lhe digo para aceitá-lo agora mesmo.

Nosso texto tem muitas outras lições a nos ensinar, mas só vou mencionar mais algumas para sua reflexão. É bom tomarmos cuidado para não nos orgulhar daquilo que Deus realizada em nós e por meio de nós. Parece que uma parte do problema de Davi nesta passagem é a questão do orgulho, orgulho pelo que ele tinha feito, não pelo que Ele (Deus) tinha feito. Não vamos tentar medir o nosso sucesso ou a nossa santidade em termos quantitativos. Aos olhos de Deus, o sucesso raramente é visto dessa forma. Precisamos saber também que podemos ser tentados (pelo orgulho) a cair naquelas áreas onde mais nos sentimos seguros.

Não vamos descansar nas glórias passadas, rememorando aquilo que fizemos, mas sigamos em frente para aquilo que Deus ainda tem a realizar em nós e por meio de nós, para Sua glória e louvor (ver Filipenses 3).

Finalmente, vamos aprender com Davi que não existe adoração sem sacrifício. É claro que, em última análise, a nossa adoração é fundamentada no sacrifício de nosso Senhor Jesus Cristo. Contudo, há um sentido também em que o nosso culto deve ser prestado por meio do nosso sacrifício pessoal.

Rogo-vos, pois, irmãos, pelas misericórdias de Deus, que apresenteis o vosso corpo por sacrifício vivo, santo e agradável a Deus, que é o vosso culto racional. E não vos conformeis com este século, mas transformai-vos pela renovação da vossa mente, para que experimenteis qual seja a boa, agradável e perfeita vontade de Deus. Porque, pela graça que me foi dada, digo a cada um dentre vós que não pense de si mesmo além do que convém; antes, pense com moderação, segundo a medida da fé que Deus repartiu a cada um. Porque assim como num só corpo temos muitos membros, mas nem todos os membros têm a mesma função, assim também nós, conquanto muitos, somos um só corpo em Cristo e membros uns dos outros, tendo, porém, diferentes dons segundo a graça que nos foi dada: se profecia, seja segundo a proporção da fé; se ministério, dediquemo-nos ao ministério; ou o que ensina esmere-se no fazê-lo; ou o que exorta faça-o com dedicação; o que contribui, com liberalidade; o que preside, com diligência; quem exerce misericórdia, com alegria. (Romanos 8:1-12)

Não vos deixeis envolver por doutrinas várias e estranhas, porquanto o que vale é estar o coração confirmado com graça e não com alimentos, pois nunca tiveram proveito os que com isto se preocuparam. Possuímos um altar do qual não têm direito de comer os que ministram no tabernáculo.  Pois aqueles animais cujo sangue é trazido para dentro do Santo dos Santos, pelo sumo sacerdote, como oblação pelo pecado, têm o corpo queimado fora do acampamento. Por isso, foi que também Jesus, para santificar o povo, pelo seu próprio sangue, sofreu fora da porta. Saiamos, pois, a ele, fora do arraial, levando o seu vitupério. Na verdade, não temos aqui cidade permanente, mas buscamos a que há de vir. Por meio de Jesus, pois, ofereçamos a Deus, sempre, sacrifício de louvor, que é o fruto de lábios que confessam o seu nome. Não negligencieis, igualmente, a prática do bem e a mútua cooperação; pois, com tais sacrifícios, Deus se compraz. Obedecei aos vossos guias e sede submissos para com eles; pois velam por vossa alma, como quem deve prestar contas, para que façam isto com alegria e não gemendo; porque isto não aproveita a vós outros. (Hebreus 13:9-17)

Praticamente em todas as igrejas evangélicas que conheço (sem mencionar as demais), há uma minoria de crentes fiéis que trabalha e se doa com sacrifício, a qual sustenta os muitos que pouco ou nada fazem. Há quem nunca dê aula, nunca ajude ou nunca faça alguma coisa. Estes são os cristãos “oportunistas”, que procuram o máximo benefício pelo menor custo. Eu lhe digo que a sua adoração vale muito pouco se você não sacrifica seu tempo, sua energia e seu dinheiro.

Não digo isso para você se sentir culpado, embora deva se sentir assim e se arrepender se for um crente preguiçoso e negligente. Digo-o para o seu próprio bem. Se você não está fazendo nenhum sacrifício, sua adoração praticamente não vale nada. Se quer prestar um culto que valha a pena, não é frequentando uma igreja com uma equipe profissional de líderes e de louvor, é tomando a cruz que Deus lhe deu e se sacrificando a Seu serviço. Não estou zangado quando digo isso, mas tenho pena daqueles cuja adoração não lhes custa nada. Deixe-me terminar com as palavras da boca dAquele que é padrão para todos os sacrifícios:

Pois o próprio Filho do Homem não veio para ser servido, mas para servir e dar a sua vida em resgate por muitos. (Marcos 10:45)

Cingido esteja o vosso corpo, e acesas, as vossas candeias. Sede vós semelhantes a homens que esperam pelo seu senhor, ao voltar ele das festas de casamento; para que, quando vier e bater à porta, logo lha abram. Bem-aventurados aqueles servos a quem o senhor, quando vier, os encontre vigilantes; em verdade vos afirmo que ele há de cingir-se, dar-lhes lugar à mesa e, aproximando-se, os servirá.  Quer ele venha na segunda vigília, quer na terceira, bem-aventurados serão eles, se assim os achar.  Sabei, porém, isto: se o pai de família soubesse a que hora havia de vir o ladrão, [vigiaria e] não deixaria arrombar a sua casa. Ficai também vós apercebidos, porque, à hora em que não cuidais, o Filho do Homem virá. Então, Pedro perguntou: Senhor, proferes esta parábola para nós ou também para todos?  Disse o Senhor: Quem é, pois, o mordomo fiel e prudente, a quem o senhor confiará os seus conservos para dar-lhes o sustento a seu tempo? Bem-aventurado aquele servo a quem seu senhor, quando vier, achar fazendo assim. Verdadeiramente, vos digo que lhe confiará todos os seus bens. (Lucas 12:35-44)

Tradução: Mariza Regina de Souza


1 NT: O título dado pelo autor — Neiman Marcus Militar, Christianity Kmart? — é praticamente intraduzível para o português, uma vez que Neiman Marcus é uma luxuosa loja de departamentos norte-americana e kmart se refere a uma grande cadeia de lojas de descontos. O sentido geral do título é que a oferta feita por Araúna a Davi seria um “negócio de ocasião, uma oferta irrecusável”, contrastando o alto nível daquilo que é oferecido com uma oferta atraente.

2 O leitor deve verificar o texto paralelo de 2 Crônicas 21. Há uma porção de diferenças entre os dois textos. Elas até poderiam ser chamadas de contradições. Existe solução e explicação para cada uma delas, mas não vou me preocupar com isso nesta lição.

3 Essa expressão é usada com muita frequência na Bíblia e, quando aparece, é para descrever a ira de Deus devido a algum pecado muito grave. Veja, por exemplo, Êxodo 4:14, Números 12:9, Deuteronômio 29:27, Josué 7:1, Juízes 2:14, 20, 10:7, 2 Samuel 6:7, 2 Crônicas 25:15.

4 Poderíamos entrar numa longa discussão neste ponto, o que tentarei evitar. Aparentemente, poderíamos pensar que Deus fez Davi pecar fazendo o censo dos israelitas. Sabemos que Deus não tenta ninguém (Tiago 1:13-17), embora, com certeza, Ele nos prove (Deuteronômio 8:2). No entanto, o autor do texto quer que saibamos que Deus está por trás do pecado de Davi, no sentido de que isso realmente iria acontecer (como no caso da traição de Judas a nosso Senhor). Assim como Deus disse a Moisés que Ele iria endurecer o coração de faraó (Êxodo 4:21), a fim de poder usar sua rebelião para glorificar a Si mesmo (ver Romanos 9:14-18), Moisés também disse que faraó endureceu o seu próprio coração (Êxodo 8:32). O recenseamento feito por Davi fazia parte do propósito de Deus. Isso ia realmente acontecer, mas Deus não o forçou a pecar. Ele deu a Davi a oportunidade e a liberdade de fazer a escolha pecaminosa que Ele iria utilizar em Seu próprio intento (comparece com Gênesis 50:20).

5 Ver também 1 Reis 20:15, 26-27; 2 Reis 3:6; 2 Crônicas 25:5.

6 Como apontado praticamente por todos os estudiosos, esses números não batem exatamente com os números informados em 1 Crônicas 21. Existem várias explicações, mas, no final das contas, devemos confiar em Deus e esperar até a eternidade (com toda probabilidade) por uma solução satisfatória. Uma coisa em que tanto Samuel quanto Crônicas concordam é que, após o levantamento do censo, havia menos guerreiros do que antes, devido ao derramamento do juízo de Deus.

7 Repare que Gade também é chamado de “vidente”, o nome anterior para profeta (ver 1 Samuel 9:9).

8 Para a fome, ver Deuteronômio 28:48, 32:24; para fugir dos inimigos, ver Levítico 26:17, 36. As pragas eram consequência da quebra da aliança com Deus (Deuteronômio 28:21, cf. 1 Reis 8:31), mas estavam especialmente relacionadas a levantar o censo sem fazer expiação (Êxodo 30:12-16).

9 O texto hebraico de 2 Samuel 24:13 diz “sete anos de fome”, mas a tradução grega do texto (a Septuaginta) e o texto paralelo de 1 Crônicas 21:12 dizem “três anos de fome”. Sou mais propenso a aceitar a opção “três anos”, principalmente porque parece haver uma certa ênfase no número três: três anos de fome, três meses de derrota nas mãos do inimigo, três dias de peste enviada por Deus.

10 É fácil dizer que Araúna não era judeu, mas gentio. Há quem pense que, na verdade, ele era um antigo rei dos jebuseus, o qual, graciosamente, foi deixado com vida. É bem possível que isso tenha ocorrido por ele ter tido fé no Deus de Israel. Já que ele era estrangeiro, poderia vender sua propriedade, pois não era sua “herança”.

From the series: 2 Samuel (Português)

Pages